ชีวิตที่มีค่า คือ มีชีวิตอยู่ถึงวันนี้ และได้ฟังพระธรรมให้เข้าใจ

ผู้ที่ฟังพระธรรมมานานหลายปี ถ้าฟังแล้วไม่เข้าใจ ... เสียเวลาจริงๆ ความเข้าใจคือปัญญา ปัญญาเท่านั้นที่จะดับกิเลสได้ เพราะฉะนั้นชีวิตที่มีค่า คือ มีชีวิตอยู่ถึงวันนี้ และได้ฟังพระธรรมให้เข้าใจ ก็ความเข้าใจธรรมนั้น เป็นเครื่องวัดความประพฤติทางกาย วาจา ใจ เมื่อมีความเข้าใจธรรมแล้ว ก็ประพฤติปฏิบัติตาม การประพฤติปฏิบัติตามมีหลายระดับ เริ่มตั้งแต่เมื่อมีความเข้าใจย่อมเห็นโทษของอกุศล เห็นว่ากุศลให้ผลเป็นความสุข ความประพฤติทางกาย วาจา ก็ค่อยๆ ดีขึ้น

ถ้าความดีขั้นต้นในชีวิตประจำวันไม่มี แล้วจะถึงการดับกิเลสได้อย่างไร เมื่อกุศลต่างๆ ค่อยๆ เจริญขึ้น การน้อมประพฤติปฏิบัติธรรมขั้นสูงยิ่งๆ ขึ้นก็ค่อยๆ เจริญขึ้นตามความเข้าใจถูกเห็นถูกในลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ จนกว่าจะรู้ตามความเป็นจริงว่าทุกอย่างที่กำลังปรากฏเป็นธรรมะ ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน ซึ่งก็ยังอีกยาวนานมาก กว่าที่จะรู้ตามความเป็นจริง เพราะฉะนั้นคนที่เข้าใจธรรมเท่านั้น ความประพฤติทางกาย วาจา ใจ จะดีขึ้น ถ้าไม่ดีขึ้นแสดงว่ายังไม่เข้าใจธรรรม

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านค่ะ