คนสวย
คนที่สวยชาติที่แล้วเขาไปทำอะไรมาค่ะ
ตามหลักพระธรรมคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงแสดงไว้ว่า
ปัจจุบันชาตินี้ รูปร่างดี ผิวพรรณสวยงาม เกิดจากผลของกุศลกรรมในอดีต
เช่น การรักษาศีล การไม่เป็นคนมักโกรธ มีเมตตา เป็นต้น ดังในชีวิตประจำวัน
เราก็เห็นสัตว์ทั้งหลายที่มีรูปร่างและฐานะ เป็นต้น ต่างกันก็เพราะเหตุในอดีตต่างกัน
พระพุทธเจ้าผู้ตรัสรู้ธรรมทั้งปวง ทรงแสดงความจริงที่เป็นทั้งเหตุและผลที่ต่างกันและทรงแสดงหนทางเพื่อการหลุดพ้นไปจากการเป็นคนสวยและไม่สวยด้วย อนึ่ง
การเป็นคนสวยก็ไม่เที่ยง มีการเปลี่ยนแปลง ไม่คงทน ไม่ควรดิตข้องในสิ่งที่เป็นของ
ชั่วคราวครับ
ข้อความบางตอนจากมัลลิกาสูตรมีดังนี้
...ดูก่อนพระนางมัลลิกา มาตุคามบางคนในโลกนี้ ไม่เป็นผู้มักโกรธไม่มากไปด้วยความคับแค้นใจ ถูกว่าแม้มากก็ไม่ขัดเคือง ไม่ฉุนเฉียว ไม่กระฟัดกระเฟียด ไม่กระด้างกระเดื่อง ไม่แสดงความโกรธความขัดเคืองและความไม่พอใจให้ปรากฏ เป็นผู้ให้ทาน คือ ข้าว น้ำ ผ้า ยวดยาน ระเบียบของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่อยู่อาศัย และประทีป โคมไฟ แก่สมณะหรือพราหมณ์ แล้วถ้ามาตุคามนั้นจุติจากอัตภาพนั้นแล้ว มาสู่ความเป็นอย่างนี้กลับมาเกิดในชาติใดๆ ย่อมเป็นผู้มีรูปงาม น่าดู น่าชม ประกอบด้วยความเป็นผู้มีผิวพรรณงามยิ่งนัก ทั้งเป็นผู้มั่งคั่ง มีทรัพย์มาก มีโภคสมบัติมากและสูงศักดิ์. ฯลฯความสวยเป็นเสน่ห์ที่ไม่ยั่่งยืน (คนที่สวยงามในวันนี้ก็อาจจะไม่สวยงามได้ในอนาคตก็ได้)
แต่คนที่ใจสวยจะเป็นเสน่ห์ที่มัี่่่ั่นคงและยั่งยืน (คนที่มีจิตใจงดงามจะคิดทำอะไรก็จะดูดี-
และผู้อื่นก็จะชื่นชอบ) เพราะฉะนั้นผู้ที่มีความสวยอยู่แล้วจงอย่าเป็นผู้หลงตนเองและจง-
พยามยามทำใจของเราให้สวยงามโดยการทำกุศลต่างๆ เช่น ไม่ทำตัวให้เป็นภาระกับผู้อื่น
ช่วยเหลือผู้อื่นเท่าที่เราสามารถจะช่้วยได้ รู้จักการให้กับผู้อื่นบ้าง