การไม่เริ่ม ยังประเสริฐกว่า การเริ่มไม่ดี

เห็นด้วยค่ะ เพราะการสะสม "ความเห็นผิด" จะทำให้ความเห็นผิดนั้น "มั่นคง" ยิ่งขึ้น เป็นสิ่งที่แก้ไขยาก และไม่อยากจะแก้ไขค่ะ

เป็นเครื่องเตือนใจที่ดีเป็นอย่างยิ่ง

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

[เล่มที่ 74] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จริยาปิฎก เล่ม ๙ ภาค ๓ - หน้าที่ 605

ไม่ยังความเพียรปราศจากปัญญาเพียงตั้งความปรารถนาไว้ให้สำเร็จได้เพราะเริ่มไม่ดี การไม่เริ่มยังประเสริฐกว่าการเริ่มไม่ดี

[เล่มที่ 33] พระสุตตันตปิฎก เอกนิบาต-ทุกนิบาต เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 193

[๒๐๑] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ผู้ที่เกียจคร้านในธรรมวินัยที่กล่าวไว้ชั่ว ย่อมอยู่เป็นสุข ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะธรรมท่านกล่าวไว้ชั่ว

[๒๐๒] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ผู้ปรารภความเพียรในธรรมวินัยที่กล่าวไว้ดี ย่อมอยู่เป็นสุข ข้อนั้นเพราะเหตุไร เพราะธรรมท่านกล่าวไว้ดีแล้ว

เหตุต้องตรงกับผล หากเริ่มด้วยความเข้าใจถูก สะสมความเห็นถูกก็ย่อมนำมาไปสู่ ความเห็นถูกมากขึ้น หากเริ่มด้วยความเห็นผิด ก็ย่อมน้อมไปสู่ความเห็นผิดมากขึ้น การ เริ่มที่ดีคือเริ่มที่ความเห็นถูก การเริ่มไม่ดีคือเริ่มด้วยความเห็นผิด เพราะฉะนั้นการไม่เริ่ม ยังประเสริฐกว่าการเริ่มไม่ดี. คือ การไม่เริ่มที่จะฟังหรือเสพคุ้นหรืออบรมความเห็นผิด ดี กว่าการอบรมความเห็นผิด

ผู้ที่เกียจคร้านในธรรมวินัยที่กล่าวไว้ชั่ว ย่อมอยู่เป็นสุข เพราะเมื่อบุคคลไม่อบรม หนทางที่ผิดก็ย่อมประสบสุข เพราะไม่ต้องเป็นผู้เห็นผิด แต่ศึกษาความเห็นถูกย่อมเป็น ผู้เห็นถูกจึงประสบสุข

ผู้ปรารภความเพียรในธรรมวินัยที่กล่าวไว้ดี ย่อมอยู่เป็นสุข เพราะผู้ที่อบรมความ เห็นถูก ย่อมทำให้มีความเห็นถูกเพิ่มขึ้น เพราะความเห็นถูกทำให้ประสบความสุขในโลกนี้ โลกหน้า และประสบสุขอันสูงสุดคือพระนิพพานครับ

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านครับ

อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

บางคนได้พบธรรมะทีถูกทาง ได้ฟังธรรมของพระพุทธเจ้า แต่ภายหลังก็กลับไปปฏิบัติผิด ไปเห็นผิด นี้ก็แสดงให้เห็นถึงผลของกรรมที่เขาเคยสะสมความเห็นผิดมา และถ้าปฏิบัติ ผิด ไม่ปฏิบัติดีกว่า เพราะสังสารวัฏฏ์ที่นับชาติไม่ได้ที่ยาวอยู่แล้ว ก็จะยิ่งยาวต่อๆ ไปค่ะ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ