ธรรมเตือนใจ เรี่อง กาม

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ธรรมเตือนใจ เรี่อง กาม

[๑๖๓๙] ตัณหาก็ดี ความกระหายก็ดี ของคน

พาลมีปัญญาน้อย ไม่รู้อะไร ย่อมเจริญยิ่งขึ้นทุกที

เหมือนเขาโคย่อมเจริญขึ้นตามตัวฉะนั้น.

[๑๖๔๐] แม้จะให้ทรัพย์สมบัติ ข้าสาลี ข้าวเหนียว

โค ม้า ข้าทาสหญิงชายหมดทั้งแผ่นดิน

ก็ยังไม่พอแก่คนๆ เดียว

รู้อย่างนี้แล้วพึงประพฤติธรรมสม่ำเสมอ.

[๑๖๔๕] ช่างทำรองเท้าหนังเลี้ยงชีพ เมื่อประ-

กอบรองเท้า ส่วนใดควรเว้นก็เว้น เลือกเอาแต่ส่วนที่

ดีๆ มาทำรองเท้าขายได้ราคาแล้ว ย่อมมีความสุข

ฉันใดเราก็ฉันนั้นเหมือนกัน พิจารณาด้วยปัญญาแล้ว

ละทิ้งส่วนแห่งกามเสีย ย่อมถึงความสุข

ถ้าพึงปรารถนาความสุขทั้งปวง ก็พึงละกามทั้งปวงเสีย.

“ผู้บริโภคกาม ย่อมปราถนากามยี่งขึ้นไป”

กามทั้งหลายมีคุณน้อย

มีทุกข์มาก

มีความคับแค้นมาก

ท่านเป็นคนจงกำจัดความพอใจในคนเสีย

แต่นั้นท่านจักเป็นผู้มีความสุข ปราศจากความกำหนัด

ท่านมีสติ ละความยินดีเสียได้

เราเตือนให้ท่านระลึกถึงธรรมของสัตบุรุษ

ธุลีคือกิเลสประดุจบาดาลที่ข้ามได้ยาก

ได้แก่ ความกำหนัดในกาม อย่าได้ครอบงำท่านเลย

เย กาเม หิตฺวา อคหา จรนฺติ

สุสํยตตฺตา ตสรํว อุชฺชุ.

ชนเหล่าใดละกามได้แล้ว

ไม่ยืดถืออะไรเที่ยวไป

มีตนสำรวมดีแล้ว

เหมือนกระสวยที่พุ่งตรงไปฉะนั้น.