พระอรหันต์ ไม่มีบุญ ไม่มีบาป [คาถาธรรมบท]
khampan.a
วันที่ 25 มิ.ย. 2554
หมายเลข 18618
อ่าน 1,667
"พระอรหันต์ ไม่มีบุญ ไม่มีบาป"
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๔ หน้า ๕๐๐
ดังนี้แล้วตรัสพระคาถานี้ว่า:-
"ผู้ใดล่วงบุญและบาปทั้งสอง และกิเลสเครื่อง ข้องเสียได้ในโลกนี้, เราเรียกผู้นั้น ซึ่งไม่มีความโศก มีธุลีไปปราศแล้วผู้บริสุทธิ์แล้ว ว่าเป็นพราหมณ์"
แก้อรรถ
บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า อุโภ ความว่า ละบุญและบาปแม้ทั้งสอง.
บทว่า สงฺค ได้แก่ กิเลสเครื่องข้องอันต่างด้วยราคะเป็นต้น.
บทว่า อุปจฺจคา ได้แก่ ก้าวล่วงแล้ว. อธิบายว่า เราเรียกผู้ซึ่งชื่อว่าไม่มีความโศก เพราะไม่มีความโศกอันมีวัฏฏะเป็นมูล ผู้ชื่อว่ามีธุลีไปปราศแล้ว เพราะไม่มีธุลีคือราคะเป็นต้นในภายใน ผู้ชื่อว่าบริสุทธิ์แล้ว เพราะความเป็นผู้ไม่มีอุปกิเลสนั้น ว่า เป็นพราหมณ์ *
(หมายเหตุ พราหมณ์ ในที่นี้ หมายถึง พระอรหันต์)