ภูเขาบังเส้นผม

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

พระธรรมของพระผู้มีพระภาคเจ้า ละเอียดลึกซึ้ง ยากที่จะรู้ได้ บัณฑิตเท่านั้นที่จะรู้ได้

เมื่อครั้งที่พระพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ใหม่ๆ และไม่น้อมพระทัยที่จะแสดงพระธรรมเพราะ

พระองค์ได้เกิดพระปริวิตก ว่าธรรมที่พระองค์ได้ตรัสรู้นั้นลึกซึ้ง ยากที่ใครที่จะรู้ได้

พระองค์ทรงอุปมาประการต่างๆ ดังอุปมาที่ว่าพระธรรมที่พระองค์ทรงตรัสรู้เห็นได้ยาก

เปรียบเหมือนเมล็ดพันธุ์ผักกาดถูกภูเขาบังไว้ ซึ่งดังเช่นที่ท่านอาจารย์สุจินต์ได้กล่าว

ไว้ว่า เปรียบดังภูเขาบังเส้นผม ขณะนี้มีสภาพธรรมที่เปรียบเหมือนเส้นผมที่มีเป็นปรกติ

ในชีวิตประจำวันแต่ถูกภูเขาคืออวิชชาปกปิดไว้ไม่ให้รู้ความจริงในขณะนี้ อวิชชาเปรียบ

เหมือนภูเขาใหญ่ หากไม่ใช่ปัญญาแล้วก็ไม่มีทางรู้ความจริงในขณะนี้ที่เป็นเพียง

เส้นผมที่มีปกติในชีวิตประจำวันเลย เมล็ดพันธุ์ผักกาด ถูกภูเขาบังไว้ เมล็ดพันธุ์ผักกาด

คือสัจจธรรมความจริงที่พระองค์ทรงตรัสรู้ว่าขณะนี้เป็นธรรมไม่ใช่เรา ไม่เที่ยง เป็นทุกข์

เป็นอนัตตา แต่ถูก ภูเขาคืออวิชชาปิดบังไว้ไม่ให้รู้ความจริง จึงยากที่จะรู้ความจริงๆ ได้

เพราะอวิชชาปิดบังไว้

[เล่มที่ 25] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 119

พึงทราบว่า ทรงน้อมพระทัยไปอย่างนั้น แม้ด้วยอานุภาพการพิจารณาความที่ธรรมลึกซึ้ง

ว่า ธรรมนี้ลึกซึ้งเหมือนลำน้ำรองแผ่นดิน เห็นได้ยากเหมือนเมล็ดพันธุ์ผักกาดถูกภูเขา

บังไว้ แทงตลอดได้ยาก เหมือนเอาปลายต่อปลายแห่งขนทรายที่แยกออก ๗ ส่วน

พระพุทธองค์ยังทรงอุปมาหลายอย่างอันแสดงถึงความจริงว่าอวิชชาเปรียบเหมือนภูเขา

ใหญ่ ที่ปิดบังไว้ไม่ให้รู้ความจริง ดังข้อความในพระไตรปิฎกที่พระพุทธองค์ได้ทรงแสดงไว้

ดังนี้ครับ

เชิญคลิกอ่านที่นี่....ว่าด้วยอุปมาอวิชชาดุจภูเขาใหญ่ [ทันตภูมิสูตร]

อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ธรรม เป็นสิ่งที่มีจริงทุกอย่างทุกประการ ซึ่งสิ่งที่มีจริงนี้ ก็กำลังมีในขณะนี้ แต่ก็ไม่รู้เลยว่าเป็นธรรม มีแต่เป็นเราที่เห็น เป็นเราที่ได้ยิน เป็นเราที่ได้กลิ่น.. เป็นเราที่คิดนึก เป็นเราที่เป็นกุศลหรือเป็นอกุศล จนกว่าจะได้ฟังพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดง จึงจะค่อยๆ รู้ขึ้นมาบ้างว่าเป็นธรรม ทำให้เห็นถึงความหนาแน่นของอวิชชา (ความไม่รู้) ที่ได้สะสมมาอย่างเนิ่นนานในสังสารวัฏฏ์ ที่ปกคลุมปิดบังไม่ให้รู้สภาพธรรมตามความเป็นจริง ถึงแม้จะมีอยู่ในชีวิตประจำวันอย่างเป็นปกติอยู่ตลอดเวลาก็ตาม ธรรมจึงเป็นเรื่องที่ยาก ละเอียด ลึกซึ้ง เป็นอย่างยิ่ง ทั้งหมดนั้นเป็นพระปัญญาตรัสรู้ของพระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ผู้ที่เป็นบัณฑิตมีปัญญาเท่านั้นถึงจะรู้ตามความเป็นจริงได้ และประการที่สำคัญ เมื่อเป็นธรรม ก็ไม่ใช่เรา ไม่ใช่สัตว์บุคคลตัวตน ไม่ใช่สิ่งหนึ่งสิ่งใด และไม่ต้องแสวงหาธรรมที่ไหนเลย เพราะมีอยู่ทุกขณะ หนทางเดียวที่จะค่อยๆ ละคลายอวิชาให้เบาบางลงได้ คือ การศึกษาพระธรรม ฟังพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดง สะสมปัญญาซึ่งเป็นความเข้าใจถูกเห็นถูกไปตามลำดับ ไม่ละทิ้งโอกาสสำคัญในชีวิต นั่นก็คือ การฟังพระธรรม ขณะที่มีความเข้าใจเพิ่มขึ้นก็จะค่อยๆ ละคลายอวิชชาไปตามลำดับ และจะถูกดับได้อย่างเด็ดขาดไม่เกิดอีกเลย เมื่อได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ ซึ่งเป็นเรื่องที่ไกลมาก แต่ก็สามารถเริ่มอบรม สะสมปัญญาได้ตั้งแต่ในขณะนี้ ขอฝากธรรมวาทะบทหนึ่งที่ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ได้กล่าวที่บ้านของคุณวรรณวิไล (พี่ตุ๊กแก) ว่า "ไม่มีอะไรที่จะมีค่าเท่ากับเกิดมาแล้วได้เข้าใจธรรมะ"

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของอาจารย์กาญจนา, คุณผเดิม และทุกๆ ท่านครับ...

ขอบคุณและขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณและอนุโมทนายิ่งครับ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาค่ะ

บ้านของท่านทั้ง ๒ คือ คุณสมศักดิ์และคุณวรรณวิไล มีทั้งความร่มรื่นย์และมีศิลปะที่ดูแล้วเย็นตาสวยงาม บรรยากาศดี สัปปายะแก่การสนทนาธรรมมากครับ

ขอขอบพระคุณและขออนุโมทนาอาจารย์กาญจนาที่ช่วยต่อประทีปไฟคือกุศลให้ทุกคนได้รับรู้ แล้วได้อนุโมทนาต่อๆ กันไปอยู่เสมอครับ

และขออนุโมทนากุศลจิตของทุกๆ ท่านด้วยครับ

ขออนุโมทนาครับ

"ท่านอาจารย์เน้นว่า ขันติเป็นตบะ อย่างยิ่ง เพราะการศึกษาพระธรรมนั้นต้องใช้

ความอดทนที่จะไม่ให้ความอยากรู้ อยาก เข้าใจอย่างรวดเร็ว ชักจูงไปสู่ทางอื่น

ที่ไม่ใช่ทางฟังธรรมให้เข้าใจขึ้นๆ "

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ