ยุคทั้ง 3 บนโลกมนุษย์
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ยุคทั้ง ๓ คือ ยุคเขียว แดง ขาว ไม่มีในคำสอนในพระพุทธศาสนา ในพระไตรปิฎก มีแต่แสดงถึง ยุคที่กัป คือ จักรวาลตั้งขึ้น ก่อกำเนิดขึ้น และ จนถึงยุคที่กัปทำลายไป และ แสดงถึงยุคที่เจริญในพระพุทธศาสนา และ ยุคที่เสื่อมในพระพุทธศาสนา และอีกนัยหนึ่งแสดงถึง ยุคที่คนมีอายุยืนเพราะเป็นผู้มีศีลมาก คือ อายุอสงไขยปี คือ มีอายุนับไม่ได้ และ คนมีอายุน้อยลงเพราะ ศีลน้อยลง จนถึงยุคที่มนุษย์มีอายุน้อยที่สุด คือ ๑๐ ปีก็ตาย ผู้หญิง ๕ ปีแต่งงาน และ เป็นยุคที่ไม่มีคุณธรรม จนท้ายสุด เห็นหน้าก็ฆ่ากันเอง ที่เรียกว่า มิคคสัญญียุค ครับ นี่ คือ ยุคที่แสดงไว้ในคำสอนของพระพุทธเจ้า ครับ
เพราะฉะนั้น ไม่ว่าจะเป็นคำสอนเรื่องอะไรก็ตาม สำคัญที่ แสดงหนทางการดับกิเลส ถูกต้อง ตรงตามพระธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงหรือไม่ ในการให้รู้ความจริงของสภาพธรรมที่มีในขณะนี้ว่าเป็นแต่เพียงธรรมไม่ใช่เรา หากไม่มีคำสอนนี้ หรือ สอนเป็นอย่างอื่นนั่นไม่ใช่คำสอนของพระพุทธเจ้า
สิ่งที่สำคัญ จึงไม่ได้อยู่ที่ว่า เราอยู่ยุคอะไร จะแดง เขียว ขาว แต่อยู่ที่ ปัจจุบันขณะนี้ มีความเข้าใจถูกต้องในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะ หนทางการปฏิบัติได้ถูกต้องหรือไม่ เพราะแม้ว่าจะอยู่ในยุคที่เจริญ แต่ไม่มีความเข้าใจพระธรรมในหนทางที่ถูกต้อง ก็ไม่สามารถที่จะได้ประโยชน์จากช่วงเวลานั้นได้ ดังนั้นแทนที่จะไปสนใจว่าเราอยู่ในยุคอะไร ควรกลับมาที่ความเข้าใจพระธรรมในขณะนี้ เพราะ ขณะใดที่เข้าใจพระธรรม ขณะนั้น ก็เป็น ยุค หรือ ช่วงเวลาที่เจริญของเราเองแล้วในขณะนั้น เพราะ ความเข้าใจพระธรรม เป็น ยุค เป้นช่วงเวลา ช่วงขณะที่ประเสริฐที่สุด เพราะ เป็นการนำพาไปสู่การดับกิเลส ด้วยปัญญาเกิดในขณะนั้น ครับ
ไม่ว่า ยุค ช่วงเวลาใด หากยังมีคำสอนของพระพุทธเจ้า จึงต้องเป็นผู้ละเอียดในการศึกษา ไม่เผิน และ ศึกษาด้วยความเคารพ ละเอียดรอบคอบ ย่อมได้สาระจากพระธรรม คือ ความเข้าใจพระธรรมที่ถูกต้อง อันสะสมไปในภพหน้า อันเป็นปัจจัยที่ไม่ว่าเกิดในช่วงเวลาใด ยุคไหน ในอนาคต ก็ไม่ปราศจากความเห็นถูก เพราะได้สะสมสิ่งที่ถูกมาแล้วนั่นเอง ครับ
สำคัญคือ ขณะนี้ คือ ความเข้าใจพระธรรม คือ การฟังศึกษาพระธรรมเป็นสำคัญ ครับ
ขออนุโมทนาที่ร่วมสนทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงว่า การเกิดเป็นมนุษย์ เป็นสิ่งที่ได้แสนยาก เพราะจะต้องได้ด้วยผลของกุศล ไม่ได้จำกัดว่าจะเป็นผลของกุศลประเภทใด ขึ้นอยู่กับว่ากุศลประเภทใดจะให้ผล [ซึ่งต้องไม่ใช่ผลของฌานขั้นต่างๆ อย่างแน่นอน เพราะผลของฌานขั้นต่างๆ ทำให้เกิดในพรหมโลก ตามระดับขั้นของฌาน] ถ้าเทียบกันระหว่างสุคติภูมิ กับ อบายภูมิแล้ว การไปเกิดในอบายภูมิ ไปได้ง่ายกว่าสุคติภูมิจริงๆ ซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงเปรียบเทียบไว้ด้วยข้ออุปมาฝุ่นที่ปลายพระนขา (เล็บ) ที่พระองค์ทรงช้อนขึ้นมา กับ ผืนแผ่นดิน ว่า ผู้ที่เกิดเป็นมนุษย์ มีเป็นส่วนน้อยเหมือนกับฝุ่นที่อยู่ปลายพระนขาของพระองค์ ส่วน ผู้ที่ไปเกิดเป็นสัตว์ในอบายภูมิ มีมาก เหมือนกับผืนแผ่นดิน ซึ่งควรจะได้พิจารณาเป็นอย่างยิ่ง
เมื่อได้เกิดมาเป็นมนุษย์แล้ว ถ้าไม่ได้ฟังพระธรรม ไม่ได้ศึกษาพระธรรม ก็จะเป็นผู้ไม่รู้ต่อไป ไม่คุ้มค่าเลยกับการที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ซึ่งได้ยากแสนยากแต่ไม่ได้สะสมปัญญา ก็จะทำให้ตายไปพร้อมกับความไม่รู้ และจะไม่รู้อีกต่อไปนานแสนนานในสังสารวัฏฏ์ ยากที่จะพ้นไปได้ การมีโอกาสได้ฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม ฟังในสิ่งที่มีจริงบ่อยๆ เนืองๆ สะสมความเข้าใจที่ถูกต้องไปตามลำดับ ได้สะสมความดี และ สะสมปัญญา ย่อมเป็นชีวิตที่คุ้มค่า คุ้มค่าแล้วกับการที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ที่มีอวัยวะครบถ้วน [พร้อมที่จะรองรับพระธรรม] และได้พบพระพุทธศาสนา ได้ฟังพระธรรมซึ่งหาฟังได้ยากเป็นอย่างยิ่งจากบุคคลผู้มีปัญญา เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว ก็ควรที่จะได้ฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญา เพื่อรู้สภาพธรรม คือ นามธรรมและรูปธรรมที่กำลังปรากฏตามความเป็นจริง ต่อไป
เวลาของแต่ละบุคคล เหลือน้อยเต็มทีแล้ว ถ้าไม่เริ่มฟัง ไม่เริ่มศึกษาตั้งแต่ในขณะนี้ การที่จะฟัง การที่จะศึกษาในขณะต่อๆ ไป ก็จะมีไม่ได้, เริ่มต้นตั้งแต่ในขณะนี้ เป็นการดีอย่างยิ่ง ครับ.
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
ไม่ว่าจะเป็นยุคไหนก็ตาม ก็ไม่พ้น ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ถ้าไม่รู้ตามความเป็นจริง ก็ยังวนเวียนอยู่อย่างนี้ แต่ถ้ารู้ตามความเป็นจริงก็สามารถพ้นจากทวารทั้ง ๖ ได้ค่ะ