ความทรมานของสัตว์ในนรก [เทวทูตสูตร]
[เล่มที่ 23] พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ เล่ม ๓ ภาค ๒ - หน้าที่ ๑๙๗
[๕๑๔] พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เหล่านายนิรยบาลจะโยนสัตว์นั้นเข้าไปในมหานรก ก็มหานรกนั้นแล มีสี่มุม สี่ประตู แบ่งไว้โดยส่วนเท่ากัน มีกำแพงเหล็กล้อมรอบครอบไว้ด้วยแผ่นเหล็ก พื้นของมหานรกนั้นล้วนสำเร็จแล้วด้วยเหล็ก ลุกโพลง แผ่ไปตลอดร้อยโยชน์ (๑,๖๐๐ กิโลเมตร) รอบด้าน ประดิษฐานอยู่ทุกเมื่อ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย และมหานรกนั้น มีเปลวไฟพลุ่งจากฝาด้านหน้าจดฝาด้านหลัง พลุ่งจากฝาด้านหลังจดฝาด้านหน้า พลุ่งจากฝาด้านเหนือจดฝาด้านใต้ พลุ่งจากฝาด้านใต้จดฝาด้านเหนือ พลุ่งขึ้นจากข้างล่างจดข้างบน พลุ่งจากข้างบนจดข้างล่าง สัตว์นั้น จะเสวยเวทนาอันเป็นทุกข์อย่างแรงกล้า เจ็บแสบ อยู่ในมหานรกนั้น และยังไม่ตาย ตราบใดที่บาปกรรมยังไม่สิ้นสุด” (จาก ... พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ เทวทูตสูตร)
จะทำอย่างไรที่ทำให้ พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย อุปริปัณณาสก์ เทวทูตสูตร
ได้เผยแพ่รไปสู่คนที่นับถือพระพุทธศาสนาได้มีโอกาสได้อ่านกันมากขึ้น
ขออนุโมทนาครับ
เรียนความเห็นที่ 2 ครับ
เริ่มจากตัวเองเอง เริ่มจากคนใกล้ชิด อธิบายในส่วนที่เราเข้าใจ แต่ต้องไม่ลืมว่าธรรม
ไม่สาธารณะ พระธรรมจึงไม่ใช่การยัดเยียด ก็แล้วแต่ว่าบุคคลใดจะสสะสมความเห็นถูก
มาครับ และที่สำคัญที่สุดคงไม่ลืมเรื่องของกรรม การที่บุคคลใดจะได้ยินได้ฟังพระธรรม
จะต้องมีเหตุคือทำกุศลมา ไม่เช่นนั้นก็ไม่ไ่ด้ยิน ไม่ได้อ่าน ไม่ไ้ด้ฟัง เพราะฉะนั้นแล้วแต่
กรรมของบุคคลใดจะได้ศึกษาได้ด้วยครับ หากแต่ว่าพระธรรมส่วนใดที่เขาเข้าใจได้
ส่วนนั้นก็เป็นประโยชน์กับเขา พระธรรมจึงมีมากมายหลายสูตรตามแต่อัธยาศัยของสัตว์
โลก จึงไม่จำกัดที่สูตรหนึ่งสูตรใดครับ