สดจาก mazury resort (14 ก.ย. 55)
สดจาก mazury resort (14 ก.ย. 55)
เช้านี้อากาศแจ่มใส เดินทางไปรีสอร์ทชื่อ mazury ที่อยู่ในป่าสนที่ใส่เสื้อหนาว เป็นต้นมอส ที่เขาเรียกป่าเขตหนาว อากาศหนาวเย็น แต่ก็อุ่นสบายในเสื้อขนเป็ด ขอ อุทิศส่วนกุศลให้แก่เป็ดทั้งหลายด้วย (พูดเล่นนะคะ เดี๋ยวมีคนแย้ง) มีสนทนาธรรมที่ ห้องประชุมของรีสอร์ททั้งตอนเช้าและบ่าย คุณจักรกฤษณ์จะเป็นผู้รายงานสดจากห้องสนทนาธรรม เพราะเธอเกาะติดทุกสถานการณ์
ส่วนดิฉันเป็นผู้รายงานข่าวภาคสนาม จึงต้องตระเวนเสาะหาสิ่งที่น่าสนใจ ตามแต่ เพื่อนสนิทที่ติดตามมาด้วยทุกที่ ทุกเวลาจะกระซิบบอก หลังอาหารกลางวัน ชวนไป ล่องเรือ ถ่อไปรอบๆ รีสอร์ท ที่มีน้ำใสจนเห็นก้อนหินและตะไคร่น้ำ บรรยากาศรอบๆ น่า รื่นรมย์จริงๆ มีป่าไม้ที่บางต้นเริ่มเปลี่ยนสี เพื่อนสนิทบอกว่า ถ้ามาช่วงฤดูใบไม้ร่วงคงจะสวยงามน่าดูกว่านี้มาก ไม่สันโดษกับสิ่งที่กำลังปรากฏ ไม่รู้ว่าเป็นธรรมเลยสักขณะเดียว
นั่งเรือที่มีชาวโปลิชถ่อให้ชมความสวยงามของลำธารในรีสอร์ท เห็นหงส์ฝูงใหญ่ ที่มีพ่อกับแม่เท่านั้นที่มีสีขาว ส่วนลูกๆ ที่ยังเล็กก็จะมีสีดำ เมื่อค่อยๆ โตขึ้น สีก็ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลอ่อนลงเรื่อยๆ จนในที่สุดเมื่อโตเต็มที่ เป็นพ่อแม่ก็จะมีขาวบริสุทธิ์ เหมือนดอกมะลิ เห็นอย่างใกล้ชิดตอนว่ายมาใกล้เรือ แต่ท่าทางจะดุ ส่งเสียงร้องขู่ ได้เห็นเขื่อนของบีเวอร์ด้วย และ อีกหลายอย่างมากมาย ชอบที่นี่มากที่สุด เป็น ธรรมชาติที่อยากเห็น มีป่าสวยงาม ต้นไม้กำลังจะเปลี่ยนสี เห็นลำธารที่มีน้ำเย็นใส ไหลริน มองเห็นฝูงปลาว่ายแหวกมีแมลงปอบิน แถมด้วยหงส์ฝูงใหญ่ที่ว่ายอวดความ งามอยู่ทั่วไป นั่งชิมวิวในเรือ 1 ชั่วโมง คิดคนละ 25 สล็อตตี้ (250 บาท) คุ้มค่ะ
รู้สึกสนุก และ รื่นรมย์มากค่ะ เหมือนได้ไปแม้ในความคิด ค่ะพี่แดง (ก็เป็นชีวิตประจำวันจริงๆ ที่อกุศลย่อมเกิดมากกว่ากุศลมากมาย ดีที่ยังพอเข้าใจธรรมบ้าง)
กราบขอบพระคุณ และ ขออนุโมทนาในกุศลจิตของพี่แดง ด้วยค่ะ
ขออนุญาตสรุปการสนทนาบางตอนตามที่ได้รับมอบหมายจากพี่แดงนะครับ การสนทนาส่วนใหญ่ท่านอาจารย์เน้น ความเข้าใจในสิ่งที่ปรากฏตามความเป็น จริงเป็นสำคัญ เป็นเรื่องที่ท่านอาจารย์ย้ำเตือนเสมอมา แม้สนทนากับสหายธรรมะ ชาวต่างชาติก็เช่นกัน
When there is no understanding, there is self.
เมื่อไหร่ไม่มีปัญญา เมื่อนั้นก็เป็นตัวตน
Even knowing Lobha, Dosa, Moha, they are ours.
แม้จะรู้ว่ามีโลภะ โทสะ โมหะ แต่ก็ยังเป็นของเรา
Is there Lobha, Dosa, Moha now?
ตอนนี้มีโลภะ โทสะ โมหะ หรือเปล่า
Self can not know reality.
ตัวตนไม่สามารถรู้ความจริงได้
Lobha, Dosa, Moha arise and fall away. When one thinks of it, it has fallen away. But when one understands, one will thinks of it closely and he will know its falling and self has fallen too.
โลภะ โทสะ โมหะ เกิดขึ้นแล้วก็ดับไป เมื่อคิดถึงก็ดับไปหมดแล้ว แต่หากมี ปัญญาก็สามารถจะพิจารณาโลภะ โทสะ หรือโมหะที่เกิดและดับไปไม่นาน และ จะรู้ว่าเมื่อดับไปแล้ว ตัวตนก็ดับไปด้วย
What is it now? Self never knows but only panna knows.
ขณะนี้มีอะไร? ตัวตนไม่รู้ แต่ปัญญาเท่านั้นที่รู้
Learn to realize Anattaness every moment.
เรียนที่จะรู้ความเป็นอนัตตาทุกๆ ขณะ
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ที่เคารพยิ่ง ขออนุโมทนากับทุกๆ ท่านด้วยนะครับ
