ขณะฝันเป็นมโนวิญญาณวิถี

ขณะฝันเป็นมโนวิญญาณวิถีจิตที่ตรึก

คิดตามสัญญาความจำซึ่งเป็นเรื่องฝันทางมโนทวาร

ขณะฝันนั้นเป็นกุศลจิตหรืออกุศลจิตก็ได้

ตื่นหรือหลับก็เป็นอนัตตาทุกๆ ขณะ

เมื่อลืมตาตื่นขึ้น เราเห็นโรงละครของโลกทางตา

มีอารมณ์เป็นตัวละคร แล้วก็กลับเข้าโรง นั่นคือการกลับเป็นภวังค์

แล้วตัวละครหรืออารมณ์อื่นก็ออกมา สลับกันอย่างนี้เรื่อยไป

เมื่อพิจารณาอยู่อย่างนี้ เราจะละหรือจะติดในตัวละครนั้น