พระโสดาบันฆารวาสยังต้องไหว้พระภิกษุสามเณรปุถุชนหรือไม่เพราะเหตุใด

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ควรเข้าใจ ความแตกต่างกันของเพศ คือ เพศบรรพชิต และ เพศคฤหัสถ์ ว่าแตกต่างกันมาก ราวฟ้ากับดิน

เพศบรรพชิต เป็นเพศที่สละอาคาร บ้านเรือนทุกสิ่ง ต่างจากเพศคฤหัสถ์ที่ยังคงใช้ชีวิตที่ยังไม่สละอาคารบ้านเรือน นี่ก็เป็นควมแตกต่างกัน ประการหนึ่ง

อีกประการหนึ่ง เพศบรรพชิต เป็นเพศที่มุ่งไปสู่การสละ ขัดเกลากิเลส จนหมดสิ้น ส่วนเพศคฤหัสถ์ ก็เป็นเพศที่เกลือกกลั้ว อยู่กับกิเลสโดยมาก ไม่ใช่เพศที่จะดำเนินการดับกิเลสได้หมดจดได้เหมาะสม ดังเช่น เพศบรรพชิต

ดังนั้น เพศบรรพชิต จึงเป็นเพศที่ประเสริฐกว่า เพศคฤหัสถ์ ด้วยเหตุนี้ แม้พระภิกษุนั้น แม้จะเป็นปุถุชน แต่ คฤหัสถ์เป็นพระอริยบุคคล ถึงกระนั้น คฤหัสถ์ผู้เป็นพระอริยบุคคล ก็ควรกราบไหว้ พระภิกษุผู้บวชในวันนั้นและเป็นปุถุชน เพราะความประเสริฐของเพศบรรพชิตที่ควรเคารพ เคารพในการสามารถสละอาคารบ้านเรือนได้ และ ที่สำคัญที่สุด เคารพในความเป็น สงฆะรัตนะ คือ สงฆ์โดยปรมัต คือ เคารพที่ไม่ใช่ที่ตัวบุคคล เมื่อเห็นพระภิกษุไม่ว่ารูปใด ก็สามารถมีจิต เคารพนอบน้อมได้ ด้วยการนึกถึง เหมือนดังเช่น พระอริยสงฆ์นั่นเอง ครับ

ดังเช่น ช้าง เมื่อเห็น ผ้ากาสาวพัสตร์ ที่เป็นผ้าที่เป็นตัวแทนของสงฆ์ ไม่ได้ใส่ใจถึงคนใส่เลย ช้างหมอบลง ทำท่าไหว้ ด้วยเคารพใน ความเป็นสงฆ์ นึกถึงพระอรหันต์ ที่เป็นคุณธรรม ไม่ได้ใส่ใจถึงคนใส่ว่าจะมีคุณธรรมอะไรบ้าง

เช่นเดียวกัน การที่คฤหัสถ์ไหว้เพศบรรพชิต แม้ จะเป็นสามเณรที่บวชในวันนั้น และเป็นปุถุชนก็ควรไหว้ ด้วยเคารพในเพศ ที่ประเสริฐกว่า ที่สามารถสละอาคารบ้านเรือน และเป็นเพศที่นำไปสู่การดับกิเลส หมดจดดุจสังข์ขัดได้ ครับ

เพราะฉะนั้น การไหว้ จึงไหว้ด้วยความเหมาะสม ไม่ได้ไหว้ ไปเจาะจงที่ตัวบุคคล เป็นสำคัญ แต่ไหว้ในความประเสริฐของเพศบรรพชิต เป็นสำคัญ ครับ แต่ หากพระภิกษุรูปนั้น ทำตัวไม่เหมาะสม มีการกล่าวว่าร้ายพระรัตนตรัย เป็นต้น คฤหัสถ์ก็ไม่ควรไหว้ ด้วยไม่เคารพในคุณธรรมของพระภิกษุรูปนั้นได้ แต่ด้วยจิตที่เป็นกุศล ที่เห็นโทษโดยความเป็นโทษของความไม่ดี แต่ไม่ใช่ด้วยความไม่ชอบด้วยโทสะ ครับ

ขออนุโมทนาที่ร่วมสนทนา

ขอนอบน้อมแด่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของคุผเดิมค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เพศบรรพชิตเป็นเพศที่สูงยิ่ง เป็นเพศที่ควรแก่การเคารพสักการะบูชา ที่จะพิจารณาถึงความควรและไม่ควรในชีวิตประจำวัน นั้น ก็เพราะปัญญาที่ค่อยๆ เจริญขึ้น ถ้าเทียบกันระหว่าง ความอ่อนน้อม ความเคารพในความเป็นบรรพชิตที่มุ่งขัดเกลากิเลสเป็นสำคัญ กับ ความกระด้างแห่งจิต ความโกรธ ความขุ่นเคืองใจ รวมไปถึงอกุศลประการต่างๆ ย่อมแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

พระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เป็นไปเพื่อความเจริญขึ้นของกุศลธรรม ขัดเกลากิเลสของตนเองจนกว่าจะสามารถดับกิเลสอกุสลธรรมทั้งหลายได้ในที่สุด ครับ.

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาครับ