ไม่สงสารคนฟังหรือค่ะ
คนเราเมื่อประสพปัญหาต่างๆ ก็เดือดร้อนใจ โดยมากก็จะไประบายให้คนอื่นฟังถึงความทุกข์ของตัวเอง การระบายเรื่องต่างๆ ขณะนั้นก็ไม่พ้นจากอกุศลจิต ทั้งโทสะที่โกรธเคือง และขณะที่ระบายก็เป็นโลภะ ทั้งหมดก็ไม่พ้นไปจากทุกข์ แล้วไม่สงสารคนฟังบ้างหรือ คนฟังก็ต้องมารับฟังเรื่องทุกข์ของเรา หากเขาไม่มีความเข้าใจธรรม ก็ย่อมเป็นไปกับโทสะ และโลภะเหมือนกับเรา แทนที่เราจะไประบายความทุกข์ให้คนอื่นฟัง แล้วกลับมาตรึกถึงพระธรรมที่ได้ยิน ได้ฟังมาจะดีกว่าไหม ความเข้าใจพระธรรมเท่านั้นที่จะให้คลายจากทุกข์ได้ ส่วนผู้รับฟังถ้าเป็นกัลยาณมิตรก็จะรับฟังเพื่อให้เราได้ระบายทุกข์ มีเมตตาและให้ข้อคิดที่ดี ให้แต่สิ่งที่ดี ไม่ให้สิ่งไม่ดี ให้คิดถึงพระธรรม มิตรที่ดีจะคอยอนุเคราะห์ เกื้อกูลให้เกิดความเข้าใจถูกเห็นถูกในสิ่งที่เป็นจริง ทุกสิ่งที่กำลังปรากฏเป็นจริง เป็นธรรมะ ไม่ใช่เราเลย เมื่อมีความเข้าใจก็จะค่อยๆ คลายการยึดถือในสภาพธรรมว่าเป็นเรา ก็จะค่อยๆ คลายจากทุกข์ได้
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
ด้วยความเคารพอย่างยิ่งค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
"มิตรที่ดีจะคอยอนุเคราะห์ เกื้อกูลให้เกิดความเข้าใจถูก เห็นถูกในสิ่งที่เป็นจริง"
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาในกุศลจิตของพี่เมตตา และุทุกๆ ท่านด้วยครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาในกุศลจิตของพี่เมตตา และทุกๆ ท่านด้วยครับ
เป็นโอกาสทองของผู้รับฟังความทุกข์ของผู้อื่น ในการแนะนำพระธรรมแก่เขา เพราะการที่เขาทุกข์ร้อนมาระบายให้ฟังเป็นการแสดงว่าเขาไว้อกไว้ใจ ผู้ฟังควรรีบแนะนำทางธรรมเขาโดยเร็วดีกว่าจะไปหงุดหงิด รำคาญ แต่ครั้นแนะนำไปบ่อยแล้วกลับไม่มีการเปลี่ยนแปลงนี่สิคะ คนแนะนำให้ฟังธรรมจะทำอย่างไรดี
ขออนุโมทนา