คาถา ๓ บท ๒๔ อักขระ อริยสาวิตรี

[เล่มที่ 47] พระไตรปิฎก ขุททกนิกาย สุตตนิบาต เลมที่ ๔๗ หน้าที่ ๔๓๙

ก็ในบทนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสหมายถึงอริยสาวิตรีนี้ว่า

พุทฺธํ สรณํ คจฺฉามิ

ธมฺมํ สรณํ คจฺฉามิ

สงฺฆํ สรณํ คจฺฉามิ

อันเป็นเบื้องต้น แห่งพระไตรปิฎกซึ่งเป็นพระปรมัตถเวท อันพระพุทธเจ้าทุกพระองค์ผู้เป็นพราหมณ์ชั้นเยี่ยม ประกาศแล้วสมบูรณ์ด้วยอรรถและพยัญชนะ แม้หากว่าพราหมณ์พึงกล่าวอย่างอื่น พระผู้พระภาคเจ้าก็จะตรัสกะพราหมณ์นั้นว่า ดูก่อนพราหมณ์ นี้มิใช่สาวิตรี ในวินัยของพระอริยะอย่างแน่นอน เพราะเหตุนั้น ครั้นพระองค์ทรงแสดงถึงความไม่ใช่สาวิตรี แก่พราหมณ์นั้น จึงทรงให้พราหมณ์ตั้ง อริสาวิตรีนี้แล (ข้อความบางตอนจาก ... อรรถกถา สุตตนิบาต สุนทริกสูตร)