มีมือมีเท้าไว้ทำอะไร? [ปฐมสัปปุริสสูตร]

มีมือมีเท้าไว้ทำอะไร?

ความหมายของ “ไม่ใช้มือของบุคคลอื่นให้ตามคำสั่ง ให้ด้วยมือตนเองเท่านั้นด้วยคิดว่า ชื่อว่าเวลาที่เราท่องเที่ยวไป ในสังสารอันไม่มีเบื้องต้น เบื้องปลายแล้ว ได้ใช้มือและเท้านั้นไม่มีประมาณเลย เราจะทำความหลุดพ้นไปจากวัฏฏะ ความออกจากภพ” ถ้าเป็นการวานผู้อื่นให้ เมื่อวานเสร็จอกุศลก็เกิดต่อได้ แต่ถ้าเป็นการให้ด้วยตนเอง ก็มีโอกาสที่กุศลจะเกิดขึ้นขณะที่ให้ด้วย แต่ถ้าคิดว่าต่อไปนี้ จะไม่มีการฝากให้ อันนี้ก็คือการหวังผลประโยชน์ ซึ่งทั้งหมดก็คือ สภาพจิต และโวหารเทศนา ที่ว่า มีมือมีเท้าไว้ วันนี้ทำอะไรบ้าง ตั้งแต่ตื่นมา มือเท้าทำอะไร มือเท้ารับประทานอาหารหรือทำสิ่งต่างๆ ซึ่งทั้งหมดเป็นเรื่องของสังสาร แต่ถ้ามีโอกาสได้ฟังพระธรรมซึ่งก็เป็นบุญอย่างมหาศาลที่มีโอกาส และถ้ามือและเท้าเป็นไปเพื่อกุศล เป็นไปเพื่อการให้ ด้วยมือเท้านั้นก็เป็นประโยชน์ เพราะสภาพจิตที่เป็นกุศลย่อมเกิดบ่อยขึ้น ซึ่งเวลาที่กุศลจิตเกิดก็ผ่องใส เห็นความเบิกบานใจของผู้รับ เพราะการให้เป็นที่ยินดี เป็นสภาพจิตที่อ่อนโยนทั้งผู้ให้และผู้รับ ผู้ให้มีจิตที่อ่อนโยนและผู้รับสามารถเห็นความอ่อนโยนน้ำใจ ซาบซึ้งไมตรีของผู้ให้ด้วย

อ่านข้อความเตือนสติ ทั้งหมดจากปฐมสัปปุริส สูตร..ข้อความเตือนสติเรื่องปฐมสัปปุริสสูตร