จะอบรมนักเรียนอย่างไรดี
ดิฉันไม่สบายใจ เมื่อทราบจากผู้ปกครองว่า ลูกเขาเป็นคนโมโหร้ายมากๆ เด็กคนนี้มีปัญหาที่พ่อกับแม่แยกทางกัน แล้วตัวเองอยู่กับแม่และพ่อใหม่ ซึ่งสืบทราบมาว่าพ่อใหม่และแม่ก็ไม่เคยมีปัญหากับเด็ก เพียงแต่เด็กไม่เคยพูดคุยกับพ่อใหม่ ซึ่งต่างคนต่างก็เฉยๆ ไปต่างคนต่างอยู่ เด็กคนนี้เป็นคนโมโหร้ายค่ะ เวลาที่แม่ขัดใจ ทำอะไรให้ไม่พอใจ จะด่าว่าแม่ถึงขึ้นตบตีแม่ ดิฉันเรียกเด็กมาพบและค่อยๆ ถามถึงปัญหาของเขากับทางบ้าน เขาตอบว่าไม่มีอะไร แต่เวลาเขาโมโหเขาจะมักจะเป็นอย่างนี้ ดิฉันได้ชี้ให้เขาเห็นถึงบาปบุญคุณโทษที่เขาทำกับพ่อแม่ เขาก็จะรู้สึกเฉยๆ ดิฉันแนะนำให้เขาไปกราบขอโทษ และขออโหสิกรรมกับแม่ และบอกกับแม่ว่าเขาจะไม่ทำอีก ดูรู้สึกจะไม่เป็นผล เขาบอกเขาทำไม่ได้ เขาเขิน ดิฉันก็ให้เขาเลือกว่าเขาจะทำต่อไปหรือจะเลิกทำอย่างนี้กับพ่อแม่ เขาก็ไม่สามารถที่จะให้คำตอบได้
ดิฉันไม่สบายใจ ที่จะเห็นลูกศิษย์ของตัวเองต้องเป็นอย่างนี้ และตั้งใจว่าจะแก้ไขพฤติกรรมของเขาให้ได้ แต่จนใจจริงๆ ค่ะ ไม่ทราบจะอบรมเขาได้อย่างไร ได้แต่สอนให้เขารู้จักแผ่เมตตาก่อนเข้านอนและตื่นนอนให้กับคนที่เขารักและไม่รัก ให้เขาหมั่นภาวนาท่องในใจเสมอว่า "เมตตา เมตตา" ทุกครั้งที่จะง้างมือตบตีแม่ ให้นึกถึงหน้าครูก่อนแล้วค่อยหันหลังกลับไป ถ้าสงบสติอารมณ์ไม่ได้ ดิฉันถามเขาว่าเขาเคยทำบุญบ้างหรือไม่ เขาบอกที่บ้านไม่มีใครชอบไปทำบุญ ยกเว้นเขาที่มักไปทำบุญที่วัดเสมอ
ขอความกรุณาท่านผู้รู้ทั้งหลาย กรุณาให้คำแนะนำดิฉันด้วยเถอะค่ะ ว่าจะต้องทำอย่างไรถึงจะค่อยๆ แก้ไขเขาได้
ในสมัยครั้งพุทธกาลพระผู้มีพระภาคเจ้าได้พระนามว่า เป็นสารถีฝึก คือ
สอนให้เทวดา และมนุษย์ทั้งหลายเป็นคนดี มีคุณธรรม รู้บาปบุญคุณโทษ
และสอนให้ผู้ที่ไม่มีปัญญา ให้เกิดปัญญาจนละกิเลสอันเป็นสาเหตุของความ
ไม่ดีทั้งหมดได้ เพราะฉะนั้น ในปัจจุบันนี้ก็เช่นกันผู้ที่มีความประพฤติไม่ดีมา
ก่อน เมื่อได้ฟังพระธรรมที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว ย่อมเป็นผู้รู้ว่า สิ่งใดควร
กระทำ สิ่งใดควรเว้น ย่อมเป็นคนดีทางกาย ทางวาจา และทางใจได้ สรุปคือ
ควรให้เขาได้ศึกษาธรรมะ ธรรมะจะค่อยๆ แก้ไขความประพฤติของเขาเอง ถ้าไม่
ได้ศึกษาพระธรรมก็ยากที่จะเปลี่ยนพฤติกรรมดังกล่าวได้
ตัวเขามักไปทำบุญที่วัดเสมอ ที่วัดก็อาจจะมีผู้ใหญ่ หรือพระภิกษุที่เขา
สนิทสนม หรือให้ความเคารพก็อาจจะให้ท่านเหล่านั้นแนะนำเขาได้บ้าง หรือ
ถ้าเขามีเพีอนสนิท อาจจะฝากให้เพื่อนของเขาเป็นผู้แนะนำเขาจะเป็นไป
ได้ไหมครับ ที่สำคัญคือถ้าเราทำดีที่สุดแล้ว ก็ยังแก้ไขอะไรไม่ได้ ก็ควรจะ
ปล่อยวางโดยน้อมพิจารณาถึงเรื่องกรรมและผลของกรรม
ไม่มีใครจะละกิเลสแทนกันได้หรอกครับ
ขออนุโมทนาคุณกัลยาณมิตร ที่มีความปรารถนาดีต่อศิษย์...........และขอให้คุณ
กัลยาณมิตรมีความพยายามให้ลูกศิษย์ได้มีโอกาสได้ศึกษาพระธรรมต่อไป............เป็น
กำลังใจคะ
ดิฉันมีเรื่องน่าดีใจมาแจ้งให้ทราบค่ะ จากกระทู้ข้างบนที่ดิฉัน ได้เคยขอความกรุณาท่านช่วยแนะนำไว้นั้น ดิฉันได้มีโอกาสพบผู้ปกครองของเด็กนักเรียนคนนั้น ผู้ปกครองบอกว่า พฤติกรรมของเขาเปลี่ยนไปในทางที่ดีค่ะ หุงข้าวปลาหาอาหารให้พ่อแม่ ช่วยพ่อแม่ทำงานบ้าน และไม่เคยเถียงแม่อีกเลย ดิฉันจึงอดไม่ได้ที่จะแจ้งให้ท่านทราบ และพลอยอนุโมทนาไปกับเด็กคนนั้นด้วย ขอขอบพระคุณท่านทั้งหลายที่เป็นกำลังใจให้นะคะ