ดื่มสุรา
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
ถ้าเราพูดถึงผลของกรรมเก่าในทางพระพุทธศาสนา คือผลของกรรมที่เรียกว่าวิบาก วิบากที่เป็นผลของกรรม เช่น ขณะที่เกิด เป็นผลของกรรม ขณะที่เห็นดีหรือไม่ดี เป็น ผลของกรรมที่ได้ทำมา การได้ยินเสียงที่ดีหรือไม่ดี การได้กลิ่นที่ดีหรือไม่ดี การลิ้มรส ที่ดีหรือไม่ดี การกระทบสัมผัสที่ดีหรือไม่ดี เป็นต้นเหล่านี้ เป็นผลของกรรมทีได้ทำ จะ เรียกว่าเป็นผลของกรรมเก่าก็ได้ครับ เพราะฉะนั้นเราจะต้องเข้าใจคำว่าผลของกรรม เก่าคือวิบากให้ถูกต้องครับ
การดื่มสุรา คนที่ดื่มเป็นชีวิตจิตใจ นั่นแสดงถึงความติดข้อง ความชอบในรสชาติ ของสุรานั้น ถ้าไม่ชอบก็คงไม่ดื่มเป็นชีวิตจิตใจแน่นอนครับ เพราะฉะนั้นในทางธรรม ความชอบเรียกว่าโลภะ โลภะคือความติดข้อง ความชอบ เป็นอกุศลธรรม เป็นสภาพ ธรรมที่ไม่ดี ในทางธรรม โลภะไม่ใช่ผลของกรรม แต่เป็นเหตุ เหตุที่จะทำให้เป็นผล ของกรรมในอนาคต เมื่อมีผลของอรรม ก็ต้องมีเหตุที่ทำให้ได้รับผลของกรรม เหตุที่ ทำให้เกิดผลของกรรมที่เป็นฝ่ายอกุศลคือ โลภะ โทสะ โมหะ เพราะฉะนั้นการชอบดื่ม สุรา เป็นชีวิต จิตใจจึงไม่ใช่ผลของกรรม แต่เป็นเหตุที่เป็นโลภะนั่นเองครับ
ถามว่าทำไมถึงชอบ อยู่ดีๆ จะชอบไมได้เลยครับ แต่เพราะเคยชอบมาแล้ว เคยสะสมมา เพราะฉะนั้นเพราะอาศัยความชอบในอดีตที่เคยดื่มมาก่อน เมื่อดื่มบ่อยๆ ก็ติดข้องมากขึ้น ในการดื่มสุรา ดังนั้นการดื่มสุราเป็นชีวิตจิตใจจึงเป็นเรื่องการสะสมมาของสภพธรรมที่ เป็นอกุศลธรรมที่เป็นโลภะครับ จึงเป็นเรื่องของการสะสมอกุศลที่เป็นเหตุบ่อยๆ แต่การ ชอบดื่มสุราไม่ใช่ผลของกรรมเก่าครับ เพราะเคยดื่มในอดีตก็ติดข้องในรสชาตินั้น จำ ในรสชาตินั้นและเมื่อดื่มอีกก็ติดข้องมากขึ้นครับ เพราะฉะนั้นะต้องแยกระหว่างเหตุที่ เป็นอกุศลกรรมที่เป็นโลภะและผลของกรรมเก่าที่เป็น ขณะเห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส รู้ กระทบสัมผัสครับ
ขณะที่ดื่มสุรา ขณะที่ชอบดื่ม ขณะที่ติดข้องเป็นเหตุไม่ใช่ผลของกรรม แต่ขณะที่รู้ รส ขณะนั้นเป็นผลของกรรมเก่า ขณะที่สัมผัสขวดสุราเป็นผลของกรรมเก่า ขณะที่เห็น ขณะนั้นเป็นผลของกรรมเก่าครับ แต่อุปนิสัยที่ชอบทานสุราเพราะเกิดจากการ สะสมของอกุศลคือโลภะบ่อยๆ ที่ชอบสุราจนทำให้เป็นผู้มีอุปนิสัยทานสุรานั่นเองครับ ซึ่งไม่ใช่ผลของกรรม เป็นการสะสมมาของอกุศลที่เป็นโลภะที่เป็นเหตุครับ ซึ่งเราจะ เห็นได้ว่าทำไมคนนี้มักโกรธเพราะเขาเกิดความโกรธบ่อยๆ ที่เป็นเหตุ ก็ทำให้มีอุปนิสัย มักโกรธครับ การชอบดื่มสุราเป็นชีวิตจิตใจก็โดยนัยเดียวกัน
ส่วนผลของกรรมที่เป็นวิบากของการดื่มสุราคือเมื่อกรรมให้ผลย่อมทำให้เกิดในอบาย มีนรก เป็นต้น เศษของกรรมที่ยังเหลือเมื่อเกิดเป็นมนุษย์ทำให้เป็นคนบ้า วิกลจริต นี่ คือผลของกรรมครับ
ขออนุโมทนา
เชิญคลิกอ่านที่นี่ครับ
เพราะอะไรแต่ละคนจึงมีนิสัยต่างกัน จิตสะสมสันดานได้อย่างไร
อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เพราะสะสมมาที่จะติดข้องในสิ่งหนึ่งสิ่งใด ก็ย่อมจะติดข้องในสิ่งนั้น ความติดข้องเป็นความติดข้อง (โลภะ) ไม่ว่าจะเกิดกับใคร หรือ มีสิ่งใดเป็นอารมณ์ โลภะก็ไม่เปลี่ยนแปลงลักษณะ สำหรับในเืรื่องในการดื่มสุราก็เช่นเดียวกัน เพราะชอบหรือติดต้องในสุราจึงดื่ม และถ้าเป็นความติดข้องในสิ่งอื่นๆ ก็ไม่พ้นไปจากโลภะเหมือนกัน ซึ่งก็มีหลายระดับขั้น ตั้งแต่บางเบา จนกระทั่งถึงขั้นที่มีกำลังกล้า ล่วงเป็นทุจริตกรรมประการต่างๆ สร้างความเดือดร้อนให้แก่ผู้อื่น ซึ่งเป็นการสะสมเหตุที่ไม่ดี คือ เป็นอกุศลกรรม ซึ่งเป็นเหตุให้เกิดผลที่ไม่ดีในภายหน้า ได้ การดื่มสุรา ผิดศีลข้อที่ ๕ เป็นที่ตั้งแห่งความประมาท เมื่อเสพมากขึ้นถึงขั้นมึนเมาก็อาจจะกระทำอกุศลกรรมประการต่างๆ ได้มากทีเดียว (ซึ่งในขณะที่ไม่ดื่มสุรา ก็จะไม่กระทำอย่างนั้น) ไม่นำมาซึ่งประโยชน์ใดๆ ทั้งสิ้น เมื่อกล่าวถึงโทษของสุราแล้ว มีมากทีเดียว เป็นเหตุให้เสียทรัพย์ เป็นสิ่งที่ก่อให้เกิดโรค บั่นทอนกำลังปัญญา ทำให้เป็นผู้ไม่รู้จักละอาย เป็นเหตุให้กระทำอกุศลกรรมได้ เมื่อเป็นเ่ช่นนี้ ผู้ที่หวังความเจริญในชีวิต ไม่ควรดื่มสุรา การงดเว้นจากการดื่มสรุา เป็นการให้ความปลอดภัยแก่ทุกสิ่งทุกอย่าง คือ ให้ความปลอดภัยทั้งชีวิต และ ทรัพย์สิน ของผู้อื่น เป็นต้น ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
ขอขอบพระคุณเจ้าของกระทู้ที่ตั้งคำถามและขอบพระคุณท่าน อ.เผดิมและอ.คำปั่นที่ให้ ความกระจ่างด้วยค่ะ
ขออนุโมทนาค่ะ
เป็นผลของการสะสมนิสัยที่ติดในรส ชาตินี้ชอบดื่มสุรา ชาติที่แล้วก็ชอบดื่มสุราใน พระไตรปิฏกก็มีแสดงไว้ เช่น พระเจ้าโปลิสาท ติดในเนื้อมนุษย์ และสันติมหาอำมาตย์ ติดสุรา ทั้งหมดก็มาจากการสะสมในอดีตชาติ ทุกคนก็สะสม ทั้งกรรมดี และกรรมไม่ดี ท่านสันติมหาอำมาตย์ ท่านก็สะสมปัญญาบารมีมาด้วย สุดท้ายท่านก็ได้บรรลุเป็น พระอรหันต์ แล้วปรินิพพานในวันนั้นด้วยค่ะ
