วาทะที่ประทับใจ...สาระสำคัญของชีวิตก็คือ การได้เข้าใจธรรม
ณ กาลครั้งหนึ่ง ที่ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย ๑๑ ธ.ค. ๕๓
ข้าพเจ้าได้มีโอกาสไปร่วมฟังการสนทนาธรรมด้วย เห็นพระภิกษุมากมาย ก็ได้คิดยินดีกับพระคุณเจ้าที่จะได้ฟังการบรรยายพระธรรมที่ถูกต้องจากท่านอาจารย์สุจินต์ ซึ่งจะหาโอกาสได้ยากมากในปัจจุบันนี้ ที่จะหาผู้บรรยายพระธรรมให้เข้าใจถึงตัวจริงของธรรมได้อย่างแท้จริง ท่านจะเน้นคณะวิทยากรที่มูลนิธิเสมอให้สนทนาพื้นฐานพระอภิธรรม ซึ่งก็คือ จิต เจตสิก และรูป ไม่พ้นไปจากสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏขณะนี้ ซึ่งเป็นธรรมะ เป็นพระ-อภิธรรม เพื่อให้ผู้ฟังเกิดความเข้าใจถูก ความเห็นถูกในสิ่งที่กำลังปรากฏ ตามที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงธรรมที่เป็นชีวิตประจำวัน ขณะนี้เป็นธรรมะ ทรงแสดงสิ่งที่มีจริงและในวันนี้ท่านอาจารย์ก็ได้สนทนาเกี่ยวกับเรื่อง "การศึกษาพระธรรมในชีวิตประจำวัน"
ข้าพเจ้าประทับใจวาทะจากอ. คำปั่นมาก ซึ่งได้บรรยายตามแนวทางท่านอาจารย์มีอยู่ตอนหนึ่ง ได้กล่าวไว้ว่า ชีวิตที่เกิดมาทุกคนต้องตาย ไม่มีใครหลีกหนีความตายพ้น โลกนี้เป็นที่พักชั่วคราว เมื่อมีโอกาสเกิดเป็นมนุษย์ อะไรเป็นสาระสำคัญของชีวิต สาระสำคัญของชีวิตก็คือ การได้เข้าใจธรรม และเพื่อให้พระคุณเจ้าทั้งหลายได้เห็นความสำคัญของความเข้าใจธรรม ซึ่งเป็นสิ่งที่มีจริงทั้งหมด ที่กำลังปรากฏในชีวิตประจำวันจึงได้กล่าวว่า
ขณะนี้เป็นโอกาสที่ดีอย่างยิ่งที่พระคุณเจ้าจะได้สนทนาสอบถามจากท่านอาจารย์สุจินต์ ให้เกิดความเข้าใจความจริง เพราะเหตุว่าเมื่อมีความเข้าใจอย่างถูกต้องแล้ว การเผยแพร่พระธรรมก็จะเป็นไปอย่างถูกต้องตรงตามพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง
ตอนจบการบรรยาย ข้าพเจ้าได้เจอกับ อ. คำปั่น และได้พูดคุยกันเล็กน้อยว่า อ. คำปั่น บรรยายได้ดีมากเลย (ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อพระคุณเจ้าอย่างมากทีเดียว) อ.คำปั่นตอบด้วยใบหน้ายิ้มๆ ว่า สิ่งที่ได้กล่าวไปทั้งหมดนั้น ก็มาจากความเข้าใจที่ได้ฟังพระธรรมจากท่านอาจารย์สุจินต์
กราบเท้าอนุโมทนาท่านอาจารย์ และ
ขอขอบพระคุณและขออนุโมทนาอ. คำปั่นด้วยค่ะ
อุดมมงคล ... ๗
เทวดาและมนุษย์เป็นอันมาก ผู้หวังความสวัสดีได้พากันคิดมงคลทั้งหลาย ขอพระองค์ได้โปรดตรัสอุดมมงคล. พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสพระคาถาตอบว่า การเคารพ ๑ ความประพฤติถ่อมตน ๑ ความสันโดษ ๑ ความกตัญญู ๑ การฟังธรรมตามกาล ๑ นี้เป็นอุดมมงคล.
ขอกราบอนุโมทนาในกุศลจิต ในความเมตตากรุณาของท่านอาจารย์และขออนุโมทนาในกุศลจิตของคุณคำปั่น พี่เมตตา และทุกๆ ท่านด้วยครับ
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาคุณคำปั่น และ พี่เมตตา ด้วยครับ
ข้าพเจ้า มีสิ่งที่อาจจะดูเล็กน้อย แต่ว่าน่าปลื้มปีติยิ่งในขณะนั้น ที่ขอบันทึกไว้ที่นี่ว่า เมื่อจบการสนทนา ข้าพเจ้าได้มีโอกาสอยู่ในห้องวิทยากร ด้านหลังเวทีด้วยครับคือ หลังจากที่ได้บันทึกภาพท่านรองอธิการบดี (ถ้าข้าพเจ้าจำไม่ผิด) ที่ได้มอบของที่ระลึกแก่ท่านอาจารย์ และ คุณคำปั่นแล้วขณะที่สาลวน อยู่กับการบันทึกภาพในอิริยาบถอื่นๆ ของท่านอาจารย์ก็ได้ยินเสียงท่านรองอธิการบดี พูดกับคุณคำปั่นว่า "ขอบใจมาก"จึงหันมา และ เห็นท่านตบหลังคุณคำปั่น เสียงดัง ป้าบ ใหญ่ๆ ถึง สองป้าบ เลยครับขออนุโมทนา ใน ณ กาลครั้งหนึ่ง ของ คุณ คำปั่น มา ณ ที่นี้ ด้วยนะครับ