ชมเมืองปราก (18 ก.ย 55)

มาถึงเมืองหลวงแห่งทองคำ เมืองหลวงแห่งปราสาทร้อยยอด เมืองมรดกโลก และเมืองหลวงที่สวยที่สุดของยุโรป จึงตื่นแต่เช้าออกมาเดินตามถนนไปสู่ปราสาทปราก ได้เห็นภาพยอดปราสาท ยอดวิหาร นับไม่ถ้วน อาจจะมากกว่า 100 ยอดก็ได้ แต่ละยอดก็สุกปลั่งด้วยสีทองคำ ภายใต้ท้องฟ้าสีส้มก่อนพระอาทิตย์จะขึ้น บ้านเมืองเงียบสงบ ช่างสวยงามสมชื่อที่ได้รับการยกย่องจริงๆ

รับประทานอาหารเช้าที่โรงแรมแล้ว พวกเราได้พาท่านอาจารย์ไปเดินปราสาท วันนี้เป็นวันแรกที่ท่านได้เดินชมเมือง เพราะทุกวันที่ผ่านมา ท่านสนทนาธรรมทุกวัน คุณหนูชี้ชวนให้ท่านดูตรงนี้ก็สวย ตรงโน้นนก็สวย ท่านบอกว่า ดูเท่าไรก็ไม่หมด เห็นแล้วก็ลืม ดูหน้าตาท่านไม่สดชื่นเหมือนเวลาสนทนาธรรมแลย คิดถึงที่ท่านบอกว่า เมื่อได้เข้าใจพระธรรม ก็จะมีความสุขและปีติ จนไม่อยากไปที่ไหน และเมื่อเข้าถึงลักษณะของสภาพธรรมก็จะสุขและสงบ

พาท่านอาจารย์ถ่ายภาพตรงนั้น ตรงนี้ จนท่านบอกว่า มาเพื่อถ่ายรูป พอเริ่มสาย นักท่องเที่ยวก็ทะยอยมากันมากมาย รวมทั้งทัวร์ไทยด้วย ได้เวลา 11:30 น. ก็เตรียมตัวไปคอยรถจากสถานทูตที่มารับไปทานอาหารกลางวัน วันนี้ที่สถานทูตมีคนไทยมากมาย และมีพระภิกษุมาฉันภัตตาหาร มีรูปหนึ่ง บินมาจากเบอร์ลินด้วย มีซุ้มอาหารไทย มีแม้กระทั่งแกงไตปลา ขนมจีนน้ำเงี้ยว น้ำพริกปลาทู

และอาหารอีสานครบทุกอย่าง มีแม่ครัวมา ตำสัมตำ ทีละครกตามสั่ง ทั้งส้มตำไทย ตำปลาร้า รวมทัั้งขนมหวาน ผลไม้หลายๆ ชนิด ไม่น่าเชื่อว่า จะหรูหรามากมายขนาดนี้ แถมเวลารับประทานยังมีคนมารำให้ดูอีก อย่าเพิ่งแปลกใจ เผอิญวันนี้เป็นวันเลี้ยงส่งท่านทูตซึ่งจะเกษียนอายุในวันที่ 30 กันยายน ลูกน้องท่านทูตบอกว่า ท่านเป็นที่พึ่งของคนไทย จึงมีคนรักท่าน มาร่วมงานกันมากมาย ท่านน่าจะเป็นสมาชิกชมรมบ้านธัมมะ เพราะเป็นคนดี และที่สำคัญเข้าใจพระธรรมด้วย

ระหว่างรับประทานอาหาร มีผู้สนใจธรรมมาคุยกับท่าน บอกว่าจบปริญญาโทด้านพุทธศาสตร์ และกำลังจะต่อปริญญาเอก เธอมั่นใจในความรู้ด้านธรรมมาก อธิบายว่า ธรรมคือความว่างเปล่า กาย เวทนา จิต ธรรม อะไรต่างๆ เมื่อท่านอาจารย์ถามว่า มีเวลาสนทนาธรรมไหม เธอก็บอกว่ามี ในตอนบ่ายวันนี้ จึงมีโปรแกรมที่ไม่คาดคิดมาก่อน คือท่านอาจารย์อยู่สนทนาธรรมกับคนไทยที่บ้านท่านทูต ส่วนพวกเราก็ตามเคย คือชมเมืองแต่ครั้งนี้ไปกันทุกคน เพราะท่านทูตจะดูแลท่านอาจารย์เอง

พวกเราจึงทิ้งท่านอาจารย์ไว้ที่สถานทูต และเดินทางไปหาอาหารทางตา ที่ย่านเมืองเก่า ไปดูนาฬิกาดาราศาสตร์ที่มีนักท่องเที่ยวมาชมจนเต็มลานกว้าง ตึกรามบ้านช่องในยุคเก่าหลายร้อยปีมาแล้ว ช่างสวยงามจนไม่รู้จะดูอะไรดี แถมแต่ละแห่งก็ต้องใช้แรงขาเดินไปให้จักขุปสาทรูป กระทบกับรูปารมณ์ที่เป็นอิฏฐารมณ์ จนเกิดทุกขเวทนาทางกาย ปวดเมื่อยขาจนยกเกือบไม่ขึ้น คงเป็นบาปที่ไม่อยู่ฟังธรรมกับท่านอาจารย์ ซึ่งตอนนี้จะอ้างว่า เป็นภาษาอังกฤษ ฟังไม่รู้เรื่อง ไม่ได้แล้ว แต่อย่างใด ก็ได้บันทึกเสียงไว้แล้ว ทุกคนคงได้ฟัง

กลับไปหาท่านอาจารย์ที่สถานทูตอีกครั้ง ตอนห้าโมงเย็น เห็นท่านนั่งสนทนาธรรมกับหนุ่มน้อย หน้าใส คิดว่าเป็นลูกชายท่านทูต แต่ที่ไหนได้ เป็น เลขานุการเอกประจำสถานทูต

ท่านอาจารย์สนทนาธรรมกับท่านทูตและเลขานุการเอก คนที่ยืนซุ่มอยู่ในพุ่มไม้ คือ ผู้สื่อข่าวภาคสนาม พาท่านอาจารย์ไปเดินเล่นที่สะพานชาร์ล ที่มีชื่อเสียงมาก ถ้ามากรุงปรากแล้วไม่ได้มาเดินที่ถนนนี้ ถือว่ายังไมถึงปราก ท่านอาจารย์ได้เดินผลัดเปลี่ยนอิริยาบถหลังจากนั่งสนทนาธรรมทั้งวัน ที่สะพานนี้มีรูปปั้นขนาดใหญ่ทุกตอม่อของสะพาน มีนักท่องเที่ยวเดินเต็มสะพาน เห็นศิลปินกำลังวาดภาพเหมือนของลูกค้าที่ยืนบ้าง นั่งบ้างเป็นแบบให้วาด จากบนสะพาน เห็นแม่น้ำสายสำคัญประจำเมือง มีเรือขนาดใหญ่พานักท่องเที่ยวชมทิวทัศน์เมืองริมฝั่งแม่น้ำ จากที่นี่จะเห็นสะพานข้ามแม่น้ำซึ่งตั้งติดๆ กันถึง 5 สะพาน

เมืองปรากมองจากสะพานชาร์ล

ท่านอาจารย์ที่สะพานชาร์ล

ถึงเวลากลับไปโรงแรมแล้วค่ะ พรุ่งนี้ต้องเดินทางไปอีกเมืองหนึ่ง วันนี้เดินดูเมืองปรากบางส่วนแต่ก็ยังเหนื่อยมาก ทุกคนดูกระปลกกระเปลี้ย ยกเว้นท่านอาจารย์ที่แม้ดูอ่อนเพลียบ้าง แต่ก็ยังปีติที่ได้ทำให้คนอื่นได้เข้าใจพระธรรม กราบอนุโมทนาค่ะ

วันนี้รายงานสดได้ เพราะฝนกำลังตก เดินออกไปไหนไม่ได้ค่ะ แถมเขาบอกอุณห-ภูมิวันนี้ไม่ถึง 10 คิดถึงกระต่ายกับแกะที่อยู่ในตู้เสื้อผ้าที่บ้านจัง แต่อย่างไรก็ขอบคุณคุณเล็กที่ทิ้งเสื้อหนาวไว้ให้ รวมทั้งน้องติ๊ว น้องมลด้วยค่ะ สำหรับถุงเท้าและผ้าพันคอ