ผลของกรรม
การที่ผมฆ่าสัตว์จะทำให้ผมเจ็บป่วยง่ายจริงหรือไม่
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย พระพุทธเจ้า ทรงแสดงว่า สัตว์โลกมีความแตกต่างกันไป เช่น อายุสั้น มีรูปงาม มีทรัพย์
สมบัติ ฯลฯ เพราะกรรมย่อมจำแนกสัตว์นั่นเอง ดังนั้น เพราะกรรมที่ทำไว้ในอดีตจึงเป็นปัจจัย
ให้แตกต่างกันไป ตามกรรมที่ทำมาครับ
ในกรณีที่ถามนั้น การฆ่าสัตว์ พระพุทธเจ้าทรงแสดงว่า ปาณาติบาต ผลของการทำ
ปาณาติบาต คือ การฆ่าสัตว์ กรรมนั้นเมื่อให้ผล ย่อมทำให้ตกนรก หรือไปอบายภูมิ ผลของกรรมอย่างเบา เมื่อกลับมาเกิดเป็นมนุษย์ทำให้บุคคลนั้นมีอายุสั้น คือ สิ้นชีวิตเร็วก่อนวัยอันควร บางคนก็ตายตั้งแต่อยู่ในครรภ์ บางคนก็ตายตั้งแต่เด็ก เพราะอกุศลกรรมคือ ปาณาติบาต การฆ่าสัตว์ ที่เป็นอกุศลกรรมให้ผล ตัดรอนทำให้อายุสั้น ครับ ดังนั้น การฆ่าสัตว์ มีวิบาก (ผลของกรรม) ทำให้อายุสั้น ครับ
ส่วนการเจ็บป่วยนั้น ถ้าเป็นไปในเรื่องของกรรม พระพุทธเจ้าทรงแสดงว่าเพราะการเบียดเบียนสัตว์อื่น ด้วยจิตที่เป็นอกุศล เช่น การทำร้าย การทรมานคนหรือสัตว์ เพราะกรรมนี้
สามารถให้ผล คือ เมื่อเกิดเป็นมนุษย์แล้ว ก็ทำให้เกิดการเจ็บป่วยได้ เป็นผู้โรคมากเพราะกรรม คือ การเบียดเบียนสัตว์อื่นนั่นเอง ครับ
ดังนั้น ก็เป็นไปตามกรรม สำคัญ คือรู้ว่าเมื่อได้รับสิ่งที่ไม่ดีในปัจจุบัน ก็พึงเป็นผู้สังวรที่
จะไม่ทำบาปที่เป็นเหตุใหม่ และที่สำคัญ ไม่ประมาทในการเจริญกุศลและอบรมปัญญา
ด้วยการศึกษาพระธรรม เพื่อที่จะไม่ต้องเกิดและไม่ต้องมาเจ็บป่วยอีก ครับ ขออนุโมทนา
อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ควรที่จะได้พิจารณาว่า สัตว์โลกผู้ที่ได้เกิดมามีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดำเนินไปในแต่ละวันๆ นั้น คงไม่มีใครอยากจะถูกคนอื่นฆ่า (หรือแม้กระทั่งการถูกเบียดเบียน ไม่ถึงกับสิ้นชีวิต ก็ไม่ปรารถนา) แต่ว่า เวลาที่บุคคลหนึ่งบุคคลใด จะฆ่าบุคคลอื่น ซึ่งต้องเป็นด้วยอำนาจของอกุศลจิตที่มีกำลัง ทำให้ลืมคิดถึงบุคคลหรือสัตว์ที่จะถูกฆ่าว่าบุคคลหรือสัตว์นั้นย่อมไม่มีความปรารถนาที่จะถูกฆ่าเลยไม่ว่าจะเป็นสัตว์ ประเภทใดๆ ก็ตาม นี่เป็นความจริง ดังนั้น ตนเองรักสุข เกลียดทุกข์ ฉันใด สัตว์อื่น ก็รักสุขเกลียดทุกข์ ฉันนั้น จึงไม่ควรฆ่า ไม่ควรเบียดเบียนซึ่งกันและกัน แต่สิ่งที่ผ่านไปแล้วก็ผ่านไป กรรมที่ได้กระทำสำเร็จแล้วนั้น ก็สะสมสืบต่ออยู่ในจิต แล้วแต่ว่าจะให้ผลเมื่อใด ไม่มีใครทราบได้ ผลที่เกิดขึ้นไม่ว่าจะดีหรือไม่ดี ย่อมมาจากเหตุ แม้แต่การเจ็บไข้ได้ป่วย ก็เช่นเดียวกัน จะเกิดไม่ได้ถ้าไม่มีเหตุคืออกุศลกรรมที่ได้กระทำแล้ว นั่นเอง ทางที่ดีที่สุด คือ เริ่มต้นใหม่ เพราะวันนี้ ยังไม่สายสำหรับผู้ที่ตั้งใจในการที่จะสะสมความดี ถอยกลับจากอกุศลทั้งหลายโดยประการทั้งปวง กล่าวได้ว่า ทุกๆ วัน ควรที่จะเป็นโอกาสของการเจริญกุศลประการต่างๆ สะสมความดีประการต่างๆ พร้อมทั้งฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ สะสมความเข้าใจถูก เห็นถูก เพื่อเป็นที่พึ่งให้กับตนเองต่อไป เพราะสิ่งที่จะเป็นที่พึ่งได้จริงๆ เป็นเพื่อนที่ดีงามจริงๆ คือ กุศลธรรม เพราะอกุศลธรรม พึ่งไม่ได้เลย ครับ. ...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...