ขยะที่ฝังอยู่ในจิต [ปฐมสัปปุริสสูตร]

ถ้าเป็นผู้ไม่ละเอียดในการศึกษาธรรม ก็เพิ่มขยะที่ฝังอยู่ในจิต ไม่มีใครอยากแตะต้อง เข้าใกล้ขยะ หรือของสกปรกควรทิ้ง แต่ขยะที่ฝังอยู่ในจิต ซึ่งก็เต็มไปด้วยขยะ คือ อกุศล ได้แก่ โลภะ โทสะ โมหะ อิสสา มานะ สารพัดประการ ปรกติ ทุกคนคงเคยเติมขยะที่บ้านกันเป็นประจำ มากมาย จนเต็มล้นภาชนะ แต่ก็ไม่ได้มีเพียงแต่ในบ้าน ขยะที่ลุกลามไปทั่วประเทศ ทั้งป่า ในน้ำ บนบก ก็ยังมี แต่รวมทั้งหมดแล้วก็ยังไม่เท่าขยะที่สะสมในจิต ซึ่งใส่ขยะทุกวาระ ที่เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ลิ้มรส กระทบสัมผัส คิดนึก ทุกวาระที่อกุศลเกิด ก็คือ สะสมขยะ

แล้ววันหนึ่งๆ ที่มีโอกาสได้ฟังธรรม ถ้าหากไม่ฟังด้วยความเข้าใจจริงๆ เช่น ฟังเรื่องทานแล้ว หวังจะให้เป็นทานอย่างนั้นอย่างนี้ เพื่อหวังผล เป็นต้น จะเพิ่มขยะหรือไม่ เพราะฉะนั้นการศึกษาธรรมที่ถูกต้อง ก็คือ ไม่ติดที่ชื่อ แต่ค่อยๆ เข้าใจความจริงยิ่งขึ้น ซึ่งก็มาจากการฟังเรื่องสิ่งที่มีอยู่จริง เช่น ทาน ศีล เป็นต้น ซึ่งก็ต้องสอดคล้องกับ ความเข้าใจ ที่มี ๓ ขั้น ซึ่งขั้นฟังก็ไม่ใช่ขณะที่เข้าใจสิ่งที่ปรากฏตามที่ฟังแล้ว คือ เข้าใจทันทีแม้มีสิ่งนั้นอยู่

จากเด็กๆ บ้า ใบ้ พิการ บอด หนวก จะให้เป็นผู้ใหญ่รู้ความทันทีก็เป็นไปไม่ได้ แต่นี่คือทั้งสังสารวัฏฏ์ที่สะสมความไม่รู้ มหาศาลเพียงใด ซึ่งจะนำออกได้ ก็ไม่ใช่ทั้งหมดทันที กว่าที่จะถึงที่ปลอดภัยได้ ก็ต้องมีความอดทน

อ่านข้อความเตือนสติ ทั้งหมดจากปฐมสัปปุริส สูตร..ข้อความเตือนสติเรื่องปฐมสัปปุริสสูตร