วิตักกะเหลวไหล

ในวันหนึ่งๆ อกุศลจิตเกิดมากมายเหลือเกิน ทันทีที่เห็น ได้ยิน ... วิตักกะก็เหลวไหล จรดหรือตรึกในอารมณ์ที่เป็นสัตว์ บุคคล สื่งต่างๆ ที่สัญญาเคยจำผิดไว้นานแสนนาน ต่อจากนั้นก็พอใจ หรือไม่พอใจตามการสะสม ซึ่งหมายถึงอกุศล วิตักกะซึ่งเหลวไหลไปได้ตลอดทั้งวัน จะจรดหรือตรึกไปในกุศลก็ยากเหลือเกิน เพราะเหตุว่า ปกติก็ยินดีพอใจในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ อยู่ตลอดเวลา เพราะฉะนั้น เมื่อได้ฟังพระธรรมค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกในสภาพธรรม สัญญาค่อยๆ สะสมจำในสภาพธรรมที่ได้ฟัง ได้พิจารณามา วิตักกะที่เคยเหลวไหล เห็นในขณะนี้ ไม่ตรึกไปในสิ่งที่สัญญาเคยจำว่า เป็นสัตว์ เป็นบุคคล แล้วก็ติดข้อง หันมาตรึกในสภาพธรรมที่กำลังปรากฏถูกต้องตามความเป็นจริง

ขออนุโมทนาค่ะ ...