จิตวิทยา อภิธรรม ปรัชญา พุทธศาสนา อย่างไหนจำเป็นมากน้อยกว่ากัน?
วุฒิ ป.ตรี ดีไหมครับ แต่ละสาขาวิชามีความจำเป็นมากน้อยกว่ากันอย่างไรครับ
ด้วยความเคารพอย่างสูงฯ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
สำหรับคฤหัสถ์ ต้องมีการประกอบอาชีพทางโลก เพื่อเลี้ยงชีวิตตนเอง ดังนั้น ศิลปะ ก็เป็นมงคลของชีวิต เพราะทำให้ชีวิตประสบกับความสุขในโลกนี้เพื่อหาทรัพย์มาได้ เพื่อเลี้ยงตนเอง และ ทรัพย์ที่ได้ก็เลี้ยงดูมารดา บิดา ญาติมิตร และทำบุญกุศล กับ สมณะและกุศลประการต่างๆ ด้วยครับ ดังนั้นอาชีพใดที่สุจริต ศิลปะใดที่ไม่เป็นไป ในทางทุจริต เบียดเบียนผู้อื่น ไม่ว่าสาขาวิชาใด ก็ควรเรียนเพื่อประโยชน์ในโลกนี้ เพื่อ ความดำรงอยู่อย่างถูกต้อง ของการเป็นคฤหัสถ์ที่ดีครับ ที่สำคัญ แม้แราจะศึกษาวิชา เรื่องอะไร ที่ขาดไม่ได้ คือ การศึกษาพระธรรมในหนทางที่ถูกต้อง เพื่อเกื้อกูลต่อการ ดำเนินชีวิต ไม่ว่าจะจบสาขาใด เรียนวิชาใด หากมีความเข้าใจพระธรรมที่ถูกต้อง ก็ สามารถใช้ชีวิตได้อย่างเหมาะสม และเป็นประโยชน์กับความสุขในโลกหน้า และความสุขอย่างยิ่ง คือ การเกิดในภพภูมิที่ดี และถึงการดับกิเลส อันเป็นประโยชน์สูงสุดครับ
ดังนั้น เรียนวิชาสาขาใดก็ได้ ที่ไม่เป็นการเบียดเบียนผู้อื่น เป็นศิลปะที่ดี เป็นมงคล หนึ่งใน ๓๘ พร้อมกับการศึกษาพระธรรมนะครับ ก็จะได้ประโยชน์สูงสุด เพราะทรัพย์ที่ประเสริฐ ไม่ว่ายศ ตำแหน่ง ทรัพย์ แต่ประโยชน์สูงสุด คือ การดับกิเลสครับ แต่ถ้าเป็น พระภิกษุ ไม่ควรเรียนดังเช่นทางโลก เพราะการศึกษาของพระภิกษุ คือ ปริยัติธรรม คำสอนทางพระพุทธศาสนา โดยไม่มีปริญญาดังเช่นทางโลก เพราะเพื่อละ สละขัดเกลา กิเลส เท่านั้นครับ แทนที่จะเรียนเพื่อจบปริญญาตรี ก็ศึกษาพระธรรม เป็นปกติของเพศบรรพชิตได้ อันเป็นสิ่งที่เกื้อกูลต่อพระวินัยที่รักษาให้ถูกต้อง ไม่ต้องอาบัติด้วยครับ
ขออนุโมทนาที่ร่วมสนทนา
ขอบคุณครับ
ผมเห็นว่า การศึกษาในมหาวิทยาลัยนั้น น่าจะมีแบบแผนของการเรียนรู้ที่ดี และเป็นการฝึกฝนตัวเอง เพื่อที่จะเรียนรู้ในสิ่งที่ควรรู้อีกมากมายหลายอย่าง ตามที่อาจารย์ได้กรุณาชี้แนะนั้น ผมก็เห็นสมควรอยู่ไม่น้อยครับ
ด้วยความเคารพอย่างสูงฯ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระุภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
การฟังพระธรรมศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญา ไม่ได้จำกัดเฉพาะเพศใดเพศหนึ่งเท่านั้น ไม่ว่าจะบรรพชิตหรือคฤหัสถ์ ก็สามารถที่จะฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญาได้ทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับว่าผู้นั้นจะเห็นคุณค่าของพระธรรม เห็นประโยชน์ของการได้เข้าใจในสิ่งที่มีจริงที่กำลังมีกำลังปรากฏ มากน้อยแค่ไหน แต่สำหรับเพศบรรพชิตแล้ว ย่อมจะต้องขัดเกลากิเลสเป็นอย่างยิ่ง น้อมประพฤติตามพระธรรมวินัยอย่างเคร่งครัด
การศึกษาในศาตร์สาขาต่างๆ อันเป็นศาสตร์ในทางโลก นั้น ไม่ควรแก่เพศบรรพชิตโดยประการทั้งปวง เพราะไม่ได้เป็นไปเพื่อละคลายขัดเกลากิเลสเลย สิ่งที่จะต้องศึกษา สำหรับเพศบรรพชิต ต้องเป็นพระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น ซึ่งเป็นคำสอน ที่เป็นไปเพื่อละ ตั้งแต่ต้นจนถึงที่สุด
การศึกษาพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงตลอด ๔๕ พรรษานั้น เป็นการศึกษาที่มีประโยชน์เป็นอย่างยิ่ง เป็นไปเพื่อความรู้ความเข้าใจ เพื่อความเห็นถูก เป็นการสะสมอริยทรัพย์ (ทรัพย์อันประเสริฐ) เป็นอุดมมงคล เป็นการศึกษาที่ยอดเยี่ยม
ดังนั้น สิ่งที่ดีและมีประโยชน์ นั้น ยิ่งศึกษามาก ก็ยิ่งดี ซึ่งจะต้องศึกษาไปจนตลอดชีวิตเท่าที่จะสามารถศึกษาได้ สะสมในการเป็นผู้เห็นประโยชน์ของพระธรรม ต่อไป และประการที่สำคัญ คือ จุดประสงค์ในการศึกษาพระธรรมต้องตรงและถูกต้อง คือ เพื่อเข้าใจถูก เห็นถูก ผู้ศึกษาจึงจะได้รับประโยชน์จากศึกษาพระธรรม เพราะถ้าจุดประสงค์ไม่ตรงแล้ว ศึกษาเพื่ออย่างอื่น เพื่อลาภสักการะ สรรเสริญ เป็นต้น ย่อมมีแต่โทษเท่านั้นจริงๆ ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
