ปัญหาในต้นเรื่องมิลินทปัญหา
ในต้นเรื่องคัมภีร์มิลินทปัญหา ท่านเล่าไว้ว่า พระยามิลินท์เสด็จไปเที่ยวถาม
ปัญหาธรรมกับเจ้าลัทธิต่างๆ เช่น ครูทั้งหก เป็นต้น แล้วจึงได้มาสนทนาธรรมกับพระ
นาคเสนเถระ จนเกิดความเลื่อมใสและยอมรับนับถือพระพุทธศาสนาในที่สุด
ก็ครูทั้งหก เช่น สัญชัยเวลัฏฐบุตร (ที่เป็นอาจารย์ของท่านอุปติสสะ [พระสารี
บุตร] กับท่านโกลิตะ [พระมหาโมคคัลลานะ] สมัยที่บวชเป็นปริพาชก) นิครนถ์นาฏบุตร
(ที่เป็นเจ้าสำนักชีเปลือย) เป็นต้นนั้น เป็นบุคคลร่วมสมัยกับพระพุทธเจ้าทั้งนั้น ส่วน
พระยามิลินท์นั้นมีตัวจริงในประวัติศาสตร์ เป็นกษัตริย์เชื้อชาติกรีก มีพระนามว่า เมนัน
เดอร์ (Menander) ครองแคว้นโยนกในชมพูทวีประหว่าง พ.ศ. 423 - 453 คือเกือบ
500 ปีหลังพุทธปรินิพพาน ซึ่งเป็นเวลาที่ครูทั้งหกล่วงลับดับขันธ์ไปช้านานแล้ว พระ
ยามิลินท์จะไปเที่ยวสนทนาธรรมกับครูทั้งหกได้อย่างไร?
ขอความกรุณาท่านผู้รู้ได้ชี้แนะหลักคิดในประเด็นข้างต้นนี้ ว่าพิจารณาอย่างไรจึง
จะไม่ลดทอนศรัทธาอันจะพึงมีต่อคัมภีร์มิลินทปัญหาลงไป เพราะแสดงเรื่องที่ผิดข้อ
เท็จจริงทางประวัติศาสตร์ เลยทำให้เห็นว่าเป็นคัมภีร์ที่ไม่น่าเชื่อถือ - ขอขอบพระคุณ
ครับ
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย จากข้อความในมิลินทปัญหา พระยามิลินท์ ได้สอบถามกับ บุคคลที่กล่าวว่าครู
ทั้ง 6 จริง แต่เป็นที่แน่นอนครับว่า ไม่ใช่ครูทั้ง 6 สมัยพุทธกาลเพราะบุคคลเหล่านั้น
ย่อมสิ้นชีวิตไปแล้ว เพราะสมัยพระยามิลินท์ หลังพุทธกาลประมาณ 500 ปี แต่ควร
เข้าใจครับว่า ความเห็นผิดไม่ไ่ด้หายไปไหนจากโลกใบนี้ ดังนั้น ครูทั้ง 6 ก็ย่อมมีศิษย์
ที่สืบต่อความเห็นผิดกันมาแต่ละสำนัก ในสำนักทั้ง 6 เพราะฉะนั้น ความเห็นผิดของ
ครูแต่ละคน ในสมัยพุทธกาลก็สืบต่อจนมาถึงสมัยพระยามิลินท์ เพราะฉะนั้นสำนัก
ของครูทั้ง 6 ก็ยังอยู่ ศิษย์ที่สืบต่อความเห็นผิดก็ยังอยู่ ผู้คนสมัยนั้น มีพวกอำมาตย์
ของพระยามิลินท์ เป็นต้น ก็ทราบว่ายังมีำสำนักของครูทั้ง 6 และมีศิษย์ที่สืบต่อความ
เห็นผิดทั้ง 6 สำนักมีอยู่ พวกอำมาตย์ ข้าราชการจึงให้พระยามิลินท์ ลองสอบถาม
ครูทั้ง 6 เหล่านั้น ซึ่งศิษย์เหล่านั้นก็ตั้งตัวเป็นอาจารย์ ตั้งตัวเป็นศาสดาแทนรุ่นก่อนๆ
ก็ได้ชื่อตามนามเดิมของครูทั้ง 6 ในสมัยพุทธกาลได้ครับ ดังชื่อ สญชัย บ้าง มักขลิโค
สาล บ้าง ตามอาจารย์ของเขานั่นเองครับ และชื่อก็ซ้ำกันได้เป็นธรรมดา แต่เหตุผล
คือ การสืบต่อความเห็นผิด ในสำนักแต่ละสำนักและย่อมมีศิษย์ที่สืบต่อความเห็นผิด
นั้น และก็มีชื่อตามอาจารย์ที่เป็นครูทั้ง 6 สมัยพุทธกาลได้ครับ
ชื่อที่เป็นคุณนามของพระพุทธเจ้า มีพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้อื่นมีชื่อนี้
ไม่ไ่ด้เพราะเป็นชื่อที่เป็นคุณธรรมของพระองค์เองที่ได้มา แต่ชื่อของครูทั้ง 6 ที่มี
ความเห็นผิดมีได้ เรียกชื่อศิษย์ตามชื่ออาจารย์ของเขาได้ครับ เพราะความเห็นผิดใน
สำนักของเขาสืบต่อกันมา เพราะฉะนั้น ไม่ใช่ครูทั้ง 6 ในสมัยพุทธกาลแน่นอนครับ
แต่เป็นศิษย์ของครูทั้ง 6 สืบต่อความเห็นผิด ตามเหตุผลที่อธิบายข้างต้นแล้วครับ
ขออนุโมทนา
อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
เมื่อตอนศึกษาคัมภีร์นี้กระผมก็นึกว่า ชอบกล คนตายไปตั้ง 500 ปีแล้ว พระยามิ
ลินท์ยังตามไปสนทนาด้วยได้ จะว่าท่านผู้รจนาคัมภีร์มิลินทปัญหาไม่รู้ประวัติศาสตร์ก็
เป็นไปไม่ได้ แต่ท่านก็พูดเป็นมั่นเหมาะว่า เสด็จเข้าไปหา "ครูทั้งหก" ไม่ได้บอกเลยว่า
เข้าไปหาเจ้าสำนักที่สืบต่อลัทธิของครูทั้งหกมา
อย่างไรก็ตาม การตีความว่า หมายถึงพระยามิลินท์ไปสนทนาธรรมกับสำนักที่
สอนลัทธิของครูทั้งหก ไม่ใช่กับตัวครูทั้งหกที่มีชีวิตอยู่ในสมัยพุทธกาล ก็เป็นการให้
เหตุผลที่น่าฟัง กระผมขอรับฟังไว้ด้วยความเคารพ
และอยากจะฟังความคิดเห็นของท่านผู้รู้อื่นๆ อีกครับ อย่างน้อยก็คิดว่าช่วยกัน
อุดช่องโหว่ครับ -ขอขอบพระคุณล่วงหน้าครับ