กามคุณ 5
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
[เล่มที่ 20] พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มัชฌิมปัณณาสก์ เล่ม ๒ ภาค ๑ - หน้า 362
ว่าด้วยกามคุณ ๕
[๑๘๒] ดูก่อนอุทายี กามคุณห้าเหล่านี้ กามคุณห้าเป็นไฉน คือ รูปอันพึงรู้แจ้งด้วยจักษุที่สัตว์ปรารถนารักใคร่ชอบใจ เป็นสิ่งที่น่ารัก ประกอบด้วยกาม เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด เสียงอันพึงรู้แจ้งด้วยโสตะ ... กลิ่นอันพึงรู้แจ้งด้วยฆานะ ... รสอันพึงรู้แจ้งด้วยชิวหา ... โผฏฐัพพะอันพึงรู้แจ้งด้วยกาย ที่สัตว์ปรารถนารักใคร่ชอบใจ เป็นสิ่งน่ารัก ประกอบด้วยกาม เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด กามคุณห้านี้แล.
ดูก่อนอุทายี ความสุขโสมนัสที่เกิดเพราะอาศัยกามคุณห้านี้ เรากล่าวว่า กามสุข ความสุขไม่สะอาด ความสุขของปุถุชน ไม่ใช่สุขของพระอริยะอันบุคคลไม่ควรเสพ ไม่ควรให้เกิดมี ไม่ควรทำให้มาก ควรกลัวแต่สุขนั้น.
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เวทนา ความรู้สึก เป็นสภาพธรรมที่มีจริงที่มีในชีวิตประจำวัน ซึ่งความรู้สึกก็มีทั้งความรู้สึกทางกายที่เป็นสุขเวทนาและทุกขเวทนาและความรู้สึกทางใจที่เป็นโทมนัสเวทนา ความรู้สึกทุกข์ใจ และโสมนัสเวทนา ความรู้สึกสุขใจ และความรู้สึกอีกอย่าง คือความรู้สึกเฉยๆ และความรู้สึกที่เป็นเวทนายังแบ่งเป็น ๒ อย่าง คือ ความรู้สึกที่เนื่องด้วยกามคุณ คือเนื่องด้วย รูป เสียง กลิ่น รส สิ่งที่กระทบสัมผัส และความรู้สึกที่เป็นไปในการออกจากกิเลสที่เป็นเนกขัมมะ ซึ่งความรู้สึกสุขใจที่เป็นสุขโสมนัส อันเนื่องจาก รูป เสียง กลิ่น รส สิ่งที่กระทบสัมผัสที่เป็นกามคุณ ๕ ความรู้สึกโสมนัสนั้นไม่ประเสริฐ เพราะเป็นไปที่เนื่องด้วยกิเลส คือ โลภะ ครับ พระพุทธเจ้าพระองค์ไม่สรรเสริญในความรู้สึกโสมนัสนั้น เพราะเกิดร่วมกับกิเลส มีโลภะเป็นต้นครับ และไม่ใช่ความสุขโสมนัสที่จะคลายจากกิเลส แต่เนื่องด้วยกิเลส
ขออนุโมทนาครับ
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาคุณหมอ อาจารย์ผเดิมและทุกๆ ท่านด้วยครับ
เป็นความสุขที่ไม่อิสระเลย
ต่างจากความสุขที่เกิดจากความสงบ
