สดจากเครื่องบิน

สดจากเครื่องบิน

ตอนนี้อยู่บนเครื่องบินของสายการบินฟินแอร์ เพื่อเดินทางไปเฮลซิงกิ รอต่อเครื่องไปวอร์ซอร์ ใช้เวลาเดินทาง 10 ชั่วโมง ออกเดินทางตั้งแต่ 8:55 น. ตอนนี้เที่ยงกว่า ทานข้าวเช้าแล้วก็หลับๆ ตื่นๆ หยิบiPad มาอ่านพระไตรปิฎก ได้ยินเสียงท่านอาจารย์แว่วๆ คิดว่ามีพวกเราเปิด mp3 หันไปไปหาต้นเสียง พบท่านอาจารย์ตัวจริงเดินมาทักทายพวกเราที่นั่งด้านหลัง (ท่านอาจารย์กับพี่จี๊ดนั่งชั้นบิสีเนส) พร้อมสจ๊วตหนุ่มไทย หน้าคมเข้ม ชื่อ คุณรัฐพล หรือ คุณจ๊อบ เดินมาพร้อมท่านอาจารย์ ได้ทราบว่าเธอฟังธรรมจากท่านอาจารย์ทางสถานีวิทยุ แต่ยังไม่เคยเห็นตัวจริง แต่วันนี้ทำหน้าที่ให้บริการอยู่ในชั้นบิสิเนส และท่านอาจารย์ใส่เสื้อมูลนิธิฯ ที่คุณทวีชัยอนุเคราะห์ ซึ่งมีประโยชน์มาก ทำให้ลูกศิษย์และอาจารย์ได้รู้จักกัน (บางครั้งก็ทำให้ลูกศิษย์รู้ว่า ฟังอาจารย์ท่านเดียวกัน เช่น เมื่อคราวเดินทางไปเชียงใหม่ ตอนค่ำใส่เสื้อมูลนิธิไปเดินไนท์บาร์ซาร์ ชาวเขาที่ขายของตื่นเต้นมากที่ได้เห็นเสื้อ สอบถามว่า เป็นลูกศิษย์ท่านอาจารย์ใช่หรือไม่ แล้วก็มีน้ำใจลดแลกแจกแถมอีกมากมาย บุญจากการฟังธรรมให้ผลทันตาจริงๆ )

ท่านเล่าว่าคุณจ๊อบฟังธรมเข้าใจมากด้วย ทั้งๆ ที่เพิ่งฟังมาปีกว่าๆ แสดงว่าคงสะสมความเข้าใจมาก่อนแล้ว ขออนุโมทนาค่ะ ท่านบอกว่า เห็นไหมคะ กุศลจะให้ผลเมื่อไร ไม่มีใครสามารถรู้ได้ แม้แต่ขณะนี้ เราก็ได้รับผลของกุศลเช่นกัน ด้วยการได้ยินเสียงที่เป็นอารมณ์ที่น่าพอใจ ทำให้เกิดปีติซาบซึ้ง ที่ได้ยินเรื่องกุศลของผู้อื่น ทำให้หายเหนื่อย หายเบื่อ จากการนั่งคุดคู้อยู่ในที่แคบๆ เป็นเวลานานๆ ไปชั่วขณะ แต่เดี๋ยวก็คงเบื่ออีก เพราะมีปัจจัยที่จะทำให้เบื่อเกิดขึ้น ซึ่งเพื่อนสนิทที่ติดตามไปด้วยทุกหนทุกแห่ง กระซิบบอกว่าเล่นเกมส์ดีกว่า ซึ่งก็เป็นธรรมอย่างหนึ่ง ซึ่งเกิดขึ้นกับผู้ยังมีโลภะหนาแน่น

เพื่อนน้องมล ฝากเงินมามอบให้ท่านอาจารย์ทำบุญที่โปแลนด์ 100 เหรียญ ซึ่งน้องมลมอบให้ท่านอาจารย์บนเครื่องบิน ปรากฎว่าหล่นหาย น้องเล็ก จิราภรณ์ ช่วยเดินหา ก็หาไม่เจอ แต่เมื่อกี้ได้ยินท่านอาจารย์เล่าว่า มีผู้หญิงรัสเซียเก็บได้แล้วเอามาคืน เลยได้ทราบรายละเอียดว่า มีผู้นำเงินมาฝากให้ท่านอาจารย์ทำบุญ และท่านอาจารย์สมทบรวมด้วยเป็นเงินทำบุญที่โปแลนด์และเชค แห่งละ 1100 เหรียญ (ยังไม่รวม 100 เหรียญ ที่หายแล้วได้คืน) มีผู้กล่าวว่า ถ้าเงินทำบุญหาย ก็คงรู้สึกไม่ดี ท่านอาจารย์บอกว่า เป็นธรรมดาถึงเวลาได้ จะเปลี่ยนเป็นเสียก็ไม่ได้ เมื่อถึงเวลาเสีย จะเปลี่ยนเป็นได้ ก็คงไม่ได้เหมือนกัน แต่เสียเงินนี่เล็กน้อย ดีกว่าเสียตา เสียแขน เสียขา เสียทรัพย์ยังดีกว่าเสียอวัยวะ เสียอวัยวะก็ยังดีกว่าเสียชีวิต เสียชีวิตก็ยังดีกว่าเสียศีล คือคุณความดี ซึ่งเมื่อไม่มีคุณความดีแล้ว แล้วก็จะทำอกุศลซึ่งนำมาซึ่งภัยต่างๆ ในสังสารวัฏฏ์

ตอนนี้เวลาเมืองไทยบ่ายสาม เลยเวลาอาหารเที่ยงไปนานแล้ว ทุกคนหิวจนต้อง ถามคุณจ๊อบว่า เมื่อไรจะถึงเวลาเสริฟอาหารกลางวัน เธอบอกว่าอีก 2 ชั่วโมง เลยขอ น้ำเปล่าลูบท้องก่อน เห็นไหมว่า แม้ว่าจะอยู่ในอากาศ อกุศลที่ทำไว้แล้วก็ยังตามให้ ผลได้ ใครจะคิดว่าจะหิวได้ขนาดนี้ในทริปนี้ คิดว่ามีแต่อินเดีย ที่จะอดอยาก ต้องจัด เตรียมเสบียงอาหารการกินมากมาย แต่สักครู่คุณจ๊อบก็กลับมาพร้อมแซนวิชชีสแฮม ห่อใหญ่ ที่บอกว่าเป็นของเธอเอง แต่สละสิทธิ์ เพราะเธอเตรียมอาหารมาจากบ้านแล้ว ขอบคุณค่ะ ได้แบ่งกันทานหลายคน เป็นแซนวิชที่อร่อยที่สุด เพราะประกอบด้วย กุศลจิตของทั้งผู้ให้ (ทานมัย) และ ผู้รับ (อนุโมทนามัย) เมื่อถึงสนามบินเฮลซิงกิแล้ว ถ้ามี free wifi ก็จะส่งเรื่องพร้อมภาพถ่ายค่ะ คุณวันชัย ภู่งาม ขอเจริญกุศลด้วยการพิสูจน์อักษร และ ใส่ภาพประกอบค่ะ เห็นไหมคะ ไม่ว่าจะ อยู่ที่ไหน บนดินหรือบนฟ้า ก็สามารถเจริญกุศลได้ทุกประการ ส่วนเราก็ทำสิ่งที่ถนัด ที่สุด คือ อนุโมทนาในกุศลของผู้อื่นเช่นเคย