ผู้เห็นภัยของการเกิด

ภัยคือ ไม่รู้จบ เห็นทุกครั้งก็ติดข้อง ไม่พอใจ ... ไม่รู้จบ กิเลสที่สะสมในแต่ละครั้งที่เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ... แล้วตามด้วยกิเลส กิเลสที่สะสมในแต่ละวัน เมื่อวานนี้ ในอดีตอนันตชาติสะสมไว้มาก ใครเห็นกำลังของกิเลสที่ได้สะสมมาหนาแน่นไว้บ้าง ถ้าไม่มีกิเลส ภัยก็ไม่มีเลย ก่อนอื่นต้องเห็นภัยก่อน ถ้าไม่เกิดก็ไม่มีภัย ไม่ต้องมีทุกข์อีกต่อไป ตราบใดที่ยังไม่ได้ดับกิเลสก็เป็นเหตุให้ต้องเกิดอีก เกิดมาแล้วก็ต้องเห็น ต้องได้ยิน ... เริ่มเห็นภัยหรือยัง? เห็นภัยของอะไร? เห็นภัยของการเกิด เพราะขณะนี้เห็น ได้ยิน ... โลภะ โทสะ โมหะเกิด ถ้าไม่เกิด จะมีเห็น มีได้ยิน ... และมีโลภะ โทสะ โมหะ อิจฉา ตระหนี่ หรือ? ผู้เห็นภัยของการเกิดจึงแสวงหาหนทางที่จะไม่เกิดอีก จากผู้ที่หนาแน่นด้วยกิเลส การฟังแต่ละครั้ง คือ การน้อมไปสู่ความจริง แต่ละคนที่ฟัง เพื่ออบรมความเห็นถูก เข้าใจถูกในสิ่งที่มีจริงที่กำลังปรากฏ ซึ่งเป็นหนทางเดียวที่จะไปถึงการรู้แจ้งอริยสัจจธรรมได้

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่งค่ะ...