ณ กาลครั้งหนึ่ง ท่านอาจารย์สุจินต์ฯ ... ทหาร

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เมื่อวันที่ ๒๐ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๕ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ พร้อมด้วย ท่านพลเอกสพรั่ง กัลยาณมิตร และคณะฯ ได้เดินทางไปยังกรมทหารพรานที่ ๓๓ จังหวัดลำปาง เพื่อมอบผ้าพันคอให้แก่ทหารพรานจำนวนทั้งสิ้น หนึ่งพันผืน

ซึ่งผ้าพันคอนี้ ชาวสมาชิกชมรมบ้านธัมมะ มศพ. ได้ร่วมกันถักทอขึ้นเพื่อการนี้โดยเฉพาะ เพื่อมอบให้แก่ทหารหาญไว้ใช้ ในยามที่ต้องพบกับสภาพอากาศหนาวเหน็บยามค่ำคืน ขณะปฏิบัติภารกิจ ต่อสู้กับศัตรู เพื่อป้องกันประเทศตามแนวชายแดนที่ทุรกันดาร

เมื่อคณะของท่านอาจารย์เดินทางถึงท่าอากาศยานจังหวัดเชียงใหม่ ได้มีคณะนายทหาร และ ชาวสมาชิกชมรมบ้านธัมมะ มศพ. จังหวัดเชียงใหม่ มาให้การต้อนรับ

หลังจากนั้น ได้ออกเดินทางไปยังกรมทหารพรานที่ ๓๓ จังหวัดลำปาง โดยมี ท่านรองผู้บัญชาการมณฑลทหารบกที่ ๓๓ ท่านผู้อำนวยการโรงพยาบาล ค่ายสุรศักดิ์มนตรี ผู้บังคับการกรมทหารพราน และ รองผู้บังคับการหน่วยเฉพาะกิจ กรมทหารพรานที่ ๓๓ คอยให้การต้อนรับ พร้อมคณะทหารพรานทั้งชายและหญิง

ในอันดับแรก ท่านพันเอกนพดล วัชรจิตบวร ผู้บังคับการทหารพรานที่ ๓๓ ได้กล่าวต้อนรับและกล่าวรายงานประวัติความเป็นมา และ ภารกิจของหน่วย ให้ทุกท่านได้รับทราบ ตามธรรมเนียมปฏิบัติต่อแขกผู้มีเกียรติผู้มาเยี่ยมเยือนหน่วยงาน

จากนั้น ได้นำท่านอาจารย์และคณะฯ ไปยังอาคารสันทนาการ เพื่อทำการมอบผ้าพันคอ และ หนังสือของมูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา ให้กับทหารพราน โดยมี พันเอกนพดล วัชรจิตรบวร ผู้บังคับการกรม และ ทหารพรานหญิง เป็นผู้รับมอบ

หลังจากนั้น ท่านผู้บังคับการกรม ได้กล่าวเรียนเชิญ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ กล่าวธรรมข้อคิดแก่ทหารพราน เป็นข้อความที่ไพเราะประทับใจอย่างยิ่งแก่ทหารหาญ และ ทุกท่านในวันนั้น เป็น ณ กาลครั้งหนึ่ง และ เป็นเวลานานมาแล้ว ที่ทุกคนได้มีโอกาส เห็นภาพท่านอาจารย์ ยืนที่แท่นโพเดียม กล่าวธรรม เป็นภาพที่น่าประทับใจจริงๆ ครับ

ซึ่งข้าพเจ้าขอนำความที่ท่านกล่าว มาลงบันทึกไว้ ให้ทุกท่านได้พิจารณาด้วย ดังนี้

... ก็ขอขอบพระคุณทุกท่าน ที่ได้ให้โอกาสได้เห็นกิจกรรมต่างๆ ซึ่งทำให้มีโอกาส ที่จะได้เห็นความทุกข์ยาก แล้วก็ความอดทน และความเสียสละ ของผู้ที่รักษาประเทศชาติ ให้ประชาชน พวกเรา ได้อยู่อย่างเป็นสุขสบาย

เพราะฉะนั้น ก็รู้สึกยินดี ที่มีโอกาสได้ช่วย แม้เพียงเล็กน้อย จากผู้ที่เห็นประโยชน์ ของการที่จะได้ร่วมทุกข์ ร่วมสุข กับผู้ที่ทำหน้าที่ เสียสละ ต่อประเทศชาติ แล้วก็ต่อประชาชนด้วย

สำหรับดิฉันเอง ก็เพิ่งจะได้มีโอกาสมาที่นี่ ก็ดีใจที่ได้เห็นกิจกรรมต่างๆ แล้วก็ได้พบทุกท่าน แล้วก็ต้องขออนุโมทนา ในกุศลจิตของความเสียสละด้วยเพราะฉะนั้น ผู้ที่ทำหน้าที่ๆ สำคัญ อย่างนี้ ต้องเป็นผู้ที่กล้าหาญมาก ที่จะยอมสละชีวิตเพื่อความสุขของคนอื่น แล้วความกล้าหาญนี้ก็ต้องเป็นคุณความดีส่วนหนึ่ง ในบรรดาความดีทั้งหลาย เพราะว่า จะมีแต่ความกล้าหาญอย่างเดียวไม่พอ นะคะ

เพราะฉะนั้น ในฐานะที่ทุกคน มีโอกาส ได้ยิน ได้ฟัง คำว่า พระรัตนตรัย ซึ่งหมายความถึง พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรม และ พระอริยสงฆ์ ก็เป็นคำที่ แม้บุคคลในครั้งโน้น ๒๕๐๐ กว่าปี ก็รู้สึกว่าเป็นคำที่ยากยิ่ง ที่จะได้ฟัง เพราะว่า ไม่ใช่ผู้เผิน ที่เพียงแต่ได้ยินได้ฟัง แล้วก็เก็บแต่เพียงคำว่า พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยยังไม่เห็นพระคุณที่แท้จริง ที่จะได้พระนามว่า พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทรงแสดงความจริงกับทุกคน ไม่ว่าทหาร ประชาชน หรือใครที่มีอาชีพใดๆ ก็ตาม ที่เกิดมาในโลกนี้ แล้วก็จะพ้นความทุกข์กาย และ ทุกข์ใจได้ ไม่ใช่ด้วยความคิดของตัวเอง แต่เป็นผู้ที่กล่าวว่า มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง

เพราะฉะนั้นก็ต้องเป็นผู้ที่ตรง ต่อคำกล่าวด้วย และ พระรัตนตรัยที่จะเป็นที่พึ่งได้ ไม่ใช่พึ่งให้เรารอดชีวิต หรือว่า รอดจากกรรมชั่ว ที่ได้ทำแล้ว แต่เป็นผู้ที่มีความเข้าใจถูก เข้าใจในการที่เกิดมา จากไม่เคยเป็นคนนี้มาก่อน แล้วก็เกิดมาเป็นคนนี้ แต่ละหนึ่ง แล้วก็อีกไม่นาน ทุกคน ก็จะหายไปจากโลกนี้ ใครจะไปก่อน ใครจะไปทีหลัง ช้าหรือเร็วนั้น อีกเรื่องหนึ่ง แต่ที่น่าคิด ก็คือว่า จากไม่เคยเป็นคนนี้ แล้วก็มาเป็นคนนี้ แล้วก็จะหมดสิ้นการเป็นบุคคลนี้ ทุกคนเหมือนกันหมด แต่ระหว่างที่ยังเป็นบุคคลนี้อยู่ ยังไม่ได้หายไปจากโลกนี้ ทำอะไร?

ถ้าเป็นผู้ที่มั่นคงในเรื่องเหตุและผล ก็จะรู้ได้ ว่าสิ่งที่มีจริงมี ๒ อย่าง คือ ความจริงที่เป็น "ความดี" อย่างหนึ่ง และ ความจริงที่เป็นฝ่ายตรงกันข้าม คือ ความชั่ว อีกอย่างหนึ่ง ถ้ารู้อย่างนี้ก็จะเห็นได้ว่า แต่ละคนที่เกิดมา จะพ้นไปจากความดี และ ความชั่ว ไม่ได้ แต่ถ้าไม่มีการฟังให้เข้าใจในเหตุผล ก็ยากที่จะพ้น จากความชั่ว เพราะเหตุว่า เกิดมาด้วยความไม่รู้ เพราะฉะนั้น ก็ไม่สามารถที่จะวินิจฉัย ไตร่ตรอง ด้วยตัวเองว่า ความชั่วมีอะไรบ้าง และ ความดีมีอะไรบ้าง

แต่เมื่อได้ฟังพระธรรม เป็นที่พึ่ง คงไม่ลืมว่า พระธรรมเป็นที่พึ่งให้เข้าใจถูกต้อง ในชีวิตที่เกิดมาแล้ว แต่ละคนก็เป็นไป ตามการสะสม ซึ่งไม่มีใครสามารถที่จะบังคับบัญชาได้ แต่โอกาส ที่จะได้รู้จัก และ มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง เป็นโอกาสที่หายาก

เพราะฉะนั้น หวังว่า แม้ว่าจะเป็นทหาร มีหน้าที่อยู่ที่ชายแดน จะรบข้าศึกหรือจะทำอะไรก็ตามแต่ ก็คือ เหมือนกับคนไทยทั้งหลาย ชึ่งมีทั้งดีและชั่ว แล้วแต่ว่า สะสมมาที่จะเป็นบุคคลต่างๆ มากน้อย ต่างกัน

แต่อย่างไรก็ตาม ขอให้มีความมั่นคง ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ทุกคนสรรเสริญความดี ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นใคร อย่างเป็นคนขับรถแท๊กชี่ แต่ได้ทำความดี คนก็สรรเสริญ ในคุณความดี ไม่ว่าจะวัยไหน อายุเท่าไหร่ ทั้งหมด ไม่ว่าจะมีความคิด ความเห็น ต่างกันอย่างไร แต่สิ่งหนึ่ง ที่ไม่ต่าง ก็คือว่า ทุกคนยังรู้จัก ว่าความดี เป็นอย่างไร แล้วก็ยังคงสรรเสริญ ชื่นชม ในคุณความดี

เพราะฉะนั้น ก็หวังว่า ทุกคน จาการที่เมื่อได้เกิดมาเป็นคนนี้ แล้วก็จะจากโลกนี้ไปไม่นาน ก็จะเป็นผู้ที่ ยึดมั่น ในคุณความดี

ชึ่งจะเห็นได้ว่า ความดีมีมากมีน้อย ต่างกัน แต่ว่า ความดีจริงๆ ก็ต้องอาศัยการที่ได้เข้าใจพระธรรมคำสอน ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นที่พึ่งด้วย เพราะฉะนั้น ที่พึ่งจริงๆ ของการมีชีวิตในโลกนี้ ก็คือ มีโอกาสได้ยิน ได้ฟัง สิ่งที่จะทำให้เป็นคนดียิ่งขึ้น

เพราะว่า พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ได้ทรงแสดงธรรมะ ให้คนอื่นเป็นคนชั่ว หรือ เป็นคนเลว (แต่) เพื่อประโยชน์ของผู้ฟังเอง ที่ต้องเป็นผู้ที่มั่นคง หนักแน่น ในการที่จะเป็นคนดี แต่ว่า จะดีขึ้นก็ต่อเมื่อ ได้เข้าใจพระธรรมเพิ่มขึ้นด้วย

ก็หวังว่า ในภารกิจที่เป็นประโยชน์อย่างยิ่งนี้ ก็อาจจะไม่ลืมว่า ประโยชน์อีกอย่างหนึ่ง ก็คือการ ได้เข้าใจสิ่งที่เราได้ยิน ได้ฟังว่า "พระรัตนตรัย" แล้วก็มีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง ที่มั่นคงขึ้น

ก็ขอขอบพระคุณค่ะ

หลังจากนั้น ท่านอาจารย์และทุกๆ ท่านได้ร่วมรับประทานอาหาร พร้อมกับทหารหาญ ในระหว่างนั้น ก็ได้จัดให้มีการแสดงต่างๆ ของทหารเพื่อเป็นการผ่อนคลายจากการฝึก

ในการนี้ ท่านผู้บังคับการกรมทหารพราน ได้บูชาคุณท่านอาจารย์ ด้วยการร้องเพลง "หนึ่งในร้อย" นำหมู่ทหารในที่ชุมนุมทั้งหมด มอบแด่ท่านอาจารย์ ด้วยครับ เป็นภาพที่น่าประทับใจเป็นอย่างยิ่งครับ กราบอนุโมทนาครับ

หลังรับประทานอาหารเสร็จ ทางกรมทหารพรานที่ ๓๓ ได้จัดแสดงการสาธิตการฝึกของทหารพรานทั้งหญิง และ ชาย ให้คณะของท่านอาจารย์ได้รับชมด้วยครับ

ได้เห็นถึงความเข้มแข็ง อดทน จิตใจอันเด็ดเดี่ยวกล้าหาญ ที่บุคคลสั่งสมมา ให้ได้เป็นผู้ที่มีความสำคัญต่อประเทศชาติ เป็นผู้ที่เสียสละอย่างยิ่ง

เสร็จจากการสาธิตการฝึก ท่านอาจารย์ได้เมตตาถ่ายรูปหมู่เพื่อเป็นที่ระลึก ร่วมกับทหารพรานแห่งกรมทหารพรานที่ ๓๓ แล้วเดินทางกลับไปขึ้นเครื่องบินที่ท่าอากาศยานจังหวัดเชียงใหม่เพื่อเดินทางกลับกรุงเทพมหานครในเย็นวันนั้นครับ

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านด้วยครับ