ไม่ต้องห่วง..สบายๆ ปกติ...ค่อยๆ รู้ไป....ธรรมดาๆ

(ณ เจดีย์พุทธคยา ประเทศอินเดีย)

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น

ถอดเสียงจาก ชุดปกิณณกธรรม แผ่นที่ ๕ ครั้งที่ ๒๔๒

สนทนาธรรมที่ประเทศสหรัฐอเมริกา พ.ศ. ๒๕๔๕

โดย ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์

" ไม่ต้องห่วง ... สบายๆ ปกติ ค่อยๆ รู้ไป ... ธรรมดาๆ"

ท่านอาจารย์ จริงๆ แล้ว ธรรมะนี้เป็นเรื่องไม่ต้องห่วงเลยค่ะ เท่าไรก็เท่านั้น สบายๆ ปกติ เพราะเรารู้ว่าเราฝืนให้มีมากๆ ไม่ได้ ค่อยๆ สะสมค่อยๆ เข้าใจไป อย่างวันนี้นะคะ ถ้าสนทนากันสัก ๒ ชั่วโมงแล้วเข้าใจเพิ่มขึ้นอีกหน่อยก็ยังดีใช่ไหม

ไม่ใช่ว่าเราไปคิดว่า ๒ ชั่วโมง ต้องเข้าใจเกินกว่าที่ได้ฟัง หรือเท่ากับที่ได้ฟังเต็มที่ ๒ ชั่วโมง ไม่ใช่อย่างนั้นเลยค่ะธรรมเป็นสิ่งที่มีจริง ฟังแล้วฟังอีก ก็คือฟังเรื่องของสภาพธรรมแล้วก็ค่อยๆ เข้าใจขึ้น ก็สบายใจ ไม่ต้องไปเป็นห่วงอะไรทั้งสิ้นฟังเมื่อไรก็เบาใจ สบายใจที่ได้เข้าใจธรรมะ แต่เวลาที่ฟังแล้วห่วง เพราะอยากจะให้เข้าใจมากกว่านั้นหรือเปล่า

คุณลุงศุกล ต้องไว ต้องมี...

อ. ไม่ค่ะ ...ค่อยๆ รู้ไปธรรมดาๆ

ศ. อาจารย์ครับ ทราบอย่างทีท่านอาจารย์อธิบายนี่ว่า จะต้องระลึกที่ลักษณะ แล้วก็จะต้องมีความไว

อ. ค่อยๆ รู้ไป ไม่ต้องไปไวอะไร ธรรมดาๆ ไปเรื่อยๆ

ศ. ธรรมดาๆ คือ ไม่รู้ ก็คือ ไม่รู้ ....รู้ ก็คือ รู้

อ. เท่านั้น เบาไหม อย่างนี้

ศ. ประเดี๋ยวเหมือนกับจะเฉื่อยชาไปสิครับ

อ. นั่นไง ใคร ใครบอกให้ไม่เฉื่อยชา

ศ. ก็ จากสิ่งที่พูดออกไป

อ. ใคร ....ใครบอกให้ไม่เฉื่อยชา

ศ. ตัวตน

อ. ใคร

ศ. โลภะ

อ. นั่นแหละ กว่าจะละ กว่าจะรู้ ไม่ต้องไปทำตามเค้า เค้าบอกให้ทำอะไรก็ไม่ต้องไปทำตามเค้า เพราะว่าตามได้ยังไง เค้าให้ไปทำอย่างอื่น แทนที่จะเข้าใจลักษณะของสภาพธรรม ทีละนิดเดียว  เค้าก็จะเอาให้มากๆ

ศ. แล้วอย่างในกรณีที่ฟังธรรมะจากท่านอาจารย์เนี่ยนะครับ ก็ฟังแล้วก็คล้อยตามไป ถือว่าก็ต้องเป็นการพิจารณาตามอย่างนี้จะถือว่า....

อ. เค้าพิจารณาเองเสร็จ ขณะนี้ที่กำลังฟังเนี่ยค่ะ ไม่มีเราต่างหากที่จะไปพิจารณาเลย จิต เจตสิก ทั้งนั้นเลย