เพื่อนแกล้ง
คือว่าผมเล่นเกมส์ของผมอยู่เพื่อนก็แกล้ง โดยการทำให้เกมส์ที่ผมเล่นทำให้มันผ่าน ด่านยากขึ้น เป็นประจำผมโกรธเขา ผมควรทำอย่างไรดีครับ ตอนผมโกรธผมโมโหมาก
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ก็เข้าใจว่าเพื่อนก็คงอยากจะเล่นเกม ก็เลยทำให้เราเล่นยากขึ้นเพื่อให้เราตาย หรือ เกมโอเวอร์ เมื่อเข้าใจเพื่อนอย่างนี้ว่า เพื่อนอยากเล่น เลยแกล้งเรา แทนที่จะโกรธ ก็เข้าใจว่าเพื่อนอยากจะเล่นเช่นเดียวกับเรา ก็โกรธน้อยลง ที่โกรธน้อยลง เพราะต่าง คนก็ต่างอยากจะเล่นเหมือนกัน เราก็ให้เพื่อนได้เล่น คิดถึงเพื่อนก่อน คิดถึงคนอื่น ก่อนตัวเรา เราก็สบายใจ เพราะเราเป็นมิตรกับเพื่อนครับ และที่สำคัญ เราก็ไม่สามารถ ห้ามเพื่อนที่จะไม่แกล้งเราก็ไม่ได้ เพราะแกล้งแล้ว เมื่อแกล้งแล้ว แทนที่จะโกรธ ก็ทำ หน้าที่ตรงนั้น คือ เล่นเกมตรงนั้นให้ดีที่สุด แพ้ก็เพราะเราเอง ไม่ใช่เพื่อน เพราะความ สามารถไม่พอ เมื่อเข้าใจว่า แพ้เพราะเราเอง ก็ไม่โทษใคร เพราะแม้ต่อไป ถึงเพื่อนไม่ แกล้ง เราก็ต้องผ่านด่าน ไปถึงจุดที่ยาก เราก็ต้องแพ้อยู่ดี ส่วนเพื่อนแกล้งตอนนี้ให้ เจอด่านที่ยาก ก็ดีแล้วที่จะได้เล่นและฝึกในด่านนั้นครับ และตอนโกรธ พระพุทธเจ้า แสดงไว้ครับว่า ย่อมไม่เห็นอรรถ ไม่เห็นธรรม คือ ไม่เห็นตามความเป็นจริงทุกประการ ไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควร เมื่อโกรธ ก็ทำให้ฟุ้งซ่นมากขึ้น ก็ไม่มีสมาธิก็ยิ่งทำให้แพ้ได้ง่าย ขึ้นครับ ที่กล่าวมา คือ ให้คิดด้วยความเข้าใจถูก คือ คิดถึงคนอื่นก่อนตนเอง และเข้า ใจเพื่อน เข้าใจสิ่งทีเกิดแล้วครับว่า ห้ามเพื่อนแกล้งไม่ได้เลย ยังไงก็ต้องแกล้ง แทนที่ จะโกรธ ก็เข้าใจและทำหน้าที่ต่อไป รักษามิตรด้วย และเข้าใจว่า เพื่อนกันก็ต้องมีการ แกล้งกัน ไม่เข้าใจกันเป็นธรรมดา แต่ เพื่อน บางครั้งก็นำสิ่งที่ดีมาให้เราบ้าง เป็น เพื่อนเล่นกับเรา สนุกสนาน เพราะเพื่อนที่แกล้ง คงไมได้ทำไม่ดีกับเราไปตลอดเวลา ใช่ไหมครับ บงครั้งก็เป็นเพื่อนเล่นกับเรา และทำสิ่งดีให้เรามีความสุขเด้วย เราคิดถึง ความดีของเพื่อนตรงนี้ ในขณะที่เพื่อนแกล้งเรา ก็จะเข้าใจและ อกุศล คือ ความโกรธ ก็เกิดน้อยลงได้ครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
การเล่นสนุกสนาน เป็นปกติของเด็ก แต่ก็ไม่มีเครื่องกั้นในการเกิดขึ้นของกุศล แม้แต่ในขณะที่เล่น ขึ้นอยู่กับว่าจะเห็นประโยชน์ของกุศลธรรมหรือไม่ ถ้าเห็นใจเพื่อน ให้โอกาสเพื่อนให้ได้รับในสิ่งที่น่าปรารถนาน่าใคร่น่าพอใจ ขณะนั้นก็เป็นการค่อยๆ เพิ่มพูนความมีเมตตาต่อผู้อื่น เพิ่มขึ้น ขณะที่เมตตาเกิดขึ้น โทสะเกิดไม่ได้เลย เพราะเป็นธรรมคนละประเภทกัน กุศลธรรม กับ อกุศลธรรม จะไม่เกิดร่วมกันอย่างเด็ดขาด ก็ควรที่จะได้พิจารณาว่าอย่างไหนจะเป็นประโยชน์ระหว่างกุศล กับ อกุศล, กุศล เป็นสภาพธรรมที่งาม ให้ผลเป็นสุข ไม่นำความเดือดร้อนมาให้เลย อกุศล เป็นสภาพธรรมที่ไม่ดี ให้ผลเป็นทุกข์ ไม่นำมาซึ่งประโยชน์ใดๆ ทั้งสิ้น ขณะที่โกรธเพื่อนในขณะที่คิดว่าเพื่อนแกล้ง นั้น ทำร้ายตนเอง ด้วยการสะสมอกุศลให้มีมากขึ้น
เมื่อรักตนเอง ก็ควรจะรักษาตนเองด้วยกุศล ไม่ใช่ทำร้ายตนเองด้วยการเป็นอกุศล ขอแสดงความคิดเห็น นอกประเด็นไปบ้าง คือ การเล่นเกมส์ ทำให้เสียการเรียนเสียสุขภาพ เป็นการเสียเวลาไปกับสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ แทนที่จะได้อ่านหนังสือทบทวนบทเรียน ก็ไม่ได้ทำ แทนที่จะได้ช่วยงานคุณพ่อคุณแม่เท่าที่จะเป็นไปได้ ก็ไม่ได้ช่วย ฯลฯ ถ้าจะให้ดี ก็ควรจะมีเวลาที่พอเหมาะในการเล่น เพื่อจะได้มีเวลาไปทำในสิ่งที่เป็นประโยชน์ยิ่งขึ้น อย่างเช่นที่กำลังทำในขณะนี้ คือ มีเวลาศึกษาพระธรรม จากเว็ปไซต์บ้านธัมมะ มากยิ่งขึ้น ได้ถาม ได้อ่าน ศึกษาได้สะสมความเข้าใจที่ถูกต้องตั้งแต่อายุยังน้อยๆ ก็ขออนุโมทนาในกุศลจิต มา ณ ที่นี้ด้วย และขอให้ สะสมความดีและอบรมเจริญปัญญาต่อไป นะครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเ้จ้าพระองค์นั้น
ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ
