คุณวิเศษต่างๆ ที่สำเร็จด้วยอำนาจกสิณ

วิสุทธิมรรคแปล

ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ ๒๐๒

ปกิณณกกถา

คุณวิเศษต่างๆ ที่สำเร็จด้วยอำนาจกสิณ

ก็แลกสิณเหล่านี้ ด้วยอำนาจแห่งปฐวีกสิณ คุณวิเศษทั้งหลาย เป็นต้นว่า ความบันดาล คือว่าคนเดียวบันดาลเป็นคนมากก็ได้ เป็นต้น นิรมิตแผ่นดินขึ้นในอากาศหรือในน้ำ แล้วเดินไปได้ หรือสำเร็จอิริยาบถมียืนและนั่ง เป็นต้นได้ ด้วยอำนาจแห่งอาโปกสิณ คุณวิเศษทั้งหลายเป็นต้นว่า ผุดขึ้นและดำลงในแผ่นดินได้ ทำฝนน้ำให้เกิดขึ้นได้ นิรมิตสิ่งขวางกั้น มีแม่น้ำและทะเล เป็นต้นได้ ทำของหนักมีแผ่นดิน ภูเขาและปราสาท เป็นต้น ให้ไหวได้ ดังนี้ย่อมสำเร็จ ด้วยอำนาจแห่งเตโชกสิณ คุณวิเศษทั้งหลาย เป็นต้นว่า บังหวนควันได้ บังหวนเพลิงได้ ทำฝนถ่านเพลิงให้เกิดขึ้นได้ ล้างไฟด้วยไฟได้ สามารถเผาเฉพาะสิ่งที่ต้องการได้ ทำแสงสว่างขึ้นเพื่อประโยชน์แก่การเห็นรูปด้วยทิพจักษุได้ ทำสรีระให้ไหม้ไปด้วยเตโชธาตุ ในคราวปรินิพพานได้ อย่างนี้ย่อมสำเร็จ ...

ผู้ที่บำเพ็ญกสิณไม่สำเร็จ

ก็แลสัตว์เหล่าใด ที่ท่านกล่าวว่าเป็นผู้กอบด้วยกัมมาวรณ (เครื่องกั้นคือกรรม) ก็ดี กอบด้วยกิเลสาวรณ (เครื่องกั้นคือกิเลส) ก็ดี กอบด้วยวิปากาวรณ (เครื่องกันคือวิบาก) ก็ดี ไม่มีศรัทธา ไม่มีฉันทะ ปัญญาทราม เป็นผู้อภัพที่จะก้าวลงสู่ความแน่นอน ความดำเนินชอบในธรรมทั้งหลายที่เป็นกุศล ความบำเพ็ญในกสิณแม้แต่ข้อเดียว ก็ย่อมไม่สำเร็จ แก่สัตว์เหล่านั้น แม้สักผู้เดียว ...