สัจจะ ... คุณของสัจจะ (ตอนที่ ๓)

สัจจะ คือ ความจริงใจ ความตรงต่อการที่จะเจริญปัญญา เพิ่อรู้แจ้งอริยสัจจธรรม เป็นผู้ที่เห็นคุณของสัจจะคือความจริง เพราะความเป็นผู้ตรงต่อความจริงเท่านั้นที่จะตรงต่อสภาพธรรม ผู้ตรงต่อความจริงทั้งทางกาย ทางวาจาและใจ ขณะนั้นเป็นกุศล กุศลธรรมเท่านั้นที่จะเป็นที่พึ่งได้ แม้ในขณะที่กำลังประสบกับความทุกข์ประสบกับภัยอันตราย ผู้ที่เห็นคุณของสัจจะ จิตขณะนั้นจะไม่หวั่นไหว ไม่หวาดกลัว เพราะขณะนั้นเข้าใจความจริง เรื่องของกรรมและผลของกรรม ว่า เพราะเป็นอกุศลกรรมของตนเองที่ได้กระทำไว้เป็นเหตุ จึงต้องได้รับผลอย่างนี้ จิตขณะนั้นก็ผ่องใสเป็นกุศล และขณะที่มีเหตุปัจจัยให้เป็นผู้ไม่ตรง ปัญญาที่ได้อบรมมาย่อมเห็นว่าขณะนั้นไม่ตรง เห็นโทษของความไม่ตรงคืออกุศล แล้วค่อยๆ ละคลายอกุศลนั้นๆ เพราะอกุศลนั้นๆ จะเป็นเหตุให้กระทำอกุศลกรรมซึ่งจะให้ผลเป็นทุกข์ในภายหน้าได้

คุณของสัจจะ ... คุณของความจริง ผู้ที่ประจักษ์แจ้งความจริง อริยสัจจธรรม ย่อมสามารถพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้จริง เพราะฉะนั้น สิ่งที่ประเสริฐคือปัญญาที่รู้ความจริง สติปัฏฐานระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏในขณะนั้น ไม่ว่าเห็น ได้ยิน เสียง รส ... แม้กระทั่งอกุศลจิตขณะที่กำลังปรากฏไม่ว่าโกรธ อิจฉา กลัว ติดข้อง ... สติสามารถระลึกรู้ความจริงที่กำลังปรากฏได้ ... ซึ่งไม่ใช่เพียงแต่ระลึกถึงพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงว่าเป็นสัจจธรรม เป็นความจริง แต่ยังรู้ในลักษณะที่เป็นปรมัตถธรรมของสภาพธรรมในขณะนั้นด้วย

ขอกราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ค่ะ