สนทนาธรรมที่บ้านคุณขาว ตอนที่ ๑.

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น.

ข้อความบางตอน จากการสนทนาธรรมที่
บ้านคุณเกรียงศักดิ์ อินทราวิชกุล (คุณขาว)
วันที่ ๒๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕
บรรยายโดย ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์
ถอดเทปโดย คุณย่าสงวน สุจริตกุล.
.
"... การฟังพระธรรม ไม่จำกัดเลย ว่าจะเป็นที่ไหน เพราะว่า (โอกาส) เป็นสิ่งซึ่งหายากซึ่งโอกาสนั้น (บางครั้ง) ก็คงจะทำอย่างอื่นไปด้วยแต่ ... ก็ยังมีโอกาสได้ฟังพระธรรมไปด้วยคือ ไม่ทิ้งโอกาสที่จะได้เข้าใจพระธรรมเพราะว่า พระธรรม เป็นสิ่งที่ยาก.
แต่ว่า ... การสะสม และ สัทธา (ที่มี) มาแล้วในอดีตก็เป็น เหตุ-ปัจจัย ให้เป็นผู้ที่มีเหตุผล และ เป็นผู้ที่ตรงต่อพระธรรมเพราะ (พระธรรม) เป็น ความจริง ... จนถึงที่สุด. ใครมีความสงสัย หรือ ความไม่รู้

คำตอบทั้งหมด ก็มาจากผู้ที่ทรงตรัสรู้ คือ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าอยู่ในพระธรรม ที่ทรงแสดงไว้ตลอด ๔๕ พรรษา เกิดมาแล้ว ต้องตายแน่ แต่ก่อนตาย ทุกวัน ก็มีการเห็น การได้ยินฯ การคิดนึก มีสุข มีทุกข์ ฯลฯ (สิ่งนี้) มาจากไหน เกิดขึ้นได้อย่างไร.? ถ้าคนที่ไม่คิด (พิจารณา) เลย ก็จะผ่านไป จนกระทั่งจากโลกนี้ไป หายไป ไปไหนก็ไม่รู้.!

แต่ ประสบการณ์ในชีวิตแต่ละครั้ง (แต่ละขณะจิต) เช่น มีการเห็น แล้วยินดี ยินร้าย ชอบ ไม่ชอบ ไม่หายไปไหนเลยนะคะ เพราะ สะสมอยู่ในจิต เพราะฉะนั้นจิตขณะนี้ของแต่ละคน ก็หลากหลายมาก ได้ยินเสียง ใช่ไหม แต่ว่า ขณะที่ได้ยินเสียงแล้ว จะรู้ไหมว่าขณะนั้น ไม่ใช่เรา ได้ยินเสียงแล้วเกิดความยินดี หรือไม่ยินดี แม้เสียงที่กำลังปรากฏ แล้วเสียงนั้น ก็หายไป ความยินดี หรือไม่ยินดี ก็หายไป

เพราะฉะนั้น ในโลกนี้ ก็คือว่า แต่ละหนึ่งขณะ (จิต) เพียงแต่เกิดปรากฏ สั้นแสนสั้น แล้วก็หายไป ไม่กลับมาอีกเลย นี่คือ "พระธรรม" ที่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงแสดงด้วยการทรงบำเพ็ญพระบารมีมานานมาก ทรงตรัสรู้ ทรงแสดงพระธรรม อนุเคราะห์คนในครั้งอดีต (ผ่านมาแล้ว) ๒,๕๐๐ กว่าปี นับประมาณไม่ได้ ทั้งมนุษย์ เทวดา พรหม ฯลฯ

เพราะฉะนั้น ผู้ใดก็ตาม ที่เห็น คุณค่าของปัญญาเพราะเหตุว่า เกิดมาแล้ว (ด้วยความ) ไม่รู้ ก็ไม่รู้ไปเรื่อยๆ (หรือ) กับการที่ได้เกิดมา แล้วยังมีโอกาส รู้ความจริง จะจากไปด้วยความไม่รู้ เหมือนเดิมหรือว่า ค่อยๆ เข้าใจ ความจริง ไม่ใช่เพียงแต่เกิดมาเปล่าๆ แล้วก็จากไป

ขออนุโมทนา