วันคืนย่อมล่วงไป ๆ ชีวิตย่อมดับไป

ได้ยินว่า

พระเหรัญญกานิเถระ

ได้ภาษิตคาถานี้ ไว้อย่างนี้ว่า

วันและคืนย่อมล่วงไปๆ ชีวิตย่อมดับไป

อายุของสัตว์ทั้งหลายย่อมสิ้นไป เหมือนน้ำในแม่น้ำน้อย ฉะนั้น

เมื่อเป็นเช่นนั้น คนพาลทำบาปกรรมอยู่

ย่อมไม่รู้สึกตัว ต่อภายหลังเขาจึงได้รับทุกข์อันเผ็ดร้อน

เพราะบาปกรรมนั้นมีวิบากเลวทราม