มีปัญหาเกี่ยวกับอนันตริยกรรมต่อครับ

จุดที่สงสัยคือ ในส่วนเรารู้ว่ามีความเสี่ยงสูงในการเปลี่ยนเป็นหน้ากากครับ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

จากที่กล่าวมาไม่เป็นอนันตริยกรรม เพราะ ไม่มีเจตนาให้ผู้ป่วย มี มารดา หรือ บิดา จากไป หรือ สิ้นชีวิต แต่พยายามหาวิธีรักษาที่เหมาะสม แต่ก็รู้ว่ามีการเสี่ยงสูง การรู้ว่ามีการเสี่ยงสูง แต่ก็ทำวิธีนั้น เพื่อจะรักษาผู้ป่วย แสดงถึงเจตนาว่า ไม่ได้มีเจตนาให้ผู้ป่วยสิ้นชีวิต ไม่มีเจตนาฆ่า จึงไม่เป็นอนันตริยกรรม ครับ

ยกตัวอย่าง กรณีเปรียบเทียบ ดังเช่น แพทย์เป็นบุตร ที่ผ่าตัดรักษามารดา หรือ บิดาคิดหาวิธีรักษาขณะที่ผ่าตัด รู้ว่าวิธีนี้ มีความเสี่ยงสูงมากที่จะทำให้คนไข้ คือ บิดา มารดา สิ้นชีวิต แต่ก็มีโอกาสรอดได้ ด้วยวิธีนี้ จึงลงมือผ่าตัดด้วยวิธีเสี่ยง ผลสุดท้าย มารดา หรือ บิดา สิ้นชีวิต กรณีนี้ ไม่เป็นอนันตริยกรรม เพราะ ไม่มีเจตนาฆ่า แต่มีเจตนาช่วยเหลือ แม้จะเป็นวิธีที่มีความเสี่ยงสูงที่จะตาย และ ก็ตายด้วย แต่ การใช้วิธีที่เสี่ยง ด้วยเจตนาให้คนไข้รอดชีวิต ไม่ใช่ด้วยเจตนาฆ่า จึงไม่เป็นอนันตริยกรรม

กรณีของผู้ถามก็โดยทำนองเดียวกัน ครับ จึงไม่เป็นอนันตริยกรรม สบายใจได้ ครับ

ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

เมื่อได้กระทำอย่างเต็มที่แล้ว ก็ไม่ควรที่จะเศร้าโศกเสียใจ ไม่ควรที่จะไปคิดมาก เพราะได้ทำหน้าที่ของลูกอย่างสุดความสามารถแล้ว เราไม่ได้ละทิ้งหน้าที่ที่บุตรจะพึงกระทำ, ที่จะเป็นเหตุให้เสียใจในภายหลัง ก็เฉพาะมีโอกาสที่จะกระทำสิ่งที่ดีให้กับท่าน แล้วไม่ได้กระทำ เมื่อท่านป่วยแล้วไม่ได้รักษา เหล่านี้ ย่อมเป็นเหตุให้เกิดความเสียใจในภายหลัง แต่เราไม่ได้เป็นอย่างนั้น เราได้กระทำอย่างเต็มที่แล้ว ด้วยมุ่งหวังที่จะพยาบาลรักษา ไม่ได้มีเจตนาอย่างอื่น สิ่งที่ทำได้ ณ ตอนนี้ คือ ทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ท่าน

การเศร้าโศกเสียใจ ไม่นำมาซึ่งประโยชน์แก่ใครเลย ครับ.

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ไปตามกรรม เพราะพระพุทธเจ้าตรัสไว้แล้วว่า สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นของๆ ตน

ทำดีหรือทำชั่วก็เป็นผู้รับผลแห่งกรรมนั้น

ถ้าเราทำดีที่สุดแล้ว ไม่มีเจตนาร้าย แม้จะช่วยชีวิตเขาไม่ได้ ก็ไม่เป็นอนันตริยกรรม และ

หน้าที่ของลูกคือการทำความดีแล้วอุทิศส่วนกุศลให้กับผู้มีพระคุณทั้งหลาย มีบิดา มารดา

เป็นต้น ค่ะ