จำความเป็นจริงของสิ่งนั้น

ฟังให้เข้าใจสิ่งที่กำลังฟัง สะสมความเห็นถูกเข้าใจถูกโดยไม่หวังอะไร... (โลภ

แอบแฝงตัวอยู่ทุกกลาปของรูป) เริ่มเข้าใจทีละเล็กทีละน้อย เพราะขณะนี้ความเป็น

จริงก็เป็นอย่างนั้น...ขณะนี้ เห็นไหม? เห็นกำลังเห็น มีจริงๆ ไม่ต้องเรียกว่า จิต

ก็ได้ ขณะนี้มีสิ่งที่ปรากฏแน่ๆ ฟังเข้าใจความจริงของสิ่งที่ปรากฏ จะเรียกว่า ธรรมะ ก็ได้ ถ้าฟังมากก็ย่อมจะเข้าใจมากขึ้นตามลำดับ ก็จะรู้ว่า ไม่มีเราที่เห็นเลย

ไม่มีเราในขณะที่เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส กระทบสัมผัส และไม่มีเราที่คิดนึก......

จำความเป็นจริงของสิ่งนั้น สิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏ ไม่ใช่จำชื่อ จำคำ ฟังจน

กว่าจะเข้าใจลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ เริ่มรู้ว่าขณะนี้มีสิ่งที่กำลังปรากฏ

มีจริงๆ รู้จักตัวธรรมะก่อน เพราะมีธรรมะจริงๆ ที่กำลังปรากฏ

...ขออนุโมทนาค่ะ...