ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๐๕๕

เรื่องของการคบหาสมาคม เป็นเรื่องที่สำคัญ และเป็นเรื่องที่จะต้องระวังโดยเฉพาะในเรื่องของความเห็น เพราะเหตุว่าบางคนยังไม่ได้ศึกษาพระธรรม แต่ก็ถูกชักชวนให้ไปปฏิบัติธรรมโดยที่ไม่เข้าใจเรื่องของสภาพธรรมที่ปรากฏ ไม่เข้าใจอะไรเลย เพราะฉะนั้น ถ้าไม่มีความเข้าใจในพระธรรม และคบหาสมาคมกับความเห็นผิด ก็ย่อมจะต้องเห็นผิดตามไปด้วย

ตัวเองก็เริ่มจากการถูกชวนไปปฏิบัติธรรมเหมือนกันค่ะ ไปปฏิบัติทั้งๆ ที่ไม่ได้ศึกษาพระธรรม ไม่รู้ว่าธรรมแท้จริงนั้นคืออะไร เมื่อไม่รู้ว่าธรรมคืออะไรก็ยึดถือสภาพธรรมต่างๆ เป็นเรา เป็นตัวตน เห็นก็เป็นเรา ได้ยินก็เป็นเรา แต่คิดตามที่ผู้สอนว่า เห็นเป็นนามธรรม ก็ได้แต่คิดธรรมเอง มีแต่สะสมความเห็นผิดที่ยึดสภาพธรรมว่าเป็นเรา ซึ่งไม่มีทางที่จะเข้าถึงตัวจริงๆ ของธรรมได้เลย เพราะสติปัฏฐานจะเกิดได้ต้องเป็นสติเจตสิกที่ทำกิจระลึกลักษณะสภาพธรรม สติไม่สามารถระลึกเรื่องราวของธรรมได้ แล้วจะปฏิบัติธรรมได้อย่างไร

...ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาในกุศลของ อ. คำปั่น ด้วยค่ะ...

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขออนุญาตร่วมปันธรรม ด้วยครับ

๑. ในสังสารวัฏฏ์ (การเวียนว่ายตายเกิด) แต่ละชีวิต สะสมกรรม ต่างๆ มา มากมายหลากหลาย สุดที่จะประมาณได้เป็น เหตุที่ทำให้ แต่ละชีวิต แต่ละคน ที่เกิดมาก็เป็นแต่ละหนึ่ง ซึ่ง ไม่ซ้ำกันเลย

๒. แม้แต่ ในขณะนี้ ขณะที่กำลังฟังพระธรรมก็ มีความหลากหลายตามศรัทธา ตามความเข้าใจ ตามการเห็นประโยชน์และ ตามการเห็นคุณค่าของพระธรรมที่ได้ฟังแม้ในอนาคตข้างหน้าต่อไปอีกก็จะหลากหลายอีกสักแค่ไหน แต่ว่าทุกขณะที่เกิด เกิดแล้ว ก็ต้องดับไป.

๓. แต่ละคำ ซึ่งเป็น พระธรรมเทศนา ที่พระผู้มีพระภาคฯ ทรงแสดงทรงแสดง เพื่ออนุเคราะห์ ให้ผู้ฟัง ได้เข้าใจ ธรรม

๔. ธรรม คือ สิ่งที่มีจริง ความจริงทั้งในอดีต ปัจจุบัน และ ต่อไปในอนาคต ธรรมก็ต้องเป็นจริง อย่างนี้

๕. การฟังธรรม และ สนทนาธรรมด้วยความละเอียด รอบคอบ อย่างยิ่งเป็นการบูชาพระรัตนตรัย

๖. สิ่งอื่น พึ่งได้ไหม เช่น ขณะที่กำลังเห็น ในขณะนี้มีสิ่งที่ กำลังปรากฏพึ่ง อะไรคะ?ถ้าขณะนั้น โลภะ เกิด โทสะ เกิด โมหะ เกิด ชื่อว่า ขณะนั้น ไม่มี อะไร เป็นที่พึ่งที่พึ่งที่แท้จริง คือ ปัญญา

๗. แม้ ศรัทธาที่จะชื่นชม อนุโมทนา ในคุณของกุศลธรรมก็เป็นการ รู้คุณ ของ กุศลธรรมขณะนั้น ก็เป็น ศรัทธาในกุศลธรรมแต่ยังไม่ได้ กระทำกุศลกรรม แต่เมื่อมีศรัทธาในกุศลธรรม และ กระทำกุศลกรรมด้วยย่อมเห็นถึง ความต่างกันระหว่าง เพียงความศรัทธาในกุศลธรรม และ ความศรัทธาที่เพิ่มขึ้นจนกระทั่งสามารถที่จะ กระทำกุศลกรรม ต่างๆ นั้น ได้ด้วย เพราะฉะนั้นก็ควรที่จะเจริญกุศลทุกประการ เท่าที่สามารถจะกระทำได้ไม่เพียงแต่ศรัทธา อนุโมทนา ในกุศลธรรมของบุคคลอื่นแต่ ไม่ได้กระทำกุศลกรรมนั้นเลย.

๘. กุศลกรรมทำให้ได้เกิดเป็นมนุษย์ก็ควรเป็นมนุษย์ ที่ทำความดี เป็น คนดีที่มีความเข้าใจธรรมมิฉะนั้น ก็เพียงแต่ได้เกิดมา เป็น มนุษย์

๙. ขณะที่ฟังและเข้าใจ ขณะนั้น เป็น ความดี.ความดี ซึ่ง อารักขาอารักขา ให้ทราบว่าควรที่จะฟังพระธรรมต่อไปเพื่อที่จะค่อยๆ ละความไม่รู้ ต่อไป เรื่อยๆ ขณะที่ สติระลึกได้ขณะนั้น เป็น การอารักขา (จิต) ไม่ให้เป็น อกุศลเพราะขณะนั้นกำลังฟังพระธรรม เข้าใจและ ระลึกถึงพระธรรมที่ได้ฟังมาแล้วนานแสนนาน

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่าน ครับ

ขออนุโมทนาครับ

ขอขอบคุณและอนุโมทนาค่ะ

ดีมากๆ เลยค่ะ ขออนุโมทนา

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

กราบอนุโมทนาขอบพระคุณมากค่ะ

คนที่ทุกข์ใจมากๆ ก็จะมีทุกข์กายติดตามมา นอนไม่หลับ กระสับกระส่าย แล้วก็คิดมาก ปวดศีรษะ โรคภัยไข้เจ็บต่างๆ ก็จะติดตามมา รับประทานอาหารไม่ได้ ก็จะทำให้เพิ่มความทุกข์นั้นด้วย ไม่ใช่แต่เฉพาะทุกข์ใจอย่างเดียว ทุกข์กายก็จะติดตามมาด้วย

น้อมกราบอนุโมทนาสาธุ สาธู สาธุ ขอรับ

ขณะใดที่มีความคิดดูหมิ่นสักเล็กน้อย นิดหน่อย ไม่ว่าในความประพฤติ ในกิริยาในคำพูด ในความคิด ในความไม่รู้ของคนอื่นก็ตาม ขณะนั้นจิตนั้นต้องเป็นอกุศล ถ้าไม่รู้จะขัดเกลาไหม แต่ถ้ารู้แล้วเห็นโทษจริงๆ ก็คงจะรู้ตนเองว่า ไม่ควรเลยที่จะดูหมิ่นใครสักคน ไม่ว่าจะเป็นใคร ก็ตาม น้อมกราบอนุโมทนาสาธุ สาธุ สาธุ ขอรับ