อริยมรรคญาณ [พราหมณสูตร]

[เล่มที่ 30] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรค เล่ม ๕ ภาค ๑ - หน้าที่ 13

๔. พราหมณสูตร

ฯลฯ

[๒๔] อริยมรรคญาณนั้นมีธรรม คือ ศรัทธา กับปัญญาเป็นแอก มีศรัทธาเป็นทูบ มีหิริ กับปัญญาเป็นแอก มีศรัทธาเป็นทูบ มีหิริ เป็นงอน มีใจเป็นเชือกชัก มีสติเป็นสารถี ผู้ควบคุม รถนี้มีศีลเป็นเครื่องประดับ มีฌานเป็นเพลา มีความเพียรเป็นล้อ มีอุเบกขากับสมาธิเป็นทูบ ความไม่อยากได้ เป็นประทุน กุลบุตรใดมีความไม่พยาบาท ความไม่เบียดเบียน และวิเวกเป็นอาวุธ มีความอดทนเป็นเกราะหนัง กุลบุตรนั้น ย่อมเป็นไปเพื่อความเกษมจากโยคะ พรหมยานอันยอดเยี่ยมนี้ เกิดแล้วในตนของ บุคคลเหล่าใด บุคคลเหล่านั้นเป็นนักปราชญ์ ย่อมออกไปจากโลกโดยความแน่ ใจว่า มีชัยชนะโดยแท้

จบ พราหมณสูตรที่ ๔