วณิชชสูตร [อาชีพที่ไม่ควรประกอบ]

[เล่มที่ 36] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาต เล่ม ๓ - หน้าที่ 376

๗. วณิชชสูตร

ว่าด้วยการค้าขายที่อุบาสกไม่ควรประกอบ

[๑๗๗] ดูกร ภิกษุทั้งหลาย การค้าขาย ๕ ประการนี้ อันอุบาสกไม่พึงกระทำ ๕ ประการเป็นไฉน คือ

การค้าขายศัสตรา ๑

การค้าขายสัตว์ [ค้ามนุษย์] ๑

การค้าขายเนื้อสัตว์ (ค้าสัตว์สำหรับฆ่า) ๑

การค้าขายน้ำเมา ๑

การค้าขายยาพิษ ๑

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย การค้าขาย ๕ ประการนี้แล อันอุบาสกไม่พึงกระทำ.

จบวณิชชสูตรที่ ๗

อรรถกถาวณิชชสูตร

พึงทราบวินิจฉัยในวณิชชสูตรที่ ๗ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า วณิชฺชา ได้แก่ ทำการค้าขาย.

บทว่า อุปาสเกน ได้แก่ ผู้ถึงสรณะ ๓

บทว่า สตฺถวณิชฺชา ได้แก่ ให้เขาทำอาวุธแล้วก็ขายอาวุธนั้น.

บทว่า สตฺตวณิชฺชา ได้แก่ ขายมนุษย์

บทว่า มํสวณิชฺชา ได้แก่ เลี้ยงสุกรและเนื้อเป็นต้นขาย

บทว่า มชฺชวณิชฺชา ได้แก่ ให้เขาทำของเมาอย่างใดอย่างหนึ่งแล้วก็ขายของเมา.

บทว่า วิสวณิชฺชา ได้แก่ ให้เขาทำพิษแล้วก็ขายยาพิษนั้น การทำด้วยตนเอง การชักชวนคนอื่นให้ทำการค้านี้ทั้งหมด ก็ไม่ควรด้วยประการฉะนี้.

จบอรรถกถาวณิชชสูตรที่ ๗