สัตว์ดิ้นรนอยู่ในโลกเพราะตัณหา

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัยพระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย มหานิทเทส เล่ม ๕ ภาค ๑ - หน้าที่ 217

[๕๐] พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า :-

เราย่อมเห็นหมู่สัตว์นี้ ผู้ไปในตัณหาในภพทั้ง

หลายดิ้นรนอยู่ในโลก นรชนทั้งหลายที่เลวยังไม่ปราศจาก

ตัณหาในภพน้อยภพใหญ่ ย่อมร่ำไรใกล้ปากมัจจุ.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

เพราะมีกิเลส คือ ตัณหา ที่เป็นเหตุแห่งทุกข์ จึงมีการเกิดโดยสมมติ คือ สัตว์ทั้งหลาย

จึงมีการเกิดและตายไม่สิ้นสุดในสังสารวัฏฏ์ เพราะฉะนั้น สัตว์ทั้งหลายจึงดิ้นรนเป็นไป

ในการเกิดการตายในสังสารวัฏฏ์ที่ยาวนานไม่สิ้นสุด และเมื่อมีการเกิดแล้ว เพราะมี

ตัณหา ความติดข้อง มีความติดข้องในรูป เสียง กลิ่น รส สิ่งที่กระทบสัมผัสและทุกๆ

อย่างๆ สัตว์ทั้งหลายจึงต้องประสบทุกข์กับความติดข้อง เมื่อสิ่งนั้นแปรปรวนไป ย่อม

ดิ้นรนเพราะทุกข์นั้นที่เกดขึ้น และเมือ่มีตัณหา ก็ย่อมมีการแสวงหาสิ่งต่างเพื่อความ

ต้องการของตัณหาที่เกิดขึ้น ก็ย่อมดิ้นรนไปเพื่อให้ได้รูป เสียง กลิ่น รส สิ่งที่กระทบ

สัมผัสที่ดี ย่อมดิ้นรนเพื่อให้ได้เงิน ได้ทรัพย์ ได้ชื่อเสียงด้วยอำนาจของตัณหา ย่อม

ดิ้นรนเพื่อให้ได้ลาภ สักการะ สรรเสริญด้วยการกระทำต่างๆ และดิ้นรนด้วยอำนาจกิเลส

ทุจริต ด้วยการทำบาปเพื่อให้ได้มาแม้สิ่งเหล่านั้น และแม้ไม่ทำทุจริตพือ่ให้ได้มา แต่ก็

ต้องดิ้นรน ขวนขวายประกอบอาชีพเพื่อให้ได้มาในสิ่งที่ต้องการ ตามความต้องการคือ

ตัณหาที่ต้องการ ก็ย่อมดิ้นรน เมื่อไมได้มาตามที่ต้อกงาร ก็ดิ้นรนด้วยความทุกข์ ดิ้นรน

ด้วยโทสะที่เกิดขึ้น และมื่อทำบาปแล้ว ก็ย่อมเกิดในภพภูมิที่ไม่ดี มีนรก เป็นต้น ก็ต้อง

ได้รับความทุกข์ทรมาน ย่อมดิ้นรนอยู่ในนรกครับ เพราะมีตัณหา และกิเลสเป็นเหตุให้

ดิ้นรน และกิเลสประการต่างๆ ทีเกิดขึ้นก็ทำให้ดิ้นรนไปตามอำนาจกิเลสทีเกิดขึ้นในแต่

ละประเภท ไม่ว่าจะเป็นดิ้นรนเพราะความเห็นผิด ดิ้นรนเมื่อเกดิโทสะ เป็นต้น

เพราะฉะนั้นเมื่อยังเป็นผู้หนาด้วยกิเลสก็ย่อมดิ้นรนไปตามตัณหา ตามกิเลสประเภท

ต่างๆ ต้องได้รับทุกข์ ก็ย่อมดิ้นรนเมื่อได้รับทุกข์ทางกายและทุกข์ใจ และย่อมดิ้นรนไป

ในสังสารวัฏฏ์ การจะไม่ดิ้นรนอีกคือการดับกิเลสหมดสิ้นไม่ต้องดิ้นรนด้วยกิเลสที่จะไม่

เกิดขึ้นอีก ไม่ต้องดิ้นรนที่จะต้องเกิดอีก ไม่ต้องดิ้นรนด้วยความทุกข์ทางกายและทุกข์

ใจทีเกดขึ้นอีกเพราะไม่มีกิเลสที่ทำให้ทุกข์อีกแล้ว ซึ่งหนทางที่จะละความดิ้นรน คือ

การดับกิเลสนั้น คือการอบรมปัญญาโดยเริ่มจากการฟังพระธรรมให้เข้าใจ และเข้าใจ

ความจริงของสภาพธรรมที่มีในขณะนี้ อันเป็นการเจริญสติปัฏฐาน เป็นหนทางละความ

ดิ้นรน ดับกิเลสหมดสิ้นครับ ขออนุโมทนาคุณหมอที่นำเสนอพระธรรมดีๆ ได้อ่านและ

พิจารณากันครับ สาธุ

อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ตราบใดที่ยังไม่ได้รู้แจ้งอริยสัจธรรมถึงความเป็นพระอรหันต์ดับกิเลสทั้งปวงได้อย่างเด็ดขาด ยังเป็นผู้ไม่พ้นจากทุกข์ อันเป็นผลสืบเนื่องมาจากเหตุ คือ กิเลส เพราะยังมีกิเลส จึงยังไม่พ้นจากทุกข์โดยประการทั้งปวง ทำให้มีการเกิดในภพใหม่อยู่รำไป เป็นทุกข์อย่างไม่มีวันจบสิ้น เกิดแล้วตาย ตายแล้วเกิด ทำให้ดิ้นรน เดือดร้อนเพราะกิเลสที่ได้สะสมมาอย่างเนิ่นนานในสังสารวัฏฏ์ มีชีวิตที่ดำเนินไปด้วยอำนาจของกิเลส ถูกกิเลสครอบงำอยู่ตลอดเวลา ยากที่จะพ้นไปได้ เพราะยังมีกิเลสนี้เอง จึงฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดง พระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงตลอด ๔๕ พรรษานั้น เป็นประโยชน์แก่ผู้ที่ได้ฟัง ได้ศึกษาอย่างแท้จริง เพราะสามารถนำออกไปจากทุกข์ทั้งปวงได้จริง นำมาซึ่งประโยชน์ในโลกนี้ ประโยชน์ในโลกหน้า และประโยชน์อย่างยิ่ง คือ การรู้แจ้งอริยสัจจธรรม ประจักษ์แจ้งพระนิพพานถึงความเป็นพระอริยบุคคลขั้นต่างๆ สูงสุดคือ ถึงความเป็นพระอรหันต์ เมื่อดับขันธปรินิพพานแล้ว ไม่มีการเกิดอีก ไม่มีทุกข์ไม่ต้องมีการดิ้นรน ไม่ต้องเดือดร้อนเพราะกิเลสอีกต่อไป ครับ. ...ขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลจิตของคุณหมอ และทุกๆ ท่านครับ...

...ขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลจิตของคุณเผดิม คุณคำปั่นและทุกท่านครับ...

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาบุญครับ

ขอบพระคุณและอนุโมทนาค่ะทุกๆ ท่าน

กราบอนุโมทนาในพระธรรม ที่ยังผลให้กุศลธรรมเจริญขึ้นครับ