ไม่ใช่ให้เรา...

(ภาพถ่ายเมื่อวันอาทิตย์ที่ ๖ มีนาคม ๒๕๕๔)

เมื่อวันเสาร์ที่ ๕ มี.ค. ๒๕๕๔ มูลนิธิฯ ได้นำเมฆิยสูตรมาสนทนา (หรือสาธยาย

หรือสวด คือมาอธิบายให้ฟังเป็นภาษาไทยเพื่อให้เข้าใจทั่วกัน) พระผู้มีพระภาคได้

แสดงธรรม ๕ ประการ ที่เป็นไปเพื่อความแก่กล้าแห่งเจโตวิมุตติ (ใจที่หลุดพ้นจาก

กิเลส) ที่ยังไม่แก่กล้าแก่ท่านพระเมฆิยะ ดังนี้ คือ มีมิตรดี ๑ เป็นผู้มีศีล ๑ ได้ฟังกถา

วัตถุ ๑๐ ประการ ๑ ปรารภ (เริ่ม) ความเพียรเพื่อละอกุศลธรรม เพื่อความเกิดขึ้นแห่ง

กุศลธรรม ๑ มีปัญญา ๑

มีท่านผู้หนึ่งถามว่า เมื่อให้ฟังกถาวัตถุ ๑๐ เช่น คำพูดที่ให้ไม่มีโลภะ ให้สันโดษ

เป็นต้น ก็หมายความว่า ไม่ให้เราพูดอะไรเลยใช่ไหม (คือ พูดอะไรก็ตามก็ไม่ใช่

กถาวัตถุ๑๐ ทั้งนั้น)

ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ตอบว่า พระธรรมที่พระอรหันตสัมมา

สัมพุทธเจ้าทรงแสดงทั้งหมดนั้น ไม่ใช่ให้เราไม่ทำอย่างนั้น หรือให้เราทำอย่างนี้ แต่ให้

เข้าใจถูกต้องว่า ทุกอย่างเป็นธรรม ไม่ใช่เรา เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย ฟังเรื่องราวของ

ธรรม จนกว่าจะรู้ลักษณะของธรรมแต่ละอย่างตามที่ได้ฟัง

คำถามของท่านผู้ฟังท่านนี้ก็ได้สะท้อนให้เห็นตัวเองได้อย่างชัดเจนว่า เมื่อฟัง

ธรรมด้วยความเป็นตัวตน ยังไม่มีสัญญา ความจำที่มั่นคงว่า ไม่ใช่เรา ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่

บุคคล ไม่ใช่ตัวตน เป็นธรรมแต่ละอย่าง ก็จะเป็นอย่างนี้ คือ จะทำตามทุกอย่างที่ได้ยิน

ได้ฟัง โดยลืมสนิทว่า ทำตามไม่ได้ เพราะว่าธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตา ไม่ใช่สัตว์ ไม่

ใช่บุคคล ไม่ใช่ตัวตน บังคับบัญชาไม่ได้ แต่ฟังให้เข้าใจเรื่องราวของธรรม เพื่อเป็น

สังขารขันธ์ปรุงแต่งให้รู้ลักษณะของสภาพธรรมแต่ละอย่างที่ปรากฏ ไม่ใช่อยากให้เรา

เป็นกุศล หรือให้เราไม่เป็นอกุศลตลอดเวลา จนลืมความเป็นความอนัตตาของสภาพ

ธรรมทั้งหลาย