ทำไงดี

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

สำหรับปุถุชนผู้ที่หนาด้วยกิเลส เป็นธรรมดาครับ ที่จะต้องทุกข์ใจมากมาย อันเกิดจากกิเลสที่สะสมมามาก ซึ่งเรื่องต่างๆ ที่เข้ามาในในชีวิตก็คือ เรื่องราวที่คิดนึก อันเกิดจากการเห็น การได้ยิน การได้กลิ่น การลิ้มรส การรู้กระทบสัมผัสและคิดนึกถึงสิ่งที่เห็น ได้ยิน เป็นต้น จึงเป็นเรื่องราวในชีวิต หลอกลวงหมู่สัตว์ให้สำคัญว่ามีอยู่จริง ทั้งๆ ที่ความจริงเป็นแต่เพียงจิต เจตสิกเท่านั้นที่เกิดขึ้นและดับไป และหลอกลวงว่าเรื่องราวมีจริงแล้ว ก็สำคัญผิดด้วยความยึดถือว่ามีเรา มีสัตว์ บุคคล มีครอบครัว และยึดถือด้วยความติดข้อง พอใจ กิเลสท่วมใจทุกขณะ และเมื่อต้องพลัดพราก ไม่ได้ดั่งที่ต้องการ หรือ ประสบพบกับสิ่งที่ไม่เป็นที่รักก็เป็นทุกข์เป็นธรรมดาครับ หนทางแก้ปัญหา จึงต้องเริ่มหาเหตุของปัญหา ไม่ใช่แก้กันชั่วคราวและก็ทุกข์ร่ำไป และที่สำคัญที่สุดต้องไม่ลืมเสมอครับว่า ทุกข์ใจจะไม่มีอีกเลย เมื่อไม่มีกิเลสอีกเลย ซึ่งกิเลสจะไม่มีอีกเลยก็ด้วยการอบรมปัญญาจนถึงปัญญาสูงสุดดับกิเลสได้ แต่การละกิเลสได้ต้องเป็นไปตามลำดับ และต้องใช้เวลายาวนานในการอบรมปัญญา ดังนั้นจะให้ศึกษาพระพุทธศาสนาและให้หายทุกข์ทันที หรือ จะไม่ให้ทุกข์เป็นไปไม่ไ่ด้ เพราะปัญญาน้อยและกิเลสมีมากอยู่ครับ ดังนั้นถ้าจะหาวิธีหายทุกข์ทันที ไม่มี มีแต่ถูกโลภะความต้องการหลอกให้หาวิธี และเป็นวิธีที่ผิดครับ ปัญหามีอยู่แล้วกับทุกคน ปัญหามีได้เพราะอกุศล อกุศลเกิดขึ้นเป็นปัญหา หนทางที่ถูก คือ เข้าใจอกุศลที่เกิดแล้ว เข้าใจปัญหาที่เกิดแล้ว ไม่หลีกหนีปัญหา เพราะหนีปัญหาไมไ่ด้ เพราะปัญหา คือ อกุศลเกิดขึ้นตลอดเวลาเป็นปกติ ไม่ว่าจะไปอยู่ที่สงัดหลีกเร้น หรือไปบวช หากขาดปัญญา ปัญหาก็ไม่จบ ก็คิดนึกถึงด้วยอกุศลจิตก็ได้ครับ ปัญหาก็เกิดอยู่ดี

อดทนไปครับ เวลาผ่านไปจะค่อยๆ ดีขึ้น ศึกษาพระธรรมบ้าง ตามเวลาที่เหมาะสมปัญญาที่เจริญขึ้นก็จะเข้าใจปัญหา ว่าปัญหา คือ เรื่องราวที่เข้ามาในชีวิต ก็คือ ความคิดนึกที่เป็นเรื่องราว เพราะมีจิต เจตสิกที่เกิดขึ้นเท่านั้นครับ นี่คือทุกข์ของสังสารวัฏฏ์ แต่เมื่อทุกข์แล้ว ก็ค่อยๆ อบรมปัญญาไป อยู่กับความทุกข์ไม่แสวงหาทางผิด ทุกอย่างก็จะค่อยๆ ผ่านไปครับ พร้อมๆ กับที่เราไม่ไปแสวงหาทางผิดและอบรมปัญญาด้วย และทำหน้าที่ของตนให้สมบูรณ์ มีการดูแลครอบครัวครับ ก็เป็นหนทางที่ประเสริฐครับ ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ ขออนุโมทนาที่ร่วมสนทนา

อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นปัญหาไปไวๆ นะครับบางที ถ้าผมว้าวุ่นยุ่งใจมากนัก ก็จะไปกราบพระ เหมือนกับว่าเราได้เข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าท่าน คุยกะท่านก็ได้ครับ เล่าให้ท่านฟัง ขอท่านเป็นที่พึ่ง เพราะว่าร่มเงาใดๆ ในโลกที่จะทำให้เหล่าสัตว์ เย็นกาย เย็นใจ เสมอด้วยร่มเงาแห่งพระพุทธนั้น ย่อมไม่มี บางที อาจทำให้เราได้สติ มีปัญญาเห็นทางสว่างมากขึ้นเมื่อจิตว่างจากนิวรณ์ สงบเย็น สมองก็ปลอดโปร่ง จะคิดหรือจะทำอะไร ก็จะประสบแต่ความสำเร็จ สู้ๆ นะครับ

เห็นด้วยกันท่านอาจารย์เผดิมครับ การศึกษาธรรมช่วยได้จริงๆ ขอเพียงให้เรามีสติมองถึงปัญหา แล้วเฟ้นหาธรรมที่ได้ศึกษามาช่วยแก้ทุกข์นั้นได้ เช่น เรื่องลืมของไว้ในพระมหาวิหารเชตวัน

ลืมของไว้ ในพระวิหารเชตวัน !!!

แทนที่เจ้าของจะเป็นทุกข์ ตีโพยตีพาย กลับนำมาเป็นเหตุให้เกิดกุศลจิตได้ ก็เพราะอาศัยได้ศึกษาธรรม หรือสังเวควัตถุ๘ประการก็เป็นเหตุให้เกิดการปรารภความเพียรที่เป็นกุศลได้ครับ

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ตราบใดที่ยังไม่ได้ดับกิเลสทั้งหมดได้อย่างหมดสิ้น ถึงความเป็นพระอรหันต์ สังสารวัฏฏ์ ก็ยังต้องดำเนินต่อไป มีสภาพธรรม คือ จิต เจตสิก และ รูปเกิดขึ้นเป็นไป ยังไม่พ้นไปจากทุกข์ ที่เป็นทุกข์อย่างไม่มีวันจบสิ้น ก็เพราะยังมีกิเลสอยู่นั่นเอง ความเดือดร้อนใจ ความไม่สบายใจ ความทุกข์ใจ ที่เกิดขึ้นเป็นไป นั่น เป็นอกุศล-ธรรมที่เกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย การดับกิเลส การละคลายกิเลส ไม่ใช่ด้วยอย่างอื่น แต่ต้องด้วยปัญญาความเข้าใจถูกเห็นถูกเท่านั้น ไม่ว่าจะอยู่ในเพศใด คือ คฤหัสถ์ หรือ บรรพชิต ก็สามารถที่จะศึกษาพระธรรมอบรมเจริญปัญญาได้ ขึ้นอยู่กับว่าจะเห็นความสำคัญของการอบรมเจริญปัญญา อันจะเป็นไปเพื่อขจัดขัดเกลาละคลายกิเลส มากน้อยแค่ไหน การได้เกิดมาเป็นมนุษย์ เป็นโอกกาสที่ได้โดยยาก ไม่ว่าจะเจออุปสรรคมากมายเพียงใด ก็ขอให้มีกำลังใจที่ดี นั่นก็คือ กำลังใจที่เข้มแข็งด้วยกำลังแห่งปัญญา เพราะผู้ที่มีกำลังแห่งปัญญา ความหวั่นไหวก็จะน้อยลง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ก็ตาม ดังนั้น ก็ขอให้ทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุดต่อไป ควบคู่ไปกับการสะสมกุศล และ สะสมปัญญาในชีวิตประจำวัน ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺสฺส ฯ (ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์นั้น)

"เรื่องมากมายเข้ามาในชีวิตบางครั้งก็อยากหนีไปบวช แต่คงจะไม่ใช่ทางออก เพราะ..."

ทางออกจากอกุศลที่แท้จริง คือ "ปัญญา" ที่เข้าใจพระธรรม ครับ เรื่องราวที่ มากมายใหญ่โต หนักหนาสาหัส มากเพียงใด ขณะนั้น เพียง "ความคิด" ถ้าจิตไม่เกิดขึ้น คิดถึงสิ่งนั้น ก็ไม่มีเรื่องราวที่เป็นปัญหา แต่ที่เดือดร้อน เพราะขณะนั้น คิด ด้วย "อกุศลจิต" ทั้งๆ ที่ เรื่องราวต่างๆ ที่คิด ก็...ดับไปแล้ว ไม่ได้มีเหลืออยู่ในขณะนั้นเลยจริงๆ จึงเป็นผู้ที่ เดือดร้อน ในสิ่งซึ่งไม่มีอยู่แล้วจริงๆ ในขณะนั้น !!!

ปัญหา และความเดือดร้อน ทั้งหมด มาจาก "อกุศล" เพราะไม่เข้าใจ "ธรรม" จึงควรศึกษาพระธรรม อบรมปัญญา ซึ่งเป็นทางออกจาก ปัญหา คือ อกุศล ทั้งปวงครับ

ขอกราบนมัสการอย่างสูงสุด แด่พุทธรัตนะ ธรรมรัตนะ และสังฆรัตนะ

ขอกราบขอบพระคุณและอนุโมทนา อ.เผดิม และ อ.คำปั่น รวมทั้งกัลยาณมิตรท่านอื่นๆ ที่ร่วมสนทนาด้วยครับ

ขณะอย่าได้ล่วงเลยท่านทั้งหลายไปเสีย.

นโม ตสฺส ภควโต อรหโต สมฺมาสมฺพุทฺสฺสฯ (ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์นั้น)

อ้างอิง : อ. คำปั่น ใน ความคิดเห็นที่ 5 ครับ

"...ไม่ว่าจะเจออุปสรรคมากมายเพียงใด ก็ขอให้มีกำลังใจที่ดี นั่นก็คือ กำลังใจที่เข้มแข็ง ด้วย กำลังแห่งปัญญา เพราะผู้ที่มีกำลังแห่งปัญญา ความหวั่นไหวก็จะน้อยลง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม..."

ขอกราบขอบพระคุณ และอนุโมทนาครับ

.ขณะอย่าได้ล่วงเลยท่านทั้งหลายไปเสีย.

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณคะทุกกำลังใจ ช่วยให้รู้สึกดีขึ้นเยอะเลยคะ

ขออนุโมทนาคะ