สะสมขยะ

ควรทราบว่า ความจริงมี ๒ อย่าง คือ รูปธรรม ๑ นามธรรม ๑ รูปธรรมเป็นสภาพที่

ไม่รู้อะไร สะสมอะไรไม่ได้ นามธรรมเป็นสภาพรู้ สะสมสืบต่อได้ ด้วยอำนาจอุปนิสย

ปัจจัย เป็นต้น ดังนั้นวันหนึ่งๆ เรามีความโลภ ความโกรธ ความหลง ตระหนี่ ริษยา

เป็นต้น ชื่อว่าเป็นขยะของใจ เมื่ออกุศลเหล่านี้เกิดบ่อยๆ ย่อมสะสมมากขึ้นๆ ควร

แล้วหรือที่เราจะสะสมขยะหรือสิ่งไม่ดีไว้ในใจ อันเป็นเหตุแห่งความทุกข์ และสิ่งที่

ไม่น่าปรารถนาในอนาคต

ขอเชิญคลิกอ่านกระทู้ที่เกี่ยวกับเรื่องนี้ที่ ขยะในใจ

ของแถม...สะสมขยะในจิต

ู้

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขณะที่เห็นแล้วตรึกไปในทางอกูศล ขณะนั้นก็สะสมพอกพูนขยะอยู่ในจิต ในแต่ละ

วันไม่ว่าจะเห็น ได้ยิน ได้กลิน ลิ้มรสหรือกระทบสัมผัสหลังจากนั้น ก็ตรีกไปในอกุศล

เมื่อได้ฟังพระธรรม อบรมเจริญปัญญา สะสมความเห็นถูก ความข้าใจถูกในพระธรรม

ปัญญาเปรียบดั่งขุมทรัพย์ ซึ่งจะนำติดตัวไปภพชาติหน้าได้ อยู่ที่ผู้เห็นประโยชน์ของ

พระธรรม จะสะสมขุมทรัพย์ หรือขยะไว้ในจิต

ขอเฃิญคลิกฟังได้ที่...

แยกได้ไหมว่าเป็นขุมทรัพย์หรือเป็นขยะ

...ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่าน ด้วยค่ะ...