เอาตัวรอด?
ฟังข่าวเรือสำราญของอิตาลีชนหินโสโครกอับปาง กัปตันเรือที่ไม่ปฏิบัติหน้าที่ตามความรับผิดชอบของตนหนีเอาตัวรอดก่อนเพื่อน ทิ้งลูกเรือและผู้โดยสารให้ช่วยตัวเอง เป็นที่ตำหนิติเตียนไปทั่วโลก ทำให้นึกถึงเมื่อไปร่วมสนทนาธรรมที่โครงการหลวง ดอย อินทนนท์ ที่ชมรมบ้านธัมมะ มศพ. จังหวัดเชียงใหม่จัดขึ้นในวันที่ ๑๑ – ๑๓ ม.ค. ๕๕ ที่ผ่านมา มีผู้ถามว่า ขณะนี้สังคมทุกภาคส่วนล้วนแต่มีปัญหา ไม่ว่าจะเป็นการเมือง การทหาร การศาสนา สถาบันครอบครัวล้วนแต่ไม่ปฏิบัติหน้าที่ที่ถูกควรของตน มีปัญหาที่ควรแก้ไขมากมาย แล้วการที่เรามาศึกษาพระธรรม โดยไม่ไปร่วมรับรู้ช่วยเหลือ ในภาคส่วนต่างๆ นั้น เหมือนเป็นการเอาตัวรอดเฉพาะตนใช่หรือไม่
ท่านอาจารย์ ตอบว่า (ประมวลมาจากความจำและความเข้าใจบ้าง บางส่วนก็เพิ่มเติมจากคำบรรยายในที่ต่างๆ ถ้าไม่ครบถ้วนขาดตกบกพร่อง ก็ช่วยกรุณาเพิ่มเติมให้สมบูรณ์ด้วยค่ะ)
ทุกคนอยู่ท่ามกลางมหาสมุทรของความไม่รู้ เหมือนอยู่ในมหาสมุทรที่มองไปทางไหน ก็มีแต่น้ำ เช่นเดียวกับอวิชชา ซึ่งไม่ว่าอะไรจะปรากฏขณะไหนก็ไม่รู้สักทีว่า เป็นธรรม ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล ไม่ใช่ตัวตน เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัยแต่ละอย่าง เพียงชั่วขณะที่สั้นมาก แล้วก็ดับไป ไม่กลับมาเกิดซ้ำอีกเลย ความไม่รู้จึงเวิ้งว้างกว้างไกลยิ่งกว่ามหาสมุทร ทุกคนจึงควรเอาตัวรอดจากความไม่รู้ ด้วยการฟังพระธรรมที่ทรงตรัสรู้และทรงแสดงไว้ดีแล้ว ถ้าไม่ศึกษา ไม่ฟังพระธรรมให้เข้าใจ การเกิดมาเป็นมนุษย์ ในยุคที่ยังมีพระธรรมคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าครบบริบูรณ์ ซึ่งเป็นสิ่งที่แสนยาก กว่าจะมาประจวบกันนั้น จะมีประโยชน์อะไร
เมื่อเอาตัวรอดด้วยการเข้าใจธรรมบ้างว่า ขณะนี้เป็นธรรมที่มีเพราะปรากฏ เป็นสิ่งที่ควรระลึกศึกษาลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริง จนเป็นเกาะ เป็นที่พึ่ง จากความไม่รู้บ้าง จึงจะสามารถช่วยคนอื่นให้มีเกาะ มีที่พึ่งได้เช่นกัน
กราบเท้าท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ผู้เป็นกัลยาณมิตร ที่เอาตัวรอดจากความไม่รู้ แล้วยังอุทิศตนช่วยเหลือผู้ว่ายวนอยู่ในมหาสมุทรของความไม่รู้ด้วยความเมตตาและความอดทนมาตลอดเวลายาวนานเกือบ ๖๐ ปี
ในวันคล้ายวันเกิดปีที่ ๘๕ ของท่าน ขอให้ชีวิตที่มีประโยชน์ยิ่งของท่านยืนยาวต่อไปตราบนานเท่านาน ส่วนตนเองนั้นขอตอบแทนพระคุณของท่านอาจารย์ด้วยการเป็นคนดี และศึกษาพระธรรม เพื่อให้มีความเข้าใจเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนสามารถเอาตัวรอดจากอวิชชา ไม่ให้ความพยายามพร่ำสอนบ่อยๆ เนืองๆ ตลอดเวลายาวนานด้วยความปรารถนาดีของท่านอาจารย์เป็นโมฆะ ค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
"เอาตัวรอดจากความไม่รู้ ด้วยการฟังพระธรรมที่ทรงตรัสรู้และทรงแสดงไว้ดีแล้ว"
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลวิริยะของ อ. กาญจนา ที่ไม่ละเว้นโอกาสในการแบ่งปันความเข้าใจพระธรรมให้แก่ผู้อื่น ด้วยถ้อยคำที่ไพเราะมาก ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
กราบเท้าท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ผู้เป็นกัลยาณมิตร ที่เอาตัวรอดจากความไม่รู้ แล้วยังอุทิศตนช่วยเหลือผู้ว่ายวนอยู่ในมหาสมุทรของความไม่รู้ด้วยความเมตตาและความอดทนมาตลอดเวลายาวนานเกือบ ๖๐ ปี
ในวันคล้ายวันเกิดปีที่ ๘๕ ของท่าน ขอให้ชีวิตที่มีประโยชน์ยิ่งของท่านยืนยาวต่อไปตราบนานเท่านาน
กราบอนุโมทนาค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ทุกคนอยู่ท่ามลางมหาสมุทรของความไม่รู้ เหมือนอยู่ในมหาสมุทรที่มองไปทางไหน ก็มีแต่น้ำ เช่นเดียวกับอวิชชา ซึ่งไม่ว่าอะไรจะปรากฏขณะไหนก็ไม่รู้สักทีว่าเป็นธรรม ไม่ใช่สัตว์ ไม่ช่บุคคล ไม่ใช่ตัวตน เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย แต่ละอย่างเพียงชั่วขณะที่สั้นมาก แล้วก็ดับไป ไม่กลับมาเกิดซ้ำอีกเลย ความไม่รู้จึงเวิ้งว้างกว้างไกลยิ่งกว่ามหาสมุทร ... ทุกคนจึงควรเอาตัวรอดจากความไม่รู้ ด้วยการฟังพระธรรมที่ทรงตรัสรู้และทรงแสดงไว้ดีแล้ว
... กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ...
กราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลจิตของพี่แดง และทุกๆ ท่าน ค่ะ
กราบเท้าท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ผู้ที่ประเสริฐมากสำหรับข้าพเจ้า ด้วยความเป็นบุคคลนี้ ... ชาตินี้ มีแต่ความไม่รู้ ความเป็นตัวตน ชีวิตนี้เกิดมาโชคดีที่สุดที่คนโง่อย่างข้าพเจ้าได้มีโอกาสฟังพระธรรมจากท่านอาจารย์ เป็นลูกศิษย์ท่านอาจารย์มาตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๔๓ เป็นเวลา ๑๒ ปีแล้วค่ะ แต่ยังโง่อยู่เลย
ท่านอาจารย์คะ ขอให้สุขภาพแข็งแรงอยู่เป็นร่มโพธิ์ ร่มไทร และอยู่ให้ข้าพเจ้าได้ฟังพระธรรมตลอดไปเทอญ ... ชาตินี้ข้าพเจ้าโชคดีที่พบท่านอาจารย์ ... ต้องมีสักชาติที่ข้าพเจ้าหายโง่ (ละความเป็นเรา) ... อดทนฟังค่ะ
กราบอนุโมทนาค่ะ
ขอแสดงความเห็นด้วยคน
จริงๆ แล้ว ผู้ที่ฟังธรรมจากท่าน อ. ถ้าเข้าใจแล้วจะรู้ว่า มีความโชคดีมากๆ ที่ได้มีโอกาสได้ฟัง ผู้ถามถามถึงการมีส่วยช่วยสังคม แต่ท่าน อ. ตอบถึงการเวียนว่ายในมหาสมุทร ถ้าฟังไม่ดีแล้วก็จะไม่รู้ความหมาย ผู้รู้ความหมายว่าสมุทรคือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ที่มีธรรมเกิดอยู่ทุกขณะ แล้วไม่รู้ว่าเป็นธรรมอย่างไร ก็ไม่สามารถเอาตัวรอดได้ ผู้ที่รู้ความหมาย ก็เป็นการเอาตัวรอดด้วยและช่วยสังคมไปในตัวแล้วด้วย ...ฯ
ขออนุโมทนา
หากไม่ได้ฟังและศึกษาธรรมจากท่านอาจารย์สุจินต์และอาจารย์ทุกท่านที่ มศพ. ชาตินี้คงเป็นชาติที่เสียเปล่า คงได้แต่ว่ายวนในทะเลแห่งความไม่รู้ ไม่เห็นแม้แต่ทางออก
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่งครับ
ขอกราบอนุโมทนาในกุศลจิตของ อ.กาญจนา, อ.คำปั่น และทุกท่านครับ
กราบเท้าอนุโมทนาท่านอาจารย์สุจินต์ ด้วยความเคารพศรัทธายิ่ง
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาพี่แดงและทุกๆ ท่านด้วยครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ขณะนี้เป็นธรรมที่มีเพราะปรากฏ เป็นสิ่งที่ควรระลึกศึกษาลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริง จนเป็นเกาะ เป็นที่พึ่งจากความไม่รู้บ้าง จึงจะสามารถช่วยคนอื่นให้มีเกาะมีที่พึ่งได้เช่นกัน
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง
ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ
ขอบพระคุณสำหรับการแบ่งปันเรื่องราวดี กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ และ กราบอนุโมทนาทุกท่านด้วยค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
"เอาตัวรอดจากความไม่รู้ ด้วยการฟังพระธรรมที่ทรงตรัสรู้และทรงแสดงไว้ดีแล้ว"
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลวิริยะของ อ. กาญจนา ที่ไม่ละเว้นโอกาสในการแบ่งปันความเข้าใจพระธรรมให้แก่ผู้อื่น ด้วยถ้อยคำที่ไพเราะมาก ค่ะ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านค่ะ...
