สดจากสุวรรณภูมิ

สดจากสนามบินสุวรรณภูมิ

ท่านอาจารย์พูดไว้ว่า ใครจะคิดว่าจะไปโปแลนด์ ใช่ค่ะ เกิดมาก็ไม่เคยคิด เคยดูแต่หนังสงครามที่เกี่ยวกับประเทศนี้ ภาพที่จำได้ คือ แถวทหารเดินลุยหิมะหนา เห็นแล้วรู้ว่า อากาศต้องหนาวเย็นแน่ๆ พอตัดสินใจเดินทาง จึงจัดเตรียมเครื่องกันหนาว ซึ่งสัตว์ทั้งหลายคงต้องเดือดร้อนไปด้วย เพราะต้องใช้ทั้งขนเป็ด ขนกระต่าย ขนแกะ (แต่ไม่บาปเพราะเขาทำไว้แล้ว ไม่ได้จงใจฆ่าเพื่อเรา) เมื่อเตรียมเรียบร้อยแล้ว ก็ได้กองใหญ่ ต้องใช้กระเป๋าเดินทางใบใหญ่ที่สุด ซึ่งเมื่อเทียบกับตัวเองแล้วก็สูงเกือบถึงเอว เหมือนเด็กลากกระเป๋า เห็นแล้วดูน่าสงสาร เลยต้องเช็คพยากรณ์อากาศทุกวัน จะได้จัด เตรียมให้เหมาะสม เช็คไปเช็คมาประสาทจะกิน เพราะอากาศแปรปรวนเหลือเกิน จึงจัดกระเป๋าในตอนค่ำวันสุดท้าย (เมื่อคุยกันแล้ว ก็ทราบว่า ไม่ใช่เราคนเดียว เกือบทุกคนเป็นอย่างนี้ ยกเว้นบางท่านที่แข็งแรงเอาเสื้อกันหนาวมาหมดเลย) ในที่สุดขนสัตว์ทั้งหลายก็เป็นหม้ายอยู่บ้าน เอาขนเป็ดมาอย่างเดียว เพราะบางและเบาที่สุด นัดพบกันที่สนามบินตอน 6 โมงเช้า เราตื่นตั้งแต่ตีสี่ ออกจากบ้านเกือบตีห้า สามีคิดว่าจะไปส่งท่านอาจารย์และคณะด้วย แต่ขับรถเลยอาคารจอดรถไป และ ตอนนั้นก็ 6 โมงพอดี จึงปล่อยเราลงคนเดียว ขนาดตั้งใจเจริญกุศลล่วงหน้าตั้งนาน แต่กุศลนั้นก็ไม่สำเร็จ ได้ทราบว่า คุณแอ๋ว ภรรยาท่านจักรกฤษณ์ ไม่สามารถร่วมเดินทางกระทันหัน แต่ก็มีผู้มาส่งท่านอาจารย์และคณะหลายท่าน มี พล.อ. สพรั่ง กัลยาณมิตร ครอบครัวน้องมลฑา ครอบครัวคุณหนู ครอบครัวคุณอนุทินและคุณเล็ก ซึ่งน้องออม ลูกสาว ได้ช่วยสอนป้าแดงใช้ ipad เพื่อจะได้ส่งเรื่องและภาพสดๆ จากสถานที่ต่างๆ ที่สามารถส่งได้ ขอส่งภาพที่สนามบินสุวรรณภูมิมาให้ดูด้วยค่ะ รถเก่า คนแก่ แต่มือใหม่หัดขับ คงจะไม่สมบูรณ์นัก ครั้งต่อไปคงดีขึ้นค่ะ