กำลังใจ

ใจ คือ จิต กำลังใจก็คือ กำลังของจิต สุดแต่ว่าจะเป็นกำลังของจิตฝ่ายดีคือ กุศล จิต หรือกำลังของจิตฝ่ายเลวคือ อกุศลจิต กำลังที่เป็นฝ่ายอกุศลคือ อหิริกะ หมาย ความถึงความไม่ละอายต่ออกุศลและ อโนตตัปปะ ความไม่เกรงกลัวต่ออกุศลทั้งหลาย ซึ่งเป็นกำลังที่มีโทษ ไม่เป็นประโยชน์แก่ใครๆ ทั้งสิ้น ส่วนกำลังที่จะเป็นที่พึ่งที่เป็น ประโยชน์อย่างแท้จริงคือ กำลังของกุศล ซึ่งให้ผลเป็นความสุข กำลังของความดีที่ จะทำให้จิตใจเข้มแข็งฟันฝ่าคลื่นของอกุศลได้คือ หิริ ซึ่งมีความละอายต่ออกุศล และ โอตตัปปะ ซึ่งมีความเกรงกลัวต่ออกุศล ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ (สัมมาสมาธิ) และ ปัญญา (ความเข้าใจถูกเห็นถูก) จะเห็นได้ว่า ในชีวิตประจำวันทางฝ่ายอกุศลมีกำลัง มาก พอเห็น ก็สนใจสิ่งที่ปรากฏ ตลอดชีวิตก็ไม่พ้นไปจากการเห็น การได้ยิน ... และ คิดนึก แต่ไม่เคยรู้เลยว่า เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส และกระทบสัมผัสนั้นเป็นผลของกรรม มีเหตุปัจจัยให้ได้รับผลของกรรม ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชา แม้ขณะคิดก็เช่น เดียวกัน ไม่มีใครสามารถบังคับบัญชาได้ แต่เป็นจิตที่เกิดเพราะผลของกรรม มีเจตสิก เกิดร่วมด้วยเพียง ๗ ประเภทเท่านั้น ยังไม่มีกำลังเช่นเดียวกับ ขณะที่จิตประกอบด้วย อหิริกะ อโนตตัปปะ ซึ่งทำให้จิตมีกำลังทางฝ่ายไม่ดี

หนทางเดียวที่จะค่อยๆ เพิ่มกำลังใจให้เข้มแข็ง คือ การฟังพระธรรม อบรมเจริญ ปัญญา ดังคำที่ท่านอาจารย์สุจินต์ ได้กล่าวไว้ว่า "ฟังพระธรรมให้เข้าใจขึ้น แล้วจะเห็นกำลังของปัญญา"

ขอกราบอนุโมทนาท่านอาจารย์ค่ะ