พระธรรมกับการดำเนินชีวิต [คุณค่าของการมีชีวิต]

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ

หายไปนานเลยนะคะ

นึกว่าจะไม่ได้อ่านกระทู้ดีๆ แบบนี้อีกแล้ว

ขออนุโมทนาค่ะ

คนที่มีปัญญาเห็นประโยชน์ของการมีชีวิตควรที่จะเห็นถึงคุณค่าของ "ขณะที่ประเสริฐ"ขณะที่เป็นกุศล คือ ขณะที่ประเสริฐและ "กุศลนั้น" ก็ต้องประกอบด้วย "ความเข้าใจพระธรรม" ด้วย.

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาที่กลับมานำธรรมดีๆ มาให้อ่านกันครับ

ขณะที่เป็นกุศล คือ ขณะที่ประเสริฐและ "กุศลนั้น" ก็ต้องประกอบด้วย "ความเข้าใจพระธรรม" ด้วย

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

คนที่มีปัญญาเห็นประโยชน์ของการมีชีวิตควรที่จะเห็นถึงคุณค่าของ "ขณะที่ประเสริฐ"
ขณะที่เป็นกุศล คือ ขณะที่ประเสริฐและ "กุศลนั้น" ก็ต้องประกอบด้วย "ความเข้าใจพระธรรม" ด้วย.

...ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ...

ขออนุโมทนาค่ะ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาในธรรมทนานของทุกๆ ท่านค่ะ

"ขณะที่ประเสริฐ" ใช่แบบนี้ด้วยมั้ยค่ะ เช่นกล่าวคำหยาบออกมา รู้ว่าไม่ดี และระวังไม่ให้เกิดขึ้นอีก

เรียนความเห็นที่ 12 ครับ

ขณะที่ประเสริฐก็มีหลายระดับ ขณะที่ประเสริฐไม่ใช่ขณะที่เป็นอกุศลเลยครับ แต่ขณะที่ประเสริฐที่สุด คือ ขณะที่เป็นกุศล และประกอบด้วยความเข้าใจพระธรรม นั่นเป็นขณะจิตที่ประเสริฐทีี่สุด แต่ขณะใดที่เป็นกุศล ก็เป็นขณะที่ประเสริฐเช่นกัน เพราะไม่นำทุกข์มาให้เลยครับ มีแต่นำสุขมาให้ ดังนั้นแม้การงดเว้นจากวจีทุจริต มีการพูดคำหยาบก็เป็นกุศลในขณะนั้น เป็นขณะที่ประเสริฐ เช่นกันครับ หรือรู้ตามความเป็นจริงว่าการพูดคำหยาบไม่ดี จึงสำรวมระวัง จิตขณะนั้นเป็นกุศล ก็เป็นขณะที่ประเสริฐครับ

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาครับ