พระธรรมกับการดำเนินชีวิต [คำว่า...วัด-อาราม]

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ข้อความบางตอนจากการสนทนาธรรม ณ อาคารมูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนาวันอาทิตย์ที่ ๒ มกราคม พ.ศ. ๒๔๕๔บรรยายโดย ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ถอดเทปบันทึกเสียง โดย คุณสงวน สุจริตกุล

ผู้ฟัง มีบางท่าน เข้าใจว่า ที่นี่ ไม่ได้ชักจูงคนให้ "เข้าวัด"เด็กรุ่นหลัง ก็จะไม่มาฟัง เพราะ "ยาก"และจะทำให้ศาสนาหมดสิ้นเร็วเขาคิดว่า การปฏิบัติ โดยการนุ่งขาวห่มขาว เป็นศาสนาที่เจริญ ดิฉันเข้าใจว่า ไม่ใช่ศาสนาที่เจริญ แต่กำลังทำให้ศาสนาเสื่อมแต่ไม่กล้าพูดคัดค้านเขา เพราะเขาเพิ่งมาฟังไม่กี่วันประเดี๋ยวจะเป็นการทำลาย ไม่ให้เขามาฟังก็คิดว่า ถ้าเขาฟังท่านอาจารย์ แล้วมีความเข้าใจ ก็จะละสิ่งที่ไม่เข้าใจนั้น ก็เลยไม่ไปขัดคอเขา ค่ะ

ท่านอาจารย์ ณ พระวิหารเชตวัน สมัยที่พระผู้มีพระภาคฯ ยังไม่ทรงดับขันธปรินิพพานที่นั่น "เป็นที่ทรงแสดงธรรม "ทรงแสดงธรรม ไม่ว่ากับใครที่ผ่านไป หรือ แวะเข้าไปหรือในยามดึก เทวดา ก็ได้มาเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคฯ ก็ทรงแสดงธรรม และ ไม่ใช่แต่เฉพาะเพียง ณ พระวิหารเชตวัน ไม่ว่าจะทรงเสด็จจาริกไปสู่ที่ใด ทรงพบใครไม่ต้องทรงไปที่ วัดหนึ่ง วัดใด ก็ได้แม้ในระหว่างทาง ที่ทรงจาริกไปนั้น ก็ทรงประทับแรม ตามสถานที่ต่างๆ ที่ๆ มีผู้มาฟังธรรม พระองค์ก็ทรงแสดงธรรม ณ ที่นั้นณ ที่นั้น เป็น "วัด" หรือเปล่า

"วัด" คือ อะไร แต่ คำว่า "อาราม" หมายถึง ที่นำมาซึ่ง ความยินดี-ใน-ธรรมนำมาซึ่ง ความสุข-จากการได้เข้าใจธรรม เข้าใจความจริงไม่ใช่ ที่นำมาซึ่ง ความเพลิดเพลินอย่างอื่น.ณ พระวิหารเชตวันเคยเป็นที่ประทับของพระผู้มีพระภาคฯเป็นที่ซึ่งทรงเคยแสดงธรรม ณ กาลครั้งหนึ่งซึ่ง บัดนี้ ถ้าใครไปสู่พระวิหารเชตวันจะได้ฟัง "พระธรรม" หรือเปล่า หรือเพียงเข้าไป โดยไม่มีการกล่าวถึง "พระธรรม"และ ไม่มีการสนทนาธรรมเลย.!และ ควรพิจารณาด้วย ว่า"ธรรม" ไม่ได้อยู่เฉพาะที่หนึ่ง ที่ใด.!แต่ ที่ใด ที่ไปแล้ว สามารถที่จะเข้าใจธรรม ได้ที่นั้น เป็นที่ควรไป.ณ ที่ซึ่งมีการแสดง "พระธรรม" ที่ซึ่งมีโอกาสได้เข้าใจ "พระธรรม"จะไปสู่ที่นั้น หรือ ไม่ไป ควรที่จะเป็น "ผู้ตรง" ว่า การไปสู่ที่นั้น...ไปเพื่อ อะไร

ขออนุโมทนา