ความชนะในมนุษย์โลกและเทวโลกย่อมมีได้พราะ ศีล และ ปัญญา (๑)

ข้อความบางตอนจากการบรรยายธรรมโดยท่านอาจารย์ สุจินต์ บริหารวนเขต

ท่านอาจารย์...............ทูตเหล่านั้นจารึกศีลที่คนทั้ง ๑๑ คนนั้นรักษา ลงใน

แผ่นสุพรรณบัตร แล้วได้กลับไปยัง ทันตะปุระนคร ถวายแผ่นสุพรรณบัตรแก่

พระเจ้ากาลิงคราช แล้วได้กราบทูลเรื่องราวต่างๆ ให้ทรงทราบ พระเจ้ากาลิงคราช

ประพฤติ กุรุธรรม นั้น ทรงบำเพ็ญศีล ๕ ให้บริบูรณ์ ในกาลนั้นฝนก็ได้ตกลงในแว่น

แคว้นกาลิงครัฐท้งสี้น ภัยทั้ง ๓ ก็สงบระงับ และแว่นแคว้นก็ได้มีความเกษมสำราญ

มีภักษาหารบริบูรณ์

....................................

จบ อรรถกถา กุรุธรรมชาดก ที่ ๖

เรื่องของชวนจิตทั้งนั้ใช่ไหมคะ ถ้ากล่าวโดยกิจก็เป็นเรื่องของชวนจิต เรื่อง

ของกุศลจิต อกุศลจิต ตั้งแต่แสนโกฏิกัปป์ มาจนกระทั่งถึงสมัยนี้ เพราะฉะนั้น

ขณะที่จิตกระทำชวนกิจ เป็นขณะที่สำคัญมากนะคะ เพราะว่าการเห็นก็ดี การได้ยิน

ก็ดี...การรู้สี่งที่กระทบสัมผัสกายก็ดี เป็นผลของอดีตกรรมที่ได้กระทำแล้ว เปลี่ยน

แปลงไม่ได้แล้วแต่กรรมใดจะให้ผล แต่ว่า เมื่อเห็นแล้ว ได้ยินแล้ว กุศลจิตจะเกิด

หรืออกุศลจิตจะเกิด นี่เป็นการสั่งสมของโลกิยชวนะ ที่จะทำให้เป็นผู้มีอุปนิสสัย

ต่างๆ กัน มีอกุศลต่างๆ กัน มีสติปัญญา มีความละเอียดในทางต่างๆ กัน และสามารถ

ที่จะรู้แจ้งอริยสัจจธรรมได้ ถ้าได้รับการอบรมเจิญกุศล ที่เป็นการรู้สี่งที่กำลังปรากฏ

ตามปกติ เพราะว่าในขณะที่จบอริยสัจที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดง บางพวกได้

เป็นพระโสดาบัน บางพวกเป็นพระสกทาคามี บางพวกเป็นพระอนาคามี

บางพวกได้เป็นพระอรหันต์

เพราะฉะนั้น

บางท่านก็ได้คิดถึงวิถีชีวิตของแต่ละคน

ซึ่งต่างๆ กันไปตามกรรม

แต่ผู้ที่รู้กิจของจิตในวันหนึ่งๆ

ก็จะรู้ได้ว่า ควรที่จะได้เตือนกันในเรื่องของชวนวิถี

เพราะว่าขณะที่เป็นชาตินี้ในทุกวันนี้

แต่ละท่านย่อมกระทำกรรม

เพราะว่ากุศลจิตก็เกิด อกุศลจิตก็เกิด

ถ้าอกุศลจิตเกิดแต่ไม่ถึงขั้นที่เป็นกรรมบท

ก็เป็นการสะสมอุปนิสสัย

แต่ถ้าเป็นอกุศลกรรมบทได้กระทำแล้ว หรือ เป็นกุศลกรรมบท เช่น

การฟังธรรม ในขณะนี้ก็ได้กระทำแล้ว ถ้าชาตินี้ผ่านไปล่วงไปเป็นแต่ละชาติๆ จนถึง

พันชาติข้างหน้า ก็ไม่มีใครสามารถจะรู้ได้ว่า ชาตินี้เดี๋ยวนี้ได้กระทำกรรมอย่างนี้ๆ

แต่ว่าผลของกรรมจะต้องเกิด เพราะฉะนั้นกรรมในชาตินี้ซึ่งได้กระทำแล้ว มีท่านผู้ใด

จำได้หมด มีไหมคะ ทั้งกุศลกรรมและอกุศลกรรม ทำแล้วก็ลืมไป แม้ในชาตินี้เอง

อาจจะจำได้เพียงบางกรรม แต่ส่วนใหญ่มีกรรมมากทีเดียวที่ทำแล้ว ก็ลืมไปแล้ว

นี่เพียงชาตินี้ก็ยังลืม เพราะฉะนั้นชาติหน้าก็ระลึกไม่ได้ ยี่งล่วงไปถึงพันชาติ ที่จะ

ระลึกว่าชาตินี้เคยได้ทำไว้ ก็ยี่งเป็นสี่งที่เป็นไปไม่ได้เลยเพราะฉะนั้น ก็ควรที่จะ

เห็นความสำคัญของชวนจิต ซึ่งเป็นกุศลและอกุศล ว่าสะสมสืบต่ออยู่เรื่อยๆ

ในเรื่องประโยชน์ของศีล ซึ่งเป็นสี่งสำคัญมาก เพราะว่าบางท่านอาจจะ

ระลึกถึงทาน เวลาที่คิดถึงกุศล บางท่านอาจจะคิดถึงแต่เรื่องการสละวัตถุ เพื่อ

ประโยชน์สุขของบุคคลอื่น ซึ่งเป็นทาน แต่อาจจะไม่ได้สังวรในเรื่องของศีล

(ยังมีต่อ)