สภาพของการได้เห็น การได้ยิน

 
yupa
วันที่  21 ส.ค. 2549
หมายเลข  1890
อ่าน  905

มีเหตุอะไรให้สังเกตว่า การเห็น และ การได้ยิน เป็นคนละขณะ และ ทำไม

การเห็นถึงเป็นการเห็นเพียงคนเดียว โดยไม่มีใครร่วมเห็นด้วย พยายามพิจารณา

ประโยคนี้ อยู่หลายครั้งแต่ก็ยังไม่เข้าใจ แต่ได้ยินบ่อยมากๆ


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
study
วันที่ 21 ส.ค. 2549

ผู้ที่ศึกษาพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง เบี้องต้นย่อมตามปริยัติที่

ทรงแสดงไว้เรื่องการเกิดดับของจิตที่รวดเร็วมาก ผู้มีปัญญาย่อมประจักษ์แจ้ง

ได้ ฉะนั้นตามวาระของวิถีจิตระหว่างการเห็นกับการได้ยิน มีจิตเกิดดับระหว่าง

นั้นเป็นจำนวนมาก คือ วิถีจิตทางจักขุทวารเกิดขึ้นดับไป ๑๗ ขณะ จากนั้น

มีจิตทำกิจภวังค์คั่นอีกจำนวนมาก และวิถีจิตทางมโนทวาร เกิดต่ออีกหลาย

วาระ หลังจากนั้น จึงมีการได้ยิน ซึ่งเป็นวิถีจิตทางหูเกิดได้ และวิถีทางทวารหู

เกิดต่ออีกตามอายุของรูป และมีมโนทวารวิถีเกิดต่ออีกจำนวนมาก จึงมีการเห็น

ทางตา ส่วนคำกล่าวที่ว่า " เห็นเพียงคนเดียว " หมายถึงขณะจิตที่กำลังเห็น

นั้นมีเพียงจิตดวงเดียวเท่านั้น ไม่มีจิตดวงอื่นมาร่วมเห็นด้วย คือแต่ละดวงก็เป็น

แต่ละดวง

 
  ความคิดเห็นที่ 2  
 
shumporn.t
วันที่ 22 ส.ค. 2549

สำหรับผู้เริ่มต้น ต้องเข้าใจความต่างกันของการมีสติกับการหลงลืมสติก่อน

และสติจะระลึกไปในสภาพธรรมอะไร ก็ไม่สามารถเจาะจงได้ สติและปัญญาที่

เกิดบ่อยๆ ย่อมเห็นความต่างกันของสภาพธรรมได้ การเข้าใจการเห็นและการ

ได้ยินว่าไม่ใช่เรา ไม่ใช่ตัวตนของเรา เพื่อละความเห็นผิด ไม่ใช่สังเกตเพื่อให้

แยกกัน หรือรู้ว่าคนละขณะ การที่จะแยกนามธรรมออกจากรูปธรรมได้นั้น ไม่

ใช่ปัญญาเบื้องต้นเลย

 
  ความคิดเห็นที่ 3  
 
panee.r
วันที่ 23 ส.ค. 2549

จากการฟังควรค่อยๆ เข้าใจความแตกต่างของลักษณะของสภาพธรรมแต่ละ

ทาง คือ ทางตา หู จมูก ลิ้น กาย ว่า แต่ละทางต่างกันอย่างไร และแต่ละ

ทางมีลักษณะเฉพาะของตนอย่างไร และไม่ปะปนกับทางอื่นได้เลย จึงจะทำให้

ค่อยๆ น้อมไปเข้าใจได้ว่า " จิตรู้อารมณ์ได้ทีละอย่างเท่านั้น "

 
  ความคิดเห็นที่ 4  
 
ฟาง
วันที่ 23 ส.ค. 2549

อนุโมทนา

 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ