ทานที่เป็นที่ตั้งแห่งปีติโสมนัส

ผู้มีปัญญาให้ทานแก่พระทักขิไนยบุคคล เพราะเห็นคุณอันประเสริฐของผู้รับ ผู้มีปัญญารู้ว่า ควรเลือกสิ่งใดให้ทานแก่พระทักขิไนยบุคคล ซึ่งได้แก่บรรพชิต หรือภิกษุผู้มีศีลอันงดงาม ผู้มีคุณธรรม พระขีณาสพ สูงสุดคือพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า รองลงมาคือพระปัจเจกสัมมาสัมพุทธเจ้า ทานนั้นเป็นที่ตั้งแห่งความปีติโสมนัสเพราะ ทานที่ให้เป็นไปกับปัญญาที่ให้โดยไม่ได้หวังผลใดๆ แต่ให้แก่บุคคลผู้มีคุณธรรม ให้ทานเพื่อปรุงแต่งจิต เพื่อขัดเกลากิเลส เพื่อความหมดจดจากกิเลส...ไม่ใช่ให้เพราะเราจะให้ เที่ยวหาพระทักขิไนยบุคคลแล้วจึงให้ ก็ยังเป็นเราที่ให้... แต่ผู้ที่ฟังพระ-ธรรมด้วยความเข้าใจ จะเป็นปัจจัยให้เกิดปัญญาที่เป็นไปในการให้ทาน

ขออนุโมทนาค่ะ...